به گزارش سینماپرس، مصطفی کوشکی کارگردان، تهیه کننده و مدیر تئاتر مستقل تهران درباره نقش تبلیغات مجازی در جذب مخاطبان تئاتر گفت: زمانی که یک مدیوم تازه برای تبلیغات مثل تلگرام و اینستاگرام و کمی دورتر فیسبوک به تئاتر ورود می کند فضای تازه ای را باز می کند و ویژگی این فضا این است که مخاطب بیشتری با آن در ارتباط است و حتی به نظر من تبلیغات شهری هیچ وقت حتی بازده کوتاه مدت نیز برای یک اثر نمایشی نداشته است.

وی درباره مزیت تبلیغات مجازی بر تبلیغات شهری توضیح داد: معتقدم تبلیغات شهری برای برندسازی مناسب است و بیلبوردهایی که در سطح شهر زده می شوند برای به وجود آمدن یک برند و ثبات آن در طولانی مدت مناسب هستند. اگر در سطح شهر دقت کنید تبلیغات شهری غیر از رویدادهایی که یک برند یا ستاره و فرد شناخته شده ای را معرفی می کنند، هدف دیگری ندارند مثلا من هیچگاه به این مساله فکر نمی کنم که یک بیلبورد در اختیار داشته باشم و در آن تئاتر مستقل تهران را تبلیغ کنم اما اگر بخواهم این تماشاخانه را برندسازی کنم، می توانم با نصب بیلبوردهای مختلف طی چندین ماه در سطح شهر این کار را انجام دهم.

این کارگردان تئاتر یادآور شد: وقتی بحث یک تئاتر یا رویداد تئاتری مطرح می شود باید عکس و یا محتوای روی بیلبورد یا استرابورد خیلی سریع مردم را به خود جذب کند و آنها را از اتفاقی که قصد تبلیغش را دارد، مطلع سازد به عنوان نمونه اگر نمایش تجربه گرایی برای اجرا داشته باشیم تبلیغات شهری اصلا پیشنهاد نمی شود چون مردم به واسطه حضور یک چهره شناخته شده است که توجهشان به بیلبورد و دیگر تبلیغات شهری جلب می شود و در غیر این صورت مخاطب برایش اهمیتی ندارد که به تبلیغ شما نگاه کند.

کوشکی متذکر شد: همیشه تبلیغات شهری برای تئاتر وجود داشته است اما از گذشته معمولا تئاتر به دلیل محدود بودن مخاطب و کم بودن سالن هایش بیشتر از طریق اطلاع رسانی خودِ مخاطبان به یکدیگر تبلیغ می شده است به این ترتیب که یک نمایش در یک هفته یا ۱۰ روز اول اجرایش آرام آرام شکل می گرفت و بعد از آن مخاطبان تئاتر متوجه اجرای یک نمایش می شدند و به دیدن آن می نشستند، کم کم نمایش معرفی می شد و تماشاگران خودش را پیدا می کرد.

مدیر تئاتر مستقل با اشاره به اینکه با ورود فضاهای مجازی طیف مخاطبان تئاتر گسترده تر شد، اعلام کرد: این رسانه ها فضا را هیجان انگیزتر کرده و باعث شده اند مخاطبان به این تبلیغات اعتماد کنند. علاوه بر فضای مجازی، بالا رفتن تعداد سالن ها، گسترش سالن های تئاتر، ورود سرمایه به تئاتر و ... باعث شد آمار مخاطبان تئاتر بالا برود که البته به نظرم دوران اوجش تمام شده و این استقبال رو به افول گذاشته که مساله خطرناکی است.

وی درباره لزوم تخصص داشتن روابط عمومی ها برای تبلیغ درست یک نمایش گفت: در مواقعی که با روابط عمومی و مدیران تبلیغات تئاترها برای معرفی کارشان صحبت می کنیم، می بینیم ایده های غیرمتعارفی برای تبلیغ یک نمایش پیشنهاد می دهند مثلا می گویند تیزرشان را به پیج یکی از به اصطلاح شاخ های اینستاگرام بدهند تا برایشان تبلیغ کند. این شناخت نداشتن از چگونگی تبلیغ یک نمایش دارد خیلی ترسناک می شود. سطح پایین فکر کردن و تخصص نداشتن روابط عمومی ها در حوزه خودشان باعث بی اعتماد شدن مخاطبان می شود چون حتی اگر کاری با کیفیت هم باشد وقتی در چنین پیج هایی تبلیغ می شود به مخاطب می گوید که این نمایش اثر ی با کیفیت و جدی نیست.

کارگردان نمایش «رومئو و ژولیت» تصریح کرد: تبلیغات و فروش خیلی به هم وابسته هستند اما این شکل از تبلیغات که روز به روز هم دارد بیشتر می شود دیگر برای مخاطب جذاب نیست چون از آن اشباع شده است مگر اینکه محتوای جذابی را به آنها ارایه کنیم و ببینیم چه محتوایی آنقدر جذاب و گیرا و دغدغه مند است که وقتی آن را در فضاهای تبلیغاتی قرار می دهیم بتواند مخاطب را جذب کند. چیزی که معمولا خیلی کم مورد دقت و توجه قرار می گیرد بحث مخاطبِ هدف تئاتر است به عنوان نمونه باید بدانیم که بازار فروشمان برای نمایشی کمدی یا اجتماعی کجاست و در چه منطقه و یا فضایی باید برایشان تبلیغ کنیم. باید خوراک تبلیغاتی مان را به افرادی بدهیم که مخاطب آن اثر هستند چون احتمال خرید آنها بیشتر است.

کوشکی در پایان صحبت هایش بیان کرد: در کنار این موارد بحث نمودارهای فروش هم مهم است و اینکه ببینیم مثلا چرا نمودار خرید بلیت یک نمایش در روزهای مختلف نوسان دارