دوشنبه ۴ تیر ۱۳۹۷ - ۲۰:۲۱

جبارآذین:

رسانه ملی امروزه درخدمت اسپانسرها و بازار تجارت آنهاست

جبار آذین در میزگرد آسیب شناسی سینمای دفاع مقدس

سینماپرس: روسای سیما، پیوسته و بویژه درسالیان اخیر، مهمترین دلیل مردم گریزی ازتلویزیون را کمبود بودجه برای تولید آثارخوب عنوان می کنند و ابدا سخنی از ناکارآمدی ونقش فقرتخصص خود در تولیدات بد و ضعیف سیمانمی گویند و با فرافکنی، مقصراین اوضاع را عامل بیرونی و مشکل مالی معرفی می کنند.

روزگاری، مسوولان باوعده ایجادتغییروتحول ساختاری و محتوایی در رادیو و تلویزیون، استفاده از متخصصان، کارشناسان، برنامه سازان، هنرمندان حرفه ای و تغییر پلاک صدا وسیما به رسانه ملی و دانشگاه جامعه خواندن آن، مردم را امیدوار کردندکه از آن پس، در رادیو و تلویزیون، شاهد پخش برنامه ها و فیلم ها و سریال های شاد و امیدوارکننده، مناسب و هماهنگ با فرهنگ و زندگی مردم خواهند بود و آن هامی توانند بخشی از اوقات فراغت خود را با اطمینان و اعتماد، با صداوسیما بگذرانند. اما دیری نگذشت که این سازمان هم مانند اغلب تشکل های فرهنگی و هنری، محل آمد و رفت و تغییر و تعویض مکرر مدیران. و تولید برنامه ها و فیلم ها و سریال های ضعیف شد و به رغم توسعه امکانات و حجیم شدن، نه تنها دانشگاه که مهد کودک هم نشد و نتوانست رضایت مخاطبان راکسب کند، تااکنون که دور شدن وفاصله گرفتن آن و محصولاتش از پسند و سلیقه مردم، به ریزش فراوان مخاطبان به نفع ماهواره ها انجامیده است.

روسای سیما، پیوسته و بویژه درسالیان اخیر، مهمترین دلیل مردم گریزی از تلویزیون را کمبود بودجه برای تولید آثار خوب عنوان می کنند و ابدا سخنی از ناکارآمدی و نقش فقر تخصص خود در تولیدات بد و ضعیف سیمانمی گویند و با فرافکنی، مقصر این اوضاع را عامل بیرونی و مشکل مالی معرفی می کنند. ولی واقعیت چیزدیگر است، چراکه به رغم رشد میزان درآمد سیما از آگهی ها و افزون شدن بودجه این سازمان توسط دولت و سرازیر شدن سرمایه های معلوم و مشکوک! اسپانسرهابه آن، باز هم عملکرد بد و ناپسند جعبه جادویی! ادامه دارد و این روند، نشان می دهدکه معضل اصلی تلویزیون و ضعف هایش به کاستی بودجه ارتباط ندارد، زیرا در این مدت باتوجه به بودجه کنونی و کمک اسپانسر و پول آگهی، می توانست سرپا شود که نشده است. حالا هم کار به جایی رسیده که دیگر، گردانندگان سیمابرای برنامه سازی از اسپانسرها یاری نمی گیرند که درواقع به اسپانسرها کمک می کنند تا در تلویزیون و در جهت منافع خود، برنامه سازی کنند.

نگاه کنید به برنامه های بدون محتوا و تقلیدیی که سراپا رپرتاژ آگهی اند. در حقیقت این سرمایه دارها و اسپانسرها هستند که باپول خود، صدا وسیما را اداره و کنترل وهدایت می کنند. صدا و سیمایی که روزگاری، شعارخدمت به مردم و دانشگاه شدن سرمی داد، امروزه درخدمت اسپانسرها و بازار تجارت آنها است. آیامردم حق ندارند ازچنین رادیو و تلویزیونی ناراضی باشند و امید و اعتماد خود را از آن سلب کنند!؟

*جوان آنلاین

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.