«رضا چوبینه» سینماگر و استاد دانشگاه رشته سینما در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به نقش انحصارگرایی در تولید که افول سال های اخیر سینما را در پی داشته است؛ اظهار داشت: بحث افول سینما برمی‌گردد به اینکه واقعاً نگاه ما به سینما چگونه است. مسئله اصلی اینجاست که از چه زاویه‌ای به سینما نگاه می‌کنیم و چه انتظاراتی از آن داریم. متأسفانه، برعکس بسیاری از عرصه‌ها که نگاه جوان‌گرایانه در آن‌ها دیده می‌شود، در سینما هرچه جلوتر می‌رویم فضا بسته‌تر می‌شود.

وی تاکید کرد: من به عنوان کسی که استاد دانشگاه هستم و رشته‌ی سینما تدریس می‌کنم، مدام با جوان‌هایی سروکار دارم که علاقه‌مند، با استعداد و توانمندند. در دهه‌ی ۶۰، که دوران اوج سینمای پس از انقلاب بود، نگاه به سینما به گونه‌ای بود که اساتید در کنار نیروهای جوان قرار می‌گرفتند و تلاش می‌کردند آثار فاخر خلق کنند. اما امروز احساس می‌کنم سینما به فضای بسته‌ای تبدیل شده است.

چوبینه با بیان این مطلب که در کشور ما نیروی جوان مستعد کم نیست. ما فقط در هر شش ماه حدود صد دانشجوی سینما را فارغ‌التحصیل می‌کنیم که بسیاری از آن‌ها آثار قابل‌توجهی حتی به عنوان پایان‌نامه تولید می‌کنند؛ تصریح نمود: فیلم‌های کوتاهی که می‌توانند زمینه‌ساز آثار بزرگ‌تر باشند. با این حال، نه بستری برای نمایش و ارائه‌ی این آثار وجود دارد، نه مسیری برای ادامه‌ی کار این جوان‌ها پیش‌بینی شده است.

چوبینه که تحصیلات خود را در مقطع دکتری در رشته تکنولوژی سینما در (University of the West of England) «بریستول» انگلستان به پایان برده در پاسخ به این پرسش که به نظرتان سینما اشباع نشده؟ بیان کرد: به هیچ‌وجه این‌طور نیست. اگر از دید کسانی نگاه کنیم که سینما را در اختیار خودشان می‌دانند و معتقدند جایی برای نسل جدید نیست، باید بگوییم در این صورت بسیاری از کشورهای دیگر هم باید سال‌ها پیش اشباع شده باشند، در حالی که چنین نیست. حتی کشورهایی که صنعت سینما به معنای واقعی ندارند، همچنان فیلم‌سازان خلاق خود را پرورش می‌دهند.

وی تاکید کرد: به نظر من اگر درهای سینما را باز بگذاریم و اجازه دهیم جوان‌ها کارهایشان را ارائه دهند، اگر توانایی داشته باشند، خودشان مسیر را پیدا می‌کنند. در آن صورت، سینما دوباره به جایی برای رشد و چالش تبدیل می‌شود؛ جایی که فیلم‌ساز برای ساخت اثر خوب انگیزه پیدا می‌کند.

چوبینه با اشاره به افزایش انحصارگرایی که پس از دوران کرونا بطور مضاعفی تشدید شد اظهار داشت: بعد از کرونا این انحصار شدیدتر هم شد. نگاه‌ها فقط به سمت یک ژانر خاص رفت و بقیه‌ی ژانرها عملاً کنار گذاشته شدند. از طرفی، بسیاری از جوان‌های توانمند که می‌توانستند آثار ارزشمندی تولید کنند، به دلیل نبود فرصت، به سمت تولید محتوای اینستاگرامی و سطحی سوق داده شدند.

«رضا چوبینه» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: اگر سینمای دهه‌ی ۶۰ موفق بود، به این خاطر بود که درهایش را باز گذاشت و به جوان‌ها فرصت داد در کنار پیشکسوتان تجربه کنند و رشد یابند. اما امروز تقریباً همه‌ی آن راه‌ها بسته شده و تنها بهانه می‌آورند که «سینما دیگر ظرفیت ندارد». در حالی که واقعاً چنین نیست.