اخبار سینمای ایران و جهان - سینماپرس

بازی جدید «بی‌بی‌سی» با فارسی‌زبانان و زبان فارسی

تسنیم: محمدکاظم کاظمی، شاعر و پژوهشگر افغانستانی، اقدام اخیر بی‌بی‌سی را یکی از ترفندهای فارسی‌ستیزان برای جدا ساختن فارسی‌زبانان می‌داند.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۱۰)

لژیون های هالیوود در مواجهه با ملائکه الهی/ از نگاه جنسی و مادی تا شیطان انگاری

سینماپرس: م. شاه حسینی/ غرب در فرازهایی از تاریخ مواجهه ی خود با رویکرد خدامحور سعی نمود تا به منظور زدودن ساحت قدسی و ملکوتی فرشتگان و ملائکه، وجاهتی جِنسی به ایشان ببخشد و پای او را به رختخواب های متداول در فیلم های هالیوودی بکشاند. نظام تمدنی غرب شان وجودی فرشتگان و ملائکه را نادیده انگاشته و وظایف و تکالیف مختص به این مخلوقات الهی را یا به طور کلی رَد می نماید و یا آنکه با زشتی و پلیدی بسیاری همراه می سازد.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۹)

مهاجمان صندوق گمشده ی سینمای غرب و تقابل با کتب الهی

سینماپرس: م. شاه حسینی/ صنعت سینمای غرب در تقابل و مواجهه ی خود با ایمان به وجود کتاب الهی اقدام به پوشاندن ماهیت وجودی این کتاب های آسمانی به عنوان مکتوباتی می نماید که تعالی انسان را رقم زده و رُشد آدمی را پیگیری می کند و در مقابل سعی می کند تا وجهه ای نیروزا از پوسته و ظاهر این کتُب مقدس ارائه داده و مخاطبان سینمایی را به وادی معنویت مُدرن بکشاند و ایشان را به صرف نظر از عمل به مضامین و دستورات الهی مکتوب در کُتب الهی وا دارد.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۸)

سه فرمان هالیوود برای تحقق آخرین وسوسه انسان خداباور

سینماپرس: م. شاه حسینی / صنعت سینمای غرب در چارچوب تصویر گری خود، ضمن فروکاست شخصیت رسالتی پیامبران الهی در قامت انسان هایی عادی و البته خطاکار و ساده‌لوح، نخستین گام موثر خود را به جهت تکذیب رسالت ایشان آغاز می نماید و سعی می نماید تا تردید دینی را در عمق وجودی مخاطبان سینمایی خود نهادینه  سازد؛ تردیدی که بر بستر سناریوهای مختلفی که در قالب های گوناگون سینمایی، اعم از انیمیشن و فیلم کوتاه و فیلم بلند ظهور می یابد.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۷)

سینمای غرب و چالشی با عنوان مرگ/ از رویاهایی که با گلادیاتورها می آیند تا جهان موازی که در فرینج سازمان می یابد!

سینماپرس: م. شاه حسینی/ مرگ را می توان یکی از اصلی ترین موضوعاتی دانست که موجب می شود تا نظام تمدنی غرب دچار چالشی عمیق گردد؛ همین موضوع باعث شد سینمای غرب تمرکز خویش را معطوف خلق آثاری نماید که در آن انسان پس از مرگ نیز همچنان محوریت خود در عالم را حفظ می نماید؛ تفکری که بخش مهمی از صنعت سینمای آمریکا را دربرگرفته و سبب می گردد تا آثار سینمایی متعددی با محوریت ترسیم روح مردگان در هالیوود خلق گردد.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۶)

هالیوود و تزریق معنویت مُدرن بر بستر تفکر اُمانیسم/ وقتی فیلم هایی برای خلق جهان موازی و ماوراء الطبیعه ساخته می شود!

