مرضیه هاشمی خبرنگار، مستندساز، کارشناس رسانه ای و گوینده آمریکایی-ایرانی است. او اکنون مجری پرس تی‌وی، است. هاشمی در دانشگاه ایندیانا استیت خبرنگاری خوانده و در کنار تحصیل به شغل خبرنگاری مشغول بوده است. وی به خاطر فعالیت های بین المللی در حوزه رسانه با نادر طالب زاده آشنایی فراوانی دارد. متن زیر گفتاری از وی درباره شخصیت و فعالیت‌های نادر طالب زاده است.

من به یاد ندارم اولین بار آقای طالب‌زاده را در کدام جشنواره یا شبکه‌ای دیدم هرچند سال‌های زیادی است که با ایشان آشنا هستم. آقای طالب‌زاده یک نیروی خیلی مؤثر در جنگ نرم است. کسانی هستند که آشنایی زیادی با ایشان ندارند، چه ایرانی و چه خارج از ایران، ولی وقتی در جشنواره یا کنفرانسی در خصوص برنامه‌های ایشان شرکت می‌کند، می‌توانند خیلی مؤثر باشند.  بعد از انقلاب همواره در رسانه علیه ایران سیاه نمایی شد و آقای طالب‌زاده فکر می‌کرد اگر کسی بتواند از نزدیک ایران را ببینند، کمک بسیار بزرگی در تبلیغات است. آمریکایی‌های زیادی را می‌شناسم که برای کنفرانس‌های مختلف می‌آیند و وقتی برمی‌گردند درباره ایران تعریف می‌کنند و دید آن‌ها تغییر می‌کند. این امر بسیار کمک‌کننده بود، نه‌فقط ازنظر تبلیغاتی وقتی این‌ها برمی‌گردند، بلکه برای برخی از پیران و جوانان ما که آمریکا برای آن‌ها یک بت است، وقتی آمریکایی‌ها درباره واقعیت‌های آمریکا صبحت می‌کنند، تأثیرگذار است.

ایشان مهمان‌ها را به سراسر کشور می‌فرستند تا با مردم ارتباط برقرار کنند. خودم شخصاً کسانی را دیدم که آمریکایی بودند و از پیشرفت ایران متعجب بودند. سال گذشته مهمان‌هایی داشتم که سیاه‌پوست بودند. به تجریش رفتیم و وقتی بازار میوه را دیدند گفتند اینجا بالا شهر است و باید چنین باشد و ما مطمئن هستیم تمام شهر این‌چنین نیست. آن‌ها را به جنوبی‌ترین نقطه شهر بردم. تعجب کردند که در تمام شهر نان، پنیر، شیر و میوه و غیره وجود دارد. گفت در برخی شهرهای آمریکا کویر غذایی است. در مناطق محروم نشین ازنظر تغذیه کمبود دارند. آن‌ها فکر می‌کردند در ایران نیز چنین است.

برخی فعالین اجتماعی در آمریکا افراد مختلفی را انتخاب می‌کنند و به ایران می‌آورند. آقای طالب‌زاده بهترین ارتباط را ارتباط مردم با مردم و مستقیم می‌داند.

یک واقعیتی در ایران وجود دارد و رهبری درباره جنگ نرم صحبت کردند اما کمتر کسی اهمیت می‌دهد. کمتر کسی هم اهمیت می‌دهد و هم می‌تواند کار مفیدی انجام دهد. کار در جنگ نرم بسیار سخت است متأسفانه در داخل همیشه سنگ‌اندازی می‌کنند.

من می‌دانم آقای طالب‌زاده بسیار سختی‌کشیده­ است. فرض کنید مثلاً اجازه دعوت مهمانی را نمی‌دهند یا اجازه نمی‌دهند بودجه تعیین شود. نیروی واقعی که می‌تواند در جنگ نرم مؤثر باشد در ایران بسیار اندک و محدود است.

متأسفانه در ایران واقعیتی وجود دارد که نهاد یا سازمانی به نام جنگ نرم بودجه دریافت می‌کند ولی نمی‌داند باید چه کند. در جنگ نرم اگر می‌خواهند مؤثر باشند باید دیدگاه اسلامی، ولایی و بین­المللی داشته باشند و تجربه زندگی در غرب خصوصاً در آمریکا را داشته باشند.

اگر کسی تجربه ­ای ندارد حداقل باکسانی که این تجربه رادارند، مشورت کنند. در ایران این هم وجود ندارد. هدف را گم کردیم، هدف جنگ نرم نیست. هدف مطرح کردن من، شرکت، بنیاد و سازمان در جنگ نرم است.

کسی همانند آقای طالب‌زاده از جیب خود هزینه­ می‌کند و نهادی قول پرداخت هزینه می‌دهد ولیکن متأسفانه هیچ­وقت هزینه را پرداخت نمی‌کنند. برخی فکر ‌می‌کنند آقای طالب‌زاده ازنظر مالی تأمین است درحالی‌که چنین نیست.

چند نفر در ایران داریم که جنگ نرم برای آن‌ها به‌اندازه‌ای مهم باشد که یک ریال هم درآمد نداشته باشند و حتی از جیب خود هم هزینه دهند؟ نیت آقای طالب‌زاده واقعاً خالص است. متوجه هستند این امر چقدر مهم است و حس می‌کند اگر من انجام ندهم چه کسی انجام می‌دهد. ایشان حس وظیفه می‌کند.

نکته دیگر در خصوص شخص آقای طالب‌زاده این است که ایشان بچه مسلمان است. در جمهوری اسلامی ‌ایران فعلی برای پیشرفت کار و برای پیشرفت هر چیزی، برخی خود را مذهبی­ و ولایی­ نشان می‌دهند. ایشان اصلاً مطرح نمی‌کند هرچند بچه شیعه است و با تمام وجود عشق به خدا و اهل‌بیت دارد.

الان در جمهوری اسلامی ‌ایران بعد از ۳۷ سال کمتر کسی وجود دارد که فعالیت می‌کنند و به کار و هدفی که انجام می‌دهد باور دارد، نه فیلم بازی می‌کند و نه می‌خواهد خود را مطرح کند. خیلی‌ها هستند آن نیت و هدف اصلی را فراموش کرده­ اند و می‌خواهند «من» مطرح شود، جیب «من» پر شود اما آقای نادر طالب زاده این‌چنین نیست.