فیلم جدید آبیار خون تازه‌ای در رگ‌های سینمای رخوت‌زده، خموده و کم‌رمق ایران است

سینماپرس: نرگس آبیار با ساخت «شبی که ماه کامل شد» مانند یک بندباز ماهر عمل کرده است و پا به میدان پرریسکی گذارده که یک اشتباه می‌توانست همه تلاش او را بر باد دهد.

نگاهی به فیلم "جان‌دار"

مخاطب در اعماق خشونتی رادیکال غرق می‌شود

سینماپرس: در مواجه با فیلم‌هایی با مضمون قصاص، یا قتل متوفی دیده می‌شود، یا اعدام کردن قاتل یا درد و رنج خانواده‌هایی که قصد گرفتن رضایت را دارند. هر سه وضعیت رنج‌آور است.

نقد فیلم های حاضر در جشنواره؛

«۲۳ نفر» غرور ملی را به غلیان می اندازد

سینماپرس: بهناز وفایی وحدت عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با ارسال یک یادداشت اختصاصی به سینماپرس نوشت: فیلم «۲۳ نفر» قصه‌ای برآمده از دوران جنگ را روایت می‌کند، روایتی آشنا که غرور ملی را به غلیان می اندازد، ۲۳ نوجوانی که هرکدامشان همانند یک پهلوان عمل کرده و پشت دشمن را به خاک مالیدند.

فیلم «یلدا» برای شبهه کردن در قانون قصاص ساخته شده است

سینماپرس: بهار ۱۳۶۱ وقتی لایحۀ قصاص در مجلس بررسی می‌شد، جبهه ملی و نهضت آزادی علیه آن یک راهپیمایی به راه انداختند. حضرت امام خمینی (ره) در ۲۵ خرداد ۱۳۶۰ در طولانی‌ترین سخنرانی‌ای که کرده‌اند، قصاص را از ضروریات دین و از نصوص صریح قرآن برشمردند. سپس جبهۀ ملی را به دلیل مخالفت با حکم ضروری دین، مرتد اعلام کرده به افراد نهضت آزادی هشدار دادند که خط و ربطشان را از جبهه ملی جدا کنند.

نگاهی به فیلم "شبی که ماه کامل شد"

جهش تکنیکی و پختگی آبیار خیره‌کننده است / فیلمی که یقه تماشاگر را می چسبد

سینماپرس: سال‌هاست که ویروس تکفیر به پیکره منطقه ما افتاده است و سال‌هاست که کشور ما، قلب منطقه‌ی غرب آسیا با تبعات آن دست و پنجه نرم می‌کند، اما در همه این سال‌ها در حسرت به تصویر کشیده شدن وحشت و دهشت فرقه استعمارساخته‌ی «تکفیر» بر پرده سینمای ایران بودیم.

نگاهی به فیلم «ناگهان درخت»

روشنفکران؛ ذلیل، بی‌خاصیت و عقده‌ای هستند؟

سینماپرس: اگر طبقه متوسط تیپیکال روشنفکر آنچنان که در «ناگهان درخت» می‌بینیم بچه ننه و ننر هستند،‌ ادعاهای بعدی روشنفکران برای چیست؟

فیلمی که از ابتدا انتهایش معلوم است را چرا باید دید؟

سینماپرس: جذابیت «یلدا» که تقریبا تمام آن در استودیو، اتاق فرمان و پشت صحنه یک برنامه تلویزیونی می‌گذرد، از همان برنامه تلویزیونی فراتر نخواهد رفت. واقعا کسی حاضر است برای تماشای یک قسمت از «ماه عسل» به سینما برود؟

وقتی دست فیلمساز از داستان خالی است

سینماپرس: روستایی در این فیلم نیز همچون کار اولش برای جبران کمبود داستان، با موقعیت‌های ملتهب و نفس‌گیر دوپینگ کرده است. گویی همه تلاش کارگردان این بوده تا توانمندی‌های خود در خلق صحنه‌ها و لحظات چشم‌گیر و تکان دهنده را اثبات کند.

