جلیل فرجاد در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری سینمای ایران افزود: بسیاری بر این باورند که خاستگاه تئاتر، خاستگاهی کاملا دینی است؛ حتی قبل از اینکه به شکل امروزی تعریف شود. حتی در آیین ما می توان رد پای تئاتر را جستجو کرد.

وی همچنین خاطرنشان کرد: بنابراین چون تئاتر خاستگاهش آیین است و آیین نیز فی نفسه امری دینی بوده است، تئاتر ذاتا دینی است. تئاتر در واقع یک شعور کاملی است که همه آنچه که تحت عنوان مسائل سیاسی و تاریخی در آن گنجانده می شود همه در زیر یک لوا و تفکر بزرگ تری به نام تفکر دینی شکل می گیرد.

بازیگر نمایش «مرغ مینا» با اشاره به این نکته که تئاتر، حداقل در بحث اندیشه هنر جامعی است و این جامعیت در واقع به مسائل خاصی از شرایط تاریخی و اجتماعی می پردازد تصریح کرد: همه اینها تحت لوای یک تفکر بزرگ به نام تئاتر دینی است.

وی در پایان گفت: نباید فراموش کنیم که موضوع تئاتر انسان است و تئاتر بدون انسان دیگر وجود خارجی نخواهد داشت، دین نیز از این قاعده مستثنی نیست و در تمام ادیان الهی موضوع محوری انسان است و حضور مشترک انسان بین دین و تئاتر، این دو را از هم جدایی ناپذیر می کند.

انتهای پیام/ن.ف