سینماپرس: م. شاه حسینی/ باید توجه داشت که نظام لیبرالیسم، در مقاطع مختلف تاریخی، رویکرد های گوناگون و بعضاً متفاوتی را نسبت به عالم غیب و پذیرش وجود عالمی خارج از محدوده حسّ و تجربه بشری اتخاذ نموده است، رویکرد های گوناگونی که به وضوح در مرور آثار هالیوود قابل رویت بوده و کارنامه ی سینمایی ایالات متحده را به گواهی مناسب از برای ارزیابی این تغییر رویکردها مبدل ساخته است.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۵)

هالیوود و حقنه ی شَک در باور خدامحور/ وقتی شک گرایی افراطی در «اینسپشن» نمایان می شود

سینماپرس: م. شاه حسینی/ صنعت سینمای آمریکا نقش بسزایی در بسط و گسترش تفکر بشر محور یا اُمانیسم ایفا می نماید و از این جهت عموم تولیدات هالیوود را می توان آثاری با این محتوا دانست، آثاری که با ابزار شَک‌گرایی و تمسک به روش دکارت، سعی در حقنه ی باورهای بشر محورانه و به تبع آن تقابل با تفکر خدا محور می نمایند، آثاری بسیاری که مجموع آن فهرست بلند بالایی را شامل می شود و در این میان شاید بتوان از اینسپشن به عنوان یکی از برجسته ترین این آثار نام برد.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۴)

امانیسم یا تئیسم؛ مساله این است!/ آمادئوس تمثیلی از سینمای کلاسیک در ترویج بشرمحوری در تقابل با خدامحوری

سینماپرس: م. شاه حسینی/ دستگاه رسانه ای غرب و بویژه صنعت سینمای آمریکا، با دریافت عمق فاجعه در نظام لیبرالیسم و بیچارگی انسان فردگرا که به معضل تنهایی بیش از پیش او در دوران زندگی می انجامد، سال هاست که نسخه ی شفا بخش خود را در تعامل و همنشینی او با حیوانات قرار داده و این درحالی است که بخش وسیع دیگری در تلاش است تا به مدد و یاری گرفتن از تکنولوژی، اشیاء و جمادات را به عنوان همنشین های مطمئن تری معرفی نماید.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۳)

فردگرایی اخلاقی در عصر کازابلانکا/ تمرکز غرب بر پیگیری زندگی لیبرال از فردگرایی تا همبستگی غیر دینی!

سینماپرس: م. شاه حسینی/ فردگرایی اخلاقی (Moral Individualism) و زدودن مقدسات سنتی جوامع و جایگزینی آن با قوانین بشری و تحت عنوان حقوق بشر سبب شده تا ایالات متحده آمریکا به عنوان جامعه ی نمونه ی لیبرالیسم، خود را پاسدار حقوق بشر در دنیا معرفی سازد و در این راستا صنعت سینمای این کشور به خلق آثار سینمایی شاخصی مبادرت ورزیده و چهره های مدافع حقوق بشر را در قالب و کالبد قهرمانان آمریکایی فردگرایی همچون جک باور، جیسون بورن، رمبو، راکی، بروس لی، استیو راجر، الکس مورفی و... ترسیم و به جهانیان معرفی نماید.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۲)

ترویج فردگرایی در نظام لیبرالیسم با سوپر استارهای هالیوودی

سینماپرس: م . شاه حسینی/ اهمیت موضوع اصالت فرد و فردگرایی به عنوان یکی از اصلی ترین شاخصه ی جریان نظام مند لیبرالیسم (Liberalism) به نحوی است که عملاً در صنعت سینمای آمریکا نمی توان هیچ قهرمان یا ستاره‌ی هالیوودی را پیدا نمود که فردگرا نباشد و در این میان مخاطب سینما نیز چاره ای ندارد جُز آنکه با نظریه پردازان لیبرالیسم که این فلسفه را ارائه می‌دهند، هم‌زادپنداری نموده و به تماشای آثاری بنشیند که به صورت غیر مستقیم مُبلغ فردگرایی و مروج دامن زدن به تمنیات انسان لیبرال است.