نوجوانان ایرانی، شجاع‌تر از بابی‌ساندز

سینماپرس: درگیری آغازین فیلم با توجه به آشنایی حرفه‌ای کارگردان با فیلمبرداری، سکانس موفقی از کار درآمده و فضای جنگ و تیراندازی جذاب‌تر از مدل‌های مرسوم ساخته شده است.

نگاهی به فیلم "خون خدا":

پیامی ارزشمند با زبانی الکن

سینماپرس: «خون خدا» فیلمی به کارگردانی و نویسندگی مرتضی‌علی عباس میرزایی و تهیه‌کنندگی سیاوش حقیقی یکی از عجایب سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر می‌باشد.

نقد فیلم های حاضر در جشنواره؛

«شبی که ماه کامل شد» یک تراژدی درخشان سینمایی

سینماپرس: امیرافشار فتوحی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با ارسال یک یادداشت اختصاصی به سینماپرس نوشت: «شبی که ماه کامل شد» اثر نرگس آبیار فیلمی درظاهر سفارشی اما آبرومند است. چهارمین اثر خانم کارگردان، فیلمی متفاوت از آثار قبلی او است که اگر مخاطب ازقبل اطلاع نداشته باشد هیچ گاه به ذهنش خطور نمی کند که سکان دار گروه تولید این فیلم پر پروداکشن یک زن باشد.

نمایش تصویر سطحی از دختران امروزی در فیلم صدرعاملی

سینماپرس: «سال دوم دانشکده من» داستان دو دوست به نام‌های مهتاب و آواست. مهتاب به اصرار آوا همراه با دانشگاه به اردوی اصفهان می رود اما این سفر به جای خوشی و تفریح برای آنها به خاطره ای تلخ تبدیل می‌شود.

جشنواره فجر با طعم «زهر مار»! / فرهنگ ملی به پای سینماگران نابلد در حال ذبح شدن است

سینماپرس: این دیگر یک زهر مار واقعی است که فیلم فارسی‌های پیش از انقلاب را نیز روسفید می‌کند، از بسیاری از کمدی‌های مبتذل اکران امسال هم مبتذل‌تر است و این هم در فرم و هم در محتوا رقم خورده است و معلوم نیست با چه معیاری از فیلتر هیئت انتخاب جشنواره فجر انقلاب عبور کرده است.

هدیه وزارت ارشاد برای ۴۰ سالگی انقلاب؛

ترسیم سیمای چرک از ایرانِ بعد از جنگ و پناه بردن به یک فاحشه

سینماپرس: «درخونگاه» پر از دیالوگ‌ها و نماهای ضدجنگ و ضد المان‌های دهه ۶۰ از جمله کمیته‌ انقلاب است؛ آن هم در سالی که دیگر کمیته‌ای وجود ندارد! قهرمان فیلم پس از برملا شدن راز خانوادگی به یک فاحشه پناه می‌برد تا پس از ۸ سال روی آرامش ببیند!

«روزهای نارنجی» فیلمی سرد و بی روح است

سینماپرس: «روزهای نارنجی» ریتمی کند و کسالت بار و فیلمنامه‌ای الکن و پرحفره دارد. مخاطب تا نیمه داستان مدام از خود می پرسد این چه زندگی است که آبان دارد؟

نقد فیلم های حاضر در جشنواره؛

«سمفونی نهم»؛ سمفونی شادی و مرگ!

سینماپرس: امیرافشار فتوحی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با ارسال یک یادداشت اختصاصی به سینماپرس نوشت: با شنیدن نام «سمفونی نهم» قطعا اولین چیزی که در ذهن متبادر می شود آخرین اثر تکمیل شده بتهوون شهیر است. اما قطعا بنا ندارم بگویم بازتاب فیلم هنرمند نیز همسان سمفونی نهم بتهون است که نخست‌ وزیر زیمباوه آن را به‌ عنوان سرود ملی کشورش انتخاب کرد، واتیکان از این سمفونی دفاع کرد و یا سرود شادی موومان چهارم این سمفونی، به‌عنوان سرود رسمی اتحادیه اروپا انتخاب شد.

نگاهی به فیلم «قصر شیرین»؛

کاراکتر خوب برای فیلمسازانی، چون میرکریمی کاراکتر مرده است!

