وقتی نام شهریار زرشناس در محوریت یک برنامه تلویزیونی می‌آید، قطعاً مخاطبان رسانه ملی منتظر یک کار تحقیقاتی و پژوهشی عمیق هستند. برنامه "بدون توقف" همین رویه محتوایی را در دستور کار دارد و موضوعات روز را خیلی دقیق و علمی بیان می‌کند، اما چرا در کافه؟! واقعاً کارگردان و عوامل تولید "بدون توقف" هدف‌شان از این گفتگوهای علمی و فلسفی در کافه چیست؟
فرهنگ کافه‌نشینی با اظهارات پژوهشی زرشناس در تضاد است. او ضد سرمایه‌داری است و کافه سمبل سرمایه‌داری. وقتی برنامه‌ای با چنین محتوایی با این نوع فضاسازی‌ها روی آنتن رسانه ملی می‌رود تبعات و پیامدهای منفی را برای نسل جدید به‌دنبال دارد. تصور برخی این است شاید آقای تهیه‌کننده "بدون توقف" برای کافه‌ها یک رپرتاژ رفته‌اند...! چرا هر روز باید منتظر یک اشتباه یا گاف تازه‌ای از شبکه سه باشیم. به‌ظنّ برخی از رسانه‌ای‌ها حتماً آن‌طور که باید و شاید مدیران مربوطه شبکه به آن پختگی و تکامل در مدیریت رسانه دست پیدا نکرده‌اند.
سؤال این است؛ واقعاً نمی‌توانستند "بدون توقف" را به مسجد، دانشگاه و یا کتابخانه‌ای ببرند تا این گفتمان عدالتخواهانه نتیجه‌ای تأثیرگذار میان مخاطبین و آورده‌ای مفید و ماندگار برای رسانه ملی رقم بزند؟ اما به‌جای شنیدن و بهره‌بردن از بحث‌های به‌روز و مفید زرشناس کارشناس و پژوهشگر، فضای نامتناسب برنامه مخاطب را درگیر خودش می‌کند. جالب است بدانید برخی در موقع اعلام برنامه و تیزر "بدون توقف" فکر نمی‌کردند این یک برنامه علمی و پژوهشی باشد.
چهره زرشناس برایشان آشنا بود و او را قبلاً در رسانه‌ها و قاب تلویزیون دیده بودند وگرنه فکر می‌کردند این یک کلیپ یا نماهنگ موسیقی است، چون اعتقاد دارند جای بحث‌های جدی در کافه نیست. از رسانه ملی انتظار می‌رود با وجود این‌همه سال تجربه، پختگی رسانه‌ای خودش را به‌رخ تازه‌واردهای رسانه‌ای بکشد. ولی هر روز یک اتفاق تازه، یک تیتر منفی و یک نقطه ضعف به کارنامه این نهاد رسانه‌ای اضافه می‌کند و میان مخاطب و تلویزیون یک قدم فاصله می‌اندازد.
*تسنیم
ارسال نظر