تجربه ای چهل ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (۱)

ماجرای زایش لیبرالیسم و سورپرایز قرن بیستم

سینماپرس: م.شاه حسینی/ کلمه لیبرال (Liberal) نخستین بار در قرون وسطی (Middle Ages) یا همان دوره ی نوزایی و نوزایش غرب شایع گردید؛ دورانی که به عصر رنسانس (Renaissance) معروف شد و از سال‌های ۱۳۰۰ میلادی در ایتالیا آغاز و در طول سه قرن در سراسر اروپا انتشار پیدا نمود و اگر چه در ظاهر فرایند هنر و علوم را در غرب توسعه بخشید، اما در واقع با حذف حقیقتی به نام دین و خدا از بستر حاکمیت در جامعه ی غرب همراه گردید.

آخرین شنیده های سینماپرس از جشنواره فیلم فجر؛

مدیرعاملی خانه سینما و دبیری فیلم فجر؛ سمت های مقارن یا انحرافی استراتژیک!/ حیدریان، شاهسواری را انتخاب خواهد کرد؟

سینماپرس: یکی از گزینه هایی که در محافل سینمایی به عنوان گزینه دبیری جشنواره فیلم فجر مطرح شده منوچهر شاهسواری مدیر عامل خانه سینماست. فارغ از مشغله های این گزینه مطرح به عنوان دبیر جشنواره، انتخاب مدیرعامل خانه سینما به دبیری جشنواره فیلم فجر از این منظر قابل توجه و تامل است که پیش از این نیز حجت الله ایوبی با انتخاب محمدرضا میرکریمی مدیرعامل وقت خانه سینما به دبیری جشنواره جهانی فیلم فجر اقدامی مشابه را رقم زد.

سینما و کودکی (۸)

وقتی فرجام سعادت و شقاوت یک نسل بر پرده نقره ای سینما رقم می خورد

سینماپرس: دکتر فاطمه نوری راد/ به کودکانمان کمک کنیم تا از طریق فیلم‌ها آینده‌ای زیبا و درخشان و بدون بدبینی و سوتعبیرها بسازند و خوشبین باشند و البته این امر تناقضی با آگاه و هوشیار کردن کودک نسبت به پیرامونش ندارد. فیلمسازان ما کاری کنند که نظام هستی در چشم کودک زیبا باشد. البته گاهی فیلمنامه‌نویسان قوه خیال خودشان بیمار است و نمی‌توانند ادای خوشبینی را نیز دربیاورند؛ افراد بدگمان کسانی نیستند که بتوانند برای کودکان خوش‌بینی و شوق بیافرینند.

سینما و کودکی (۷)

سینمای کودک و معصومیت از دست رفته/ از تحول پرداختن به کودک در سینمای جهان تا دنباله روی سینمای ما با پشتوانه بومی فراموش شده

سینماپرس: دکتر فاطمه نوری راد/ فیلم‌نامه‌ها و فیلم‌هایی می‌تواند کودک را به سمت سویی ببرد که آینده‌ای روشن را برای وی رقم زند؛ آینده ای که خود کودک به عنوان برترین عامل و یک بهره‌ور، آموزش خود را در دست می‌گیرد و به دست دیگران و بیگانگان نمی‌دهد و یا بالعکس، به واسطه خیالات موهوم به سمت و سوی نامیمون پیش می‌برد.

سینما و کودکی (۶)

سینمای کودک و برزخ داستان گویی/ بررسی قصه، افسانه و اسطوره تا خاطرات جادویی و انگاره های نوستالژیک فیلم های محبوب کودکی

سینماپرس: دکتر فاطمه نوری راد/ در همه دنیا، هنرهای نمایشی نظیر تئاتر، سینما و انیمیشن از منابع ادبی نظیر قصه‌ها و افسانه‌ها استفاده می‌کنند تا بار محتوایی آثار خود را ارتقا دهند. به خصوص فیلمسازان علاقه ویژه‌ای به ساخت فیلم از داستان‌های کلاسیک کودکان دارند و تاریخ اقتباس سینمایی از رمان‌های کودکان به شدت با تاریخ کلی صنعت فیلم تنیده شده است، لیکن فیلمسازان ما از این مهم یا غافل‌اند و یا کمتر به آن توجه می‌کنند.

با نگاهی به اظهارات مدیران سینمایی؛

بازی سیاسی توقیف و رفع توقیف با چاشنی فرافکنی و "اما و اگر"/ وقتی پروپاگاندای رسانه ای بنفش آدرس غلط می دهد!

سینماپرس: محمدرسول محمدی/ موضوع توقیف و رفع توقیف فیلم ها با اظهارنظر مدیران سینمایی تبدیل به یکی از موضوعات داغ رسانه ای این روزهای سینمای کشور شد. موضوعی که می تواند یک سال از عمر همه را درگیر خود کند و هر از چند گاهی نام فیلمی را به عنوان رفع توقیف شده بر سر زبان ها بیندازد و معلوم نیست نفعش به کاسه چه کسی خواهد ریخت!

سینما و کودکی (۵)

سینمای کودک و سرگشتگی در دوراهی تخیل؛ مُهمل گویی یا حکمت نمایی/ حق کودکان برای داشتن سینمای خوب با فضای شاد، محرک رویا و آینده خوب

سینماپرس: دکتر فاطمه نوری راد/ بی تردید توجه و برنامه ریزی همه جانبه در راستای این مسئله که فیلم با کیفیت کودک داخلی داشته باشیم باید دغدغه شب و روز مسئولان شود؛ زیرا امروزه کشورهای قدرتمند جهان، نفوذ و استعمار خود را از طریق همین محصولات فرهنگی چون سینما بر جهان تثبیت می‌کنند.

سینما و کودکی (۴)

سینمای کودک؛ از جشنواره های صوری تا استعدادهایی که شکوفا نمی شود/ تأثیر سینما بر دید، روحیه، ارزش‌ها و شخصیت کودک چیست؟

سینماپرس: دکتر فاطمه نوری راد/ برای پیشرفت و بهبود وضعیت سینمای کودک و نوجوان، نگاه مسئولان دست‌اندرکار باید تغییر کند. باید سینما به عنوان یک موضوع جدی مطرح شود و به عنوان یک مقوله علمی- هنری و یک وسیله ارتباطی آن را تلقی کرد؛ پس اگر فقط توجه به سینمای کودک در یک دوره زمانی کوتاه به طور مثال در زمان یک جشنواره باشد، گره‌ای از مشکلات حل نمی‌کند و تنها سطح توقعات و انتظارات را بیشتر می‌ کند.

با نگاهی به رهنمودهای امام راحل و رهبر معظم انقلاب؛

بررسی معادله «اثری بر خلاف اخلاق» و «واکنش نشان دادن»/ آزادی بیان یا توطئه؛ تقابل یا بازی در پازل دشمن

سینماپرس: مهدی خرامان/ اگر رسانه ای از مضامین غیر اخلاقی یک فیلم  یا رفتار غیر قانونی یک کارگردان انتقادی کند، دیری نخواهد گذشت که کنجکاوی جامعه باعث رشد شگفت انگیز فروش فیلم یا شناخت کارگردان می شود، مسئله ای که به تازگی حربه بعضی از اهالی هنر شده است.

سینما و کودکی (۳)

جولان رویای آمریکایی در دوران خلأ سینمای کودک ایرانی اسلامی

سینماپرس: دکتر فاطمه نوری راد/ کودکان افزون بر مدل‌های زندگی واقعی، یک منبع غنی از مدل‌های نمادین در فیلم‌های سینمایی، برنامه‌های تلویزیون، تبلیغات، کتاب‌ها، کمدی‌ها و مانند اینها در دسترس دارند. بایستی توجه داشت بیشتر کودکان بسیاری از انگیزش‌ها، پاسخ‌های هیجانی و شیوه‌های جدید رفتار و سبک زندگی و ارزش‌های خود را از طریق همین مدلسازی سینمایی و تلویزیونی فرا می‌گیرند.