سینماپرس: فقط از یک فیلمساز ایرانی برمی‌آید که داستانش را از وسط ماجرا شروع کند و در همان حوالی هم آن را رها سازد. رضا میرکریمی با فیلم قصر شیرین تقریباً همین کار را با تماشاگر می‌کند. او ملغمه‌ای از حماقت، خودخواهی، بی‌مسئولیتی و جمعی از رذائل دیگر را در یک کاراکتر مرد جمع کرده و تماشاگر نگون‌بخت را به دنبال آن می‌کشد.

«بنفشه آفریقایی» در پی غیرت‌زدایی از جامعه است

تسنیم: فیلم برای اینکه مسئله غیرت را به‌چالش بکشد و فرهنگ مردان ایرانی مبتنی بر غیرت و حفظ حریم زناشویی را به‌چالش بکشد در نیمه ابتدایی فیلم خشونت رضا همسر دومش را نمایش می‌دهد و رضا واکنش خشمگینی از خود بروز می‌دهد، اما شکو موفق به مهار غیرت او می‌شود.

نقد فیلم های حاضر در جشنواره؛

«غلامرضا تختی»؛ بازگشت قهرمان به سینما/ تابوشکنی سازندگان از مرگ یک قهرمان ملی

سینماپرس: امیرافشار فتوحی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با ارسال یک یادداشت اختصاصی به سینماپرس نوشت: فیلم «غلامرضا تختی» ساخته بهرام توکلی دربین فیلم هایی که در دو روز اول جشنواره در سینمای رسانه اکران شدند بیشترین رضایت مندی را به همراه داشته است اما این بدان معنا نیست که این اثر حاوی اشکالاتی نیز هست!

«معکوس» خروج نسبتاً موفقیت‌آمیز پسر از زیر سایه پدر است

سینماپرس: «معکوس» به عنوان نخستین تجربه فیلمسازی پولاد کیمیایی فیلم جسورانه‌ای است. پسر نیز همچون پدر سودای قهرمان‌سازی از کاراکترهایش را دارد؛ قهرمانانی که در اوج نامردی‌ها و ناملایمات روزگار، پرده از چهره فرو کشیده و به کنشگری منجیانه دست می‌زنند.

چرا میرکریمی تمام مردان فیلم‌هایش را لجن‌مال می کند؟

سینماپرس: تصادفی نیست که جناب میرکریمی در تمام هشت فیلمی که فیلمنامه‌اش را نوشته یا ایده‌اش را داده، حتی یک شخصیت مرد سالم ندارد. «قصر شیرین»، شدیدتر از همۀ فیلم‌های قبلی این کارگردان به فمینیسم دچار است.

نقدی بر ساخته جدید «رسول صدر عاملی»؛

گاهی کارگردانان پیشکسوت در خاطرات فیلمسازی خود گیر می‌کنند!

سینماپرس: صدرعاملی انگار با «سال دوم دانشکده من» می‌خواهد یک قدم از سینمای خود دور شود و از سینمای اجتماعی اگزجره شده آن سال ها پا به عرصه سینمای انسانی با چالش های درونی بگذارد، اما این دور شدن از سینما گاهی دور شدن از هویت فیلمسازی پیشکسوتان سینماست آن هایی که الان دیگر باید برای خود امضایی داشته باشند.

بنفشه‌های آفریقاییِ بی‌رگ!

سینماپرس: شاید هم بتوان تصور کرد که «بنفشۀ افریقایی» اساساً برای بی‌اثر کردن غیرت ساخته شده. و فراوانند فیلم‌هایی که غیرت مردانه را تمسخر می‌کنند یا برای بی‌اثر کردن آن می‌کوشند.

نقدی کوتاه به فیلم «تیغ و ترمه»؛

قد و قواره سینماییِ آقای ۱۹۵ سانتی!

سینماپرس: شخصیت «ترمه» در کتاب «کِی از این چرخ و فلک پیاده می شوم؟» به قدر کافی آشفته و نسبتش با آدم های اطرافش مبهم است و این، کار را برای اقتباس سینمایی از این داستان، مشکل کرده است. شاید برای همین است که پوراحمد در پیچ و خم های داستان گم شده و نتوانسته فیلمنامه درخوری از این داستان بنویسد.

