خبر عدم اعطای مجوز آلبوم جدید محسن چاووشی با نام «ابراهیم» چند ماهیست دهان به دهان می‌چرخد و واکنش‌های مختلفی را بر می‌انگیزد. حالا پس از گذشت قریب به نه ماه از تاریخ درخواست مجوز، چاووشی به طرفداران خود وعده داده است به زودی آلبوم را منتشر خواهد کرد و به همین جهت هر روز گوشه‌هایی از «ابراهیم» را از صفحه اینستاگرام خود پخش می‌کند و در عطش ایجاد شده می‌دمد.
کلیت آلبوم تایید شده است و تنها اصلاح می‌خواهد
ابوالفضل صادقی نژاد رئیس واحد نظارت و ارزشیابی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اما در این باره گفته است: «شرکت متقاضی برای کسب مجوز آلبوم «ابراهیم»، پنج مرداد ۹۶ در خواستش را به دفتر موسیقی وزارت ارشاد ارسال کرد. این درخواست به شورای شعر دفتر موسیقی رفت و ۱۶ مرداد همان سال بررسی شد. پس از بررسی شورای شعر، دو قطعه از این آلبوم هفت قطعه‌ای تأیید شد و پنج قطعه اصلاحیه خورد. اصلاحیه ممکن است یک کلمه یا یک غلط املایی باشد. منظور از اصلاحیه، رد کردن آن پنج قطعه نیست. البته ریز اصلاحیه ها، در دستم نیست؛ اما آنچه مشخص و قطعی است، این است که دفتر موسیقی آلبوم را به کلی رد نکرده است.»
تهدید به مهاجرت
در همین حال شایعه مهاجرت چاووشی در صورت عدم اعطای مجوز به آلبوم جدیدش منتشر شده است خود او نیز با انتشار کامنتی زیر پست یکی از دوستانش به این شایعه دامن زده و می‌نویسد: «وقتی خونه‌ات کوچک شد، عوضش کن؛ وقتی محله‌ات خسته‌ات کرد، عوضش کن؛ وقتی شهر و کشورت خفه‌ات کرد عوضش کن!»
متاسفانه این کامنت نشان از آن دارد برای خواننده‌ای که افتخارش به خواندن اشعارِ شاعرانِ فارسی زبانی چون مولاناست، ایران و وطن که پیامبر اکرم(ص) در خصوص آن می‌فرمایند: «حب الوطن من الإیمان»، به اندازه یک هتل ارزش دارد که به محض آنکه باب دلت نبود فرم تصویه حساب را پر کنی و به سراغ هتلی دیگر بروی!
چاووشی باید عشق به وطن را از آوارهای سوری بیاموزد که در میان جنگ، خون و محاصره وحشیانی چون داعش نوشت: «وطن هتل نیست که وقتی خدماتش خوب نبود رهایش کنیم؛ ما اینجا خواهیم ماند.»
متاسفانه بسیاری وطن و قانون وطن را تا آنجا می‌پرستند و عاشقانه پایش می‌ایستند که منافعشان تامین گردد و آنجا که قانون سد منافعشان شود ساک به دست فرودگاه امام خمینی(ره) را به مقصد فرودگاه آتاتورک ترک می‌کنند. اما دریغ از آنکه این خاک وطن است که هنرمند و هنرش را تقدس می‌بخشد و تجربه ثابت کرده هنرمندانی، حتی بزرگتر از چاووشی، که از ایران رفتند لاجرم بازگشتند و ماندند زیرا که هنر ایرانی ریشه در خاک ایران دارد و بس.
خوب است آقای چاووشی اگر هوس کردند کشورشان را از شدت خفگی عوض کنند حداقل آهنگ «خلیج ایرانی» را پاک کنند تا با صدای خودشان جواب خودشان را ندهند که «این خاک خیلی از این بازیا دیده».
ارسال نظر