به گزارش سینماپرس به نقل از خبرگزاری فارس یکی از مشکلات سینماگران در عرصه تولید فیلم‌های دفاع مقدس، نبود فیلمنامه‌های در خور سینمای دفاع مقدس است. با وجودی که ادبیات داستانی نسبت به سینما، دین خود را به این مقوله تا حد زیادی ادا کرده است، سینمای ایران هر سال از فقر فیلمنامه هایی رنج می برد که به نظر می رسد با وجود مواد خام ادبی نباید این مشکل وجود داشته باشد. کتاب های منتشر شده در حوزه دفاع مقدس و البته کتاب های خاطرات توانسته اند تا حدی این خلا را پر کنند. این کتاب ها یکی از گنج های پنهانی است که می تواند به سینمای دفاع مقدس جانی دوباره دهد و نگاه همه را به سمت پرده نقره ای برگرداند.

در این سلسله گفت و گوها به سراغ چند تن از نویسندگان کتاب های دفاع مقدس رفتیم و از آنها پرسیدیم آیا حاضرند کتاب های چاپ دو رقمی شان را در اختیار سینماگران قرار دهند و با آنها پیمان آشتی ادبیات و سینمای دفاع مقدس ببندند؟

*حسین بیضایی: سینمای ما در موضوع دفاع مقدس دست خالی است

اما وقتی به سراغ حسین بیضایی نویسنده کتاب «بابانظر» می رویم ، بحث را کلی تر آغاز می کند. او به فارس گفت: ‌اگر فیلمنامه ها با اقتباس از کتاب های مستند و حقیقی ارائه شود، بهتر می توانیم پاسخگوی نسل بعد خود باشیم.

وی افزود:‌ هر نسلی سوال های جدیدی در همه زمینه ها با خود به همراه می آورد، یکی از مسائل نسل ما دفاع مقدس است. با تغییر نگرش ها و تغییر نسل، ما باید پیش بینی این مساله را انجام داده و برای پاسخگویی به نسل بعد آماده شویم. ما با توجه به گنجینه عظیمی که از جنگ در دست داریم، در دو دهه اخیر کار منسجمی برای تغذیه فرهنگی انجام نداده‌ایم و در این زمینه اگر هم کتاب‌ها پیشتاز بودند، سینما به عنوان پرطرفدارترین هنر، بسیار دست خالی است.

به اعتقاد بیضایی نسل راویان سینمای دفاع مقدس رو به اتمام است و باید فکری برای تربیت افرادی از نسل حاضر برای روایت ناگفته های دفاع مقدس کرد؛ کسانی که بتوانند جای سینماگرانی چون مرحوم رسول ملاقلی پور، ابراهیم حاتمی کیا و احمدرضا درویش را پر کنند.

وی در توضیح نبود آثار درخور توجه سینمایی در دهه اخیر گفت: چرا باید هر ساله در آستانه هفته دفاع مقدس برای چندمین بار فیلم «افق» یا «از کرخه تا راین» را نشان دهیم و چرا در بیان حقایق اجتماع، دیگر فیلمی مثل آژانس شیشه ای نمی سازیم؟!!

*مستند «روایت فتح»‌ هنوز هم تاثیرگذارتر از فیلم های سینمایی است

بیضایی فیلم های مستند جنگ را موفق تر از فیلم های سینمایی می داند و می گوید: مجموعه روایت فتح هنوز هم جاذبه های تاثیر گذاری برای مخاطب دارد. از این رو باید در فیلم های بلند سینمایی هم به سراغ پیدا کردن اسناد، تحقیقات میدانی و نوشتن فیلمنامه از روی منابعی که بازگوی حقیقت هستند، باشیم. یکی از آن منابع، کتاب های خاطره نویسی جنگ است.

وی درباره تاکید بر ضرورت اقتباس های سینمایی از آثار مکتوب توضیح داد:  دنیای امروز در تسخیر رسانه های تصویری است. یک کتاب 500 صفحه ای را بعد از زمان زیادی فقط یک نفر برای خودش می خواند اما فیلم دو ساعته یا سریال تلویزیونی نزدیک به 70 میلیون مخاطب دارد و این یعنی تاثیر گذاری بیشتر و اطلاع رسانی بهتر. این ویژگی را نباید دست کم گرفت و از آن غفلت کرد.