به گزارش سینماپرس، گروه نمایش بینوایان در خبری اعلام کرده است که بردیا کیارس در پروژه تازه حسین (منصور) پارسایی در بخش موسیقی مشارکت می‌کند تا اجرای موسیقی ساخته شده توسط کلود میشل شوئنبرگ، آهنگساز نسخه سینمایی این اثر را رهبری کند. نکته جالب توجه در این بخش آن است که پارسایی به سراغ نسخه‌های برادوی‌ای این اثر نرفته است، نسخه‌هایی که شهرت جهانی آنها از فیلم تام هوپر نیز بیشتر است.
اگرچه همانند نمایش اولیورتوئیست می‌توان از مسئله کپی‌رایت حرف زد و گفت این کپی‌رایت به چه نحوی به تولیدکنندگان ایرانی اثر تنفیذ شده است؛ اما می‌دانیم همانند بسیاری از چیزهای غیرشفاف، پاسخ داده نمی‌شود. به خصوص آنکه در این ماجرا با یک مدیر فرهنگی روبه‌روییم که در صورت تخطی از قوانین جهانی، می‌تواند در یک سفر خارجی و اطلاع کلود میشل شوئنبرگ و سازندگان فیلم بینوایان دستگیر و به دادگاه احضار شود.
نکته قابل توجه‌تر ماجرا آنجاست که حسین (منصور) پارسایی خود را طراح این نمایش معرفی کرده است؛ اما شواهد نشان می‌دهد همانند موسیقی، کار نیز یک کپی از فیلم تام هوپر است. چندی پیش در فضای مجازی قطعه‌ای از تمرین‌های بازیگران منتشر می‌شود که نشان می‌دهد به همراه قطعه Look down همان اجرایی رخ می‌دهد که در فیلم تام هوپر رخ می‌دهد، نه در نسخه‌های تئاتری. شما می‌توانید در ادامه چند نسخه از این قطعه را تماشا کنید و خود قضاوت کنید.
نکته مهم آن است که آیا کپی کردن از یک فیلم مشهور برابر با طراحی است؟ آیا می‌توان کپی‌کاری از یک دارنده مدرک درجه یک هنری را پذیرفت؟ آیا ما اخلاقاً می‌توانیم بدون پرداخت هزینه یک ایده آن را روی صحنه بریم و بابتش ثروت‌اندوزی کنیم؟ آیا مدیران فرهنگی ما نباید نمود اخلاقی جامعه ما حداقل در حوزه فرهنگ باشند؟
در ادامه دو نسخه تئاتری از بینوایان با یک قطعه مشترک - همان قطعه منتشر شده از تمرین گروه ایرانی - در اختیار شما قرار می‌گیرد تا دریابید طراحان دو نمایش چگونه یک اثر را با دو فُرم اجرایی روی صحنه برده‌اند.
تمرین نمایش بینوایان به کارگردانی حسین (منصور) پارسایی که قرار است آبان ماه در هتل اسپیناس پالاس روی صحنه رود
همان بخش در فیلم بینوایان (۲۰۱۲) ساخته تام هوپر
نسخه تئاتری بینوایان اجرا شده در برادوی در سال ۲۰۰۲
نسخه کنسرتی بینوایان با اجرای شوئنبرگ
*تسنیم
ارسال نظر