سؤالهای متعددی درباره عملکرد و شفافیت مالی سازمان سینمایی در طول عمر دولت یازدهم مطرح است و مهمترین سؤال این است که این سازمان با بودجه بیش از ۶۵۰ میلیارد تومانیاش چه کرده است؟ این سؤال بعد از آن مطرح شد که هزینه برگزاری جشنوارههای ملی و جهانی فیلم فجر نزدیک به ۲۰ میلیارد تومان عنوان شد، اما از جزئیات پرداختها و هزینههای این رقم، اطلاعاتی منتشر نشد. برخی از کارشناسان معتقدند بیان رقمهایی مانند ۲۰ میلیارد تومان هزینه برگزاری جشنواره فیلم فجر صرفاً برای این است که سؤالات مهمتر مانند چگونگی مدیریت مالی در سازمان سینمایی تحتالشعاع قرار گیرد.
اکنون نیز که محمد مهدی حیدریان باید پاسخگوی مسائل مالی سازمان باشد، شاهد آن هستیم که دوباره مسائل حاشیهای مانند محل برگزاری جشنواره فیلم فجر مطرح میشود. در چند روز گذشته با مشخص شدن اینکه قطعاً برج میلاد تهران میزبان جشنواره فیلم فجر نخواهد بود، سؤالها درباره اینکه کدام سینما قابلیت جانشینی میلاد را دارد، مطرح شده است. طبق شنیدهها، تمایلنداشتن به همکاری با برج میلاد در هزینههای مربوط به اجاره این مرکز بیان شده است، اما در طول سالهای متمادی که مرکز همایشهای برج میلاد، به عنوان کاخ جشنواره فیلم فجر انتخاب شدهبود، همیشه شاهد همکاری میان شهرداری تهران و مدیریت برج با مجموعه وزارت ارشاد و سازمان سینمایی بودهایم. یکی از مدیران سابق سازمان سینمایی در گفت و گو با «جوان» از تخفیفهای خوب برج میلاد برای برگزاری جشنواره در این برج میگوید و تأکید میکند، برگزار نشدن جشنواره در این برج نمیتواند صرفاً به مسائل مالی مربوط شود.
«جوان» تلاش کرد تا این مسئله را از مدیران برج میلاد نیز پیگیری کند که متأسفانه با عدم پاسخگویی و همراهی مواجه شد، اما شنیده شده در سالهای قبل مدیران جشنواره فجر و مدیریت برج میلاد روی تعامل مالی از راه «تهاتر» برای پرداخت هزینههای اجاره برج نیز همکاری داشتهاند و عملاً بخشی از هزینههایی که قرار بوده به برج تعلق گیرد از راه تهاتر خدمات و بدون پرداخت وجه انجام شده است. از سوی دیگر گفته میشود جابهجایی کاخ جشنواره از برج میلاد برای جلوگیری از ایجاد گعدههای رسانهای است که به واسطه جامعیت برج میلاد به وجود میآمد و در صورت انتخاب مرکزی غیر از برج میلاد به خاطر اینکه میلاد از نظر وسعت هیچ همتایی ندارد، امکان تعاملات رسانهای را کاهش دادهاست و در نتیجه مدیران جشنواره فیلم فجر با انتقادهای کمتری از سوی رسانهها مواجه میشوند. در نهایت باید به این نکته که در یکی از کانالهای خبری سینمایی منتشر شده است، اشاره کرد، کانال سینمای حرفهای در تلگرام در تحلیلی عنوان کرده است: در دو هفته گذشته و بعد از افشای بودجه بیش از ۲۰ میلیاردی جشنوارههای فجر و صرف بیشتر از ۸میلیارد برای جدایی بینالملل از فجر، بدنه سینما با انتقادات مختلف نسبت به این بریز و بپاش میلیاردی مواجه شد و در روندی غریب هیچکدام از مدیران سینمایی هم اقدامی برای شفافسازی درباره این ۲۰ میلیارد و خردهای نکردند. این عدم اظهارنظر شفاف از سوی مدیران سینمایی برای برگزاری ۲۰میلیاردی جشنوارهها، البته که یک نتیجه دیگر هم داشت و آن هم این بود که ماجرای پرداخت خسارت میلیاردی به سازندگان فیلم توقیفی «رستاخیز» کاملاً به حاشیه برود. تا قبل از افشای ۲۰میلیاردی فجر یک پرسش جدی از سوی بدنه سینما آن بود که چطور میشود به ناگاه چهار سال بعد از رونمایی «رستاخیز» در جشنواره، سروکله فارابی به عنوان شریک تولید پیدا شود و پروژهای که سازندگانش مدام پز خصوصی بودنش را داشتند، ناگاه به عنوان یک محصول مشارکتی مطرح شود. جالب است فارابی که گاه برای دادن یک وام ۱۰۰ میلیونی به سینماگران ماهها آنها را در بوروکراسی گرفتار میکند، به راحتی از مشارکت ۴۵ درصدی در تولید «رستاخیز» ی میگوید که پرسشهایی جدی بر سر تولید آن با هزینه ۳۰میلیاردی وجود دارد. یک ضرب و تقسیم ساده نشاندهنده آن است که از آن ۳۰ میلیارد نزدیک به ۱۳/۵ میلیارد باید توسط فارابی و از بودجه سازمان سینمایی تأمین شود!
محمد صادقی
نظرات