«درخونگاه»، فیلمی سیاه و تلخ است

سینماپرس: درخونگاه سومین ساختۀ سیاوش اسعدی محسوب می‌شود. او زبان و لحن مخصوص به خود را دارد و فیلم‌هایش به لحاظ فرم بصری به هم شبیهند.

معادی درباره بمب فیلم ساخت یا موشک؟!

سینماپرس: فیلم بمب، یک قصۀ از دست رفته است؛ یک موقعیت تازه که می‌توانست به اثری خوب و به یاد ماندنی تبدیل شود. اما در شکل کنونی، ظاهراً بازگوکنندۀ عقده‌های روانی جناب کارگردان فیلمنامه‌نویس است که برای تصویر کردن آنها، حتی واقعیات بدیهی را انکار می‌کند.

نقد شفاهی فیلم های در حال اکران؛

«قانون مورفی» و «تخته گاز» ۲ فیلم نازل، پیش پاافتاده و سطحی و سرشار از مشتی ادا و اطوار و لودگی و مسخرگی و «درساژ» فیلمی با مضامین کهنه!

سینماپرس: جبار آذین منتقد و مدرس سینمای کشور همزمان با اکران ۳ فیلم سینمایی «تخته گاز» به کارگردانی محمد آهنگرانی، «درساژ» به کارگردانی پویا بادکوبه و «قانون مورفی» به کارگردانی رامبد جوان گفت: «قانون مورفی» و «تخته گاز» ۲ فیلم نازل، پیش پاافتاده و سطحی و سرشار از مشتی ادا و اطوار و لودگی و مسخرگی که اکران های تازه سینمای بی در و پیکر مان هستند که با عناصر منحط سینمای فیلمفارسی سر هم و راهی اکران شده و «درساژ» فیلمی با مضامین کهنه اما اخلاق گرا است.

نقد شفاهی فیلم های در حال اکران؛

«اسکی باز»، «دزد و پری۲» و «اتاق تاریک» ۳ اثر متوسط/ اهمال و غفلت مدیران سینمایی چیزی جز اسکلت از سینمای کودک باقی نگذاشته است

سینماپرس: جبار آذین منتقد و مدرس سینمای کشور همزمان با اکران ۳ فیلم سینمایی «اسکی باز» به کارگردانی فریدون نجفی، «دزد و پری۲» به کارگردانی حسین قناعت و «اتاق تاریک» به کارگردانی سیدروح الله حجازی گفت: «اسکی باز»، «دزد و پری۲» و «اتاق تاریک» ۳ اثر متوسط در سینمای منجمد، رهاشده و مهجور کودک و نوجوان هستند که هیچ یک از آن ها چندان اقبالی میان مخاطبان پیدا نکرده و نخواهند کرد و متأسفانه علیرغم تلاش برخی از فیلمسازان برای زنده نگاه داشتن این گونه مهم سینمایی اهمال و غفلت مدیران سینمایی چیزی جز اسکلت از سینمای کودک باقی نگذاشته است.

نقد شفاهی فیلم های در حال اکران؛

«بی نامی» اثر بی ادعا و فارغ از روشنفکرنمایی های مد شده در سینما و «مارموز» یک هجویه در قواره استندآپ کمدی های سطحی تلویزیون!

سینماپرس: جبار آذین منتقد و مدرس سینمای کشور همزمان با اکران ۲ فیلم سینمایی «بی نامی به کارگردانی علیرضا صمدی و «مارموز» به کارگردانی کمال تبریزی گفت: «بی نامی» اثر بی ادعا و فارغ از روشنفکرنمایی های مد شده در سینما و «مارموز» اثری در قواره استندآپ کمدی های سطحی تلویزیون و سرشار از نمایش گرایش های جناحی و سیاسی کمال تبریزی است؛ فیلمی که هیچ نشانی از سینما ندارد و در نازل ترین شکل ممکن سرهم بندی شده است!

نقد تاریخی «۳۰۰: ظهور یک امپراتوری» در آی‌فیلم

سینماپرس:فیلم سینمایی «۳۰۰: ظهور یک امپراتوری» شنبه ۸ دی ماه در آی‌فیلم توسط خسرو معتضد از منظر تاریخی بررسی و نقد می‌شود.