در سالیان اخیر شاهد برگزاری جشنواره های گوناگون سینمایی در کشور هستیم که به‌غیر از جشنواره ملی فیلم فجر، اکثر جشنواره ها با عدم مخاطب روبرو است و بسیار کم رونق برگزار می شود. جشنواره فیلم کودک و نوجوان، جشن خانه سینما، جشنواره فیلم کوتاه تهران، جشنواره بین الملی فیلم کوتاه نهال، جشنواره سینمای جوانان ایران‌، جشنواره ملی فیلم دانشجویی، جشنواره بین‌المللی فیلم یاس، جشنواره هنر ایران، جشن دنیای تصویر و... فارغ ازاینکه برای سینمای ایران تاکنون چه دستاوردی داشته اند، اختصاص بودجه های کلان فرهنگی به اینگونه مراسم‌ها همواره سوالات و ابهامات فراوانی را در ذهن مخاطب به‌وجود آورده است.

در آخرین نمونه، حدود یک ماه دیگر سی‌ویکمین دوره جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان آغاز می‌شود، جشنواره‌ای که سالهاست آن فروغ سابق و حال و هوای قبل را ندارد و احتمالاً بزرگ‌ترین دستاوردش همچون ادوار گذشته، ثبت در رزومه مدیران سینمایی خواهد بود! و باز هم هزینه کلان برگزاری این رویداد، حاصلی برای سینمای ایران نخواهد داشت.

رضاداد دبیر جشنواره کودک در گفتگویی از بودجه ۶میلیاردی جشنواره کودک در سال گذشته خبر داده و تأکید کرده که امسال هم چنین رقمی صرف جشنواره خواهد شد. رضاداد گفته است: "سال گذشته بودجه جشنواره کودک ۶ میلیارد تومان بود، برای امسال با آنکه حداقل ۳۰ درصد هزینه ها افزایش پیدا کرده اما بودجه تخصیصی به جشنواره ثابت مانده و ما بدون آنکه از فعالیتها کم کنیم تلاش می کنیم با همان بودجه کارها را پیش ببریم. "

البته دبیر جشنواره علت اختصاص این بودجه را برگزاری جشنواره در شهر اصفهان اعلام کرده و گفته است: "اگر جشنواره در تهران برگزار شود حدود سه میلیارد بودجه کافی است اما مشارکت استان و حضور هنرمندان و فعالان و سینماگران و تبلیغات شهری و فعالیتهای گوناگون نیازمند هزینه هایی است که مجموعا رقم شش میلیارد می شود. " با این وصف ای کاش جشنواره فیلم کودک و نوجوان همان تهران برگزار میشد تا برای برخی، صرفاً فرصتی برای یک سفر تفریحی به اصفهان به خرج برگزارکنندگان جشنواره نباشد!

اصولا نفس برگزاری این جشنواره ها که متولی‌اش سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، همواره مورد سؤال و چالش بوده است. برخی از این جشنواره‌ها صرفاً جشنواره‌های مناسبتی فاقد کارکرد و اعتبار هستند که بدون شک در صدر این جشنواره‌ها، جشنواره کودک و نوجوان قرار دارد که ظاهراً برای حمایت از سینمای کودک و نوجوان برگزار می‌شود اما مگر چیزی به نام سینمای کودک و نوجوان در ایران وجود دارد!؟

اگر سینمای کودک را با آثار سینمایی برای کودک بشناسیم، در سال‌های اخیر شاهد تولید چه تعداد فیلم سینمایی در این ژانر بوده ایم؟ آخرین فیلم سینمایی که در این چارچوب قابل توجه بوده «شهر موش‌ها» بوده؛ بنابراین، وقتی سینمای ایران تولید قابل دفاع و باکیفیتی در حوزه کودک و نوجوان ندارد، چرا باید عده ای چنین ارقام کلانی بگیرند و جشنواره‌ای سرکاری برپا کنند!؟ اگر نیّت متولیان جشنواره، ترغیب سینماگران به تولید فیلم‌هایی برای کودکان است که این مهم نیز تا کنون حاصل نشده و دراین سالها، برپایی جشنواره فیلم کودک خروجی قابل توجه ای در تولید آثار سینمای کودک و نوجوان نداشته است.

درواقع جشنواره کودک مصداق بارز ضرب المثل "آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی" است. اگر مجموعه آثار قابل توجه سینمای کودک کشورمان در سه دهه اخیر را تجمیع کنیم، به سختی می‌شود یک دوره جشنواره آبرومند کودک و نوجوان را برگزار کرد. بنابراین عقل حکم می‌کند یا این جشنواره تعطیل شود یا در مقاطع بسیار طولانی به صورت چند سال یک بار برگزار شود. البته می‌دانیم که با اجرایی شدن این پیشنهاد، دیگر دکان همیشه باز جشنواره کودک و نوجوان برای متولیان آن بسته خواهد شد!

در آخر امیدواریم سازمان بازرسی کل کشور همانند مراسم خانه سینما، به موضوع بودجه میلیاردی جشنواره فیلم کودک و نوجوان ورود کند تا میزان هزینه‌کردهای هنگفت این جشنواره بی خاصیت، آنهم در روزهایی که کشور با مشکلات عدیده اقتصادی روبرو است مشخص شود.

* جوان آنلاین