سینما و کودکی (۲)

نقش مغفول مانده ی سینمای ایران در جامعه پذیری کودکان/ الگوی سازه‌گرایانه و سینماگران منفعل

سینماپرس: دکتر فاطمه نوری راد/ با وجود اینکه گردانندگان نظام سلطه و کمپانی‌های بزرگ سینمایی، به ویژه تولیدکنندگان انیمیشن، در طول چند دهه گذشته به استفاده از این ظرفیت واقف شده و با به کارگیری آن بهره‌های بسیاری برده‌اند، اما متأسفانه در ایران اسلامی علی رغم تمامی تلاش‌های صورت گرفته، به این ظرفیت رسانه‌ای تربیتی کمتر توجه شده است.

در انتقاد به یادداشت وزیر محترم ارشاد؛

وقتی به جای پاسخگویی، «آتش به اختیار» تفسیر به رای می شود!/ به خاطر عملکردتان عذر خواهی کنید

سینماپرس: مهدی خرامان/ زمانه عجیبی شده است، گاهی هدف وسیله را توجیه می کند و اجازه تغییر معنا و جایگاه را می دهد و آش آنقدر شور می شود که حتی جای «وزیر و وزارت خانه» با «جنبش های خودجوش» تغییر می کند و فردی که باعث ایجاد اختلال در دستگاه فرهنگی شده است، اکنون دست به تببین واژه «آتش به اختیار» می زند!

سینما و کودکی (۱)

وقتی صنعت سینمای ایران مدیون کودکان می شود/ برای کودک یا درباره او؟ از همزادپنداری تا سبک زندگی!

سینماپرس: دکترفاطمه نوری راد/ یکی از مواردی که به تصورات ما از مفهوم کودکی شکل می دهد، فیلم‌های سینمایی است. این فیلم‌ها، تئوری‌هایی درباره  اینکه کودکان چگونه باید باشند،  ارایه می‌دهند و از این منظر، دیدگاه ها و جهان‌بینی‌هایی را شامل می شوند که هرگز تصادفی نبوده و یقینا به خودی خود به وجود نیامده اند.

دغدغه ها برای کی به صدا در می آیند؟

نگاهی به کم کاری سینمای ایران در قبال فلسطین و جریان صهیونیست/ از بایکوت هنری تا واکنش‌های منفعلانه و مرموز مدیریت فرهنگی

سینماپرس: وحیده شاه حسینی/ شاید بتوان به نوعی برخورد منفعلانه ی اصحاب فرهنگ و هنر و بالاخص سینما را در موضوع فلسطین در مسایلی همچون فقر منابع مالی و حمایت های مادی و معنوی از تولید آثار و بسیاری از این گونه بهانه ها توجیه نمود؛ اما واقعیت امر آن است که نوع کُنش و تعامل مدیران فرهنگی جمهوری اسلامی در این موضوع به نوبه ی خود پدیده ای است که قطعاً با هیچ گونه منطقی سازوگاری ندارد.

نفوذ فرهنگی (۱۱)

نفوذ فرهنگی؛ تدبیری که صنعت سینمای ایران را به ابزار پول شویی تبدیل نمود

سینماپرس: م.ر شاه حسینی/ اگر چه امروزه نفوذ فرهنگی با موضوع نفوذ اقتصادی همراه می‌گردد، در کالبد هنر سفارتی ظهور و بروز می‌نماید، موفق می شود با چمدان هایی حامل فیلم های سینمایی ویژه و خاص، به مقصد برلین و... قصد سفر کند، بر بستر فقر ناشی از بی تدبیری متولیان فرهنگی و عدم توجه ایشان به موضوع معیشت هنرمندان، به حضور معنی دار پول های کثیف می‌انجامد و...؛ اما باید توجه داشت که ابعاد این تلفیق نامبارک به همین موضوعات خلاصه نخواهد شد.

نفوذ فرهنگی (۱۰)

نفوذ با طعم وادادگی برخی مدیران جمهوری اسلامی/ از هنر سفارتی و هنرمندان دوتابعیتی تا تولیدات مشترک

سینماپرس: م.ر شاه حسینی/ در زمانی که مدیریت فرهنگی در تأمین معاش و حمایت اقتصادی از هنرمندان ناتوان است، آیا تولید آثار سینمایی، تئاتر و... مشترک، نتیجه ای جز وابسته شدن هنرمند ایرانی به پول های خرج شده طرف خارجی خواهد داشت؟

تئوری پوپولیسمی و رفتار تروریستی!

از نفوذ تا ولنگاری/ مسیر فرهنگ بر همان مدار گذشته حرکت می کند؟

سینماپرس: مهدی خرامان/ از نگاه امنیتی به حوزه فرهنگ تا نگاه ابزاری به هنرمند، مسائلی است که نباید به سادگی از کنار آنها گذر کرد، نگاهی که باعث نابودی فرهنگ می شود، به همین دلیل در دو سال گذشته از وادادگی اوضاع فرهنگ کشور مکرراً گلایه می گردد، وادادگی که ثمره اش ولنگاری فرهنگی می شود و می توان گفت نفوذ فرهنگی گام نخست ولنگاری فرهنگی بوده است!

دکترین فرهنگی دولت دوازدهم (۵)

فاصله از شعار؛ دکترین اصلی دولت شعور/ ولنگاری فرهنگی و یا صیانت از فرهنگ

سینماپرس: فاطمه نمازدوست / دستاوردهای فرهنگی دولت یازدهم نشان می دهد این دولت در چهارسال گذشته فاقد دکترین، فاقد طرح جامع، فاقد برنامه ریزی منسجم، فاقد شاخص های قابل اندازه گیری و ... بوده است که مجبور است برای بیان دستاوردهایش به تعدادی جملات کلی بسنده کرده و کلی گویی را جایگزین بیان واقعیت و آمارهای ملموس نماید.

دکترین فرهنگی دولت دوازدهم (۴)

۲۹ اردیبهشت؛ رای به تحول سیستمی یا انتخاب بقای دکترین «ما نمی توانیم» همراه با طعم تلخ جمهوری اسلامی کامستان

سینماپرس: فاطمه نمازدوست/ مدیران فرهنگی، هنری و رسانه ای جمهوری اسلامی در دهه های گذشته به وضوح نشان داده اند که توانایی یا علاقه ای برای بازخوانی سناریوهای دشمنان علیه جمهوری اسلامی ندارند چرا که اگر چنین نبود هیچ گاه اجازه داده نمی شد تهاجم فرهنگی دهه دوم انقلاب به شبیخون فرهنگی و سپس ناتوی فرهنگی و در ادامه قتل عام فرهنگی و امروز به ولنگاری فرهنگی بیانجامد.

دکترین فرهنگی دولت دوازدهم (۳)

دولت های بی دکترین؛ نفهمی مجریان در کنار کم کاری شوراهای عالی/ اغتشاش و تضاد در تولیدات و امتداد ولنگاری تا اضمحلال فرهنگی!

سینماپرس: فاطمه نمازدوست/ پرواضح است هیچ مسئول و دست اندکار فرهنگی در چهار دهه گذشته نمی تواند ادعاء کند که در زمان تصدی گری بر بخشی از حوزه فرهنگ کشور، بر اساس اندیشه های رهبر کبیر انقلاب اسلامی عمل کرده و با تهیه نقشه راه و طرحی جامع، سازوکارهای انعکاس عناصر سبک زندگی شرافتمندانه در آثار هنری و تولیدات فرهنگی و رسانه ای را ارائه کرده باشد.