انجمن‌منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در حرکتی اقدام به نظرسنجی در خصوص بهترین فیلم های چهل سال اخیر سینمای کودک و نوجوان ایران کرده‌است. ماحصل این نظرسنجی ها که اینجانب نیز در آن شرکت جسته و فیلم‌های مورد نظرم را اعلام کرده‌ام، تعدادی فیلم ارزشمند است که اسامی کاندیداها نیز اخیرا اعلام شد.
اما راز نهفته ای در میان‌این فهرست وجود دارد که رمز گشایی از آن همان حرفی است که سالهاست دلسوزان سینمای ایران و بخصوص سینمای‌کودک و نوجوان به آن پرداخته و تذکر می دهند، اما مدیران سینمایی دهه ۹۰ و بخصوص مدیران فعلی سازمان سینمایی از کنار آن به آسانی گذشته و یا اساسا چنین مشکلی را کتمان می‌کنند و آن نادیده گرفتن سینمای کودک و نوجوان در دهه اخیر است.
با این‌حال از آنجا که حقیقت دیر یا زود به صراحت روشن می شود وقتی فهرست نامزدهای بهترین فیلم‌های چهل سال‌اخیر سینمای کودک‌و نوجوان را مرور می کنیم و می بینیم که تمامی نامزدها، فیلم هایی هستند که در دهه شصت، هفتاد و هشتاد تولید شده اند و حتی یک فیلم‌متعلق به دهه ۹۰در میان آنها نیست؛ آن وقت راز این فهرست به عیان روشن می شود که آری مدیران سینمای ایران‌در دهه ۹۰نسبت به سینمای کودک و نوجوان جفا کردند و این نوع سینما که از ارزشهای فرهنگی، تربیتی، اقتصادی و استراتژیک فراوانی برخوردار است، به دلیل کوتاهی متولیان سینمای کشور در این دهه رو به افول نهاد تا جایی که حتی یک‌فیلم در این حوزه نتوانست در جمع نامزدهای فیلم‌های برتر منتقدان سینمای ایران قرار گیرد.
بنابراین آیا در چنین شرایطی که سینمای کودک و نوجوان در کشور وجود حقیقی و جریانی سیال ندارد، حق نداریم دوباره تاکید کنیم برگزاری جشنواره فیلم‌کودک و نوجوان بیشتر به یک شوخی و هدر رفت منابع شباهت دارد و تا زمانی که سینمای کودک دوباره در کشور و با مدیرانی دلسوز و کارآمد شکل نگیرد، جشنواره کودک جز ظاهرسازی و دورهمی نتیجه ای در بر نخواهد داشت.
به هرحال فهرست منتشر شده در خصوص بهترین های سینمای کودک و نوجوان در چهل سال اخیر به روشنی آفتاب وضعیت اسفناک سینمای کودک و نوجوان را در شرایط فعلی نشان می‌دهد و باید به مدیران مدعی سینمای ایران این شعر مولانا را یادآوری کرد که: آفتاب آمد دلیل آفتاب، گر دلیلت باید از وی رو متاب
و کلام آخر اینکه در بخشی از مستند سینمایی قهرمان‌من‌کو که بزودی شاهد نمایش آن‌خواهیم بود به وضعیت سینمای کودک به شکلی بدیع، مستدل و مصور و البته موجز پرداخته ام و امید است مدیران سینمایی کشور با رویه ای منطقی از نظرات منتقدانه و‌کارشناسانه برای برون رفت از مشکلات سینمای ایران و از جمله در بخش کودک و نوجوان استقبال کرده و در اصلاح روش های ناکارآمد‌خود بکوشند.
*تسنیم
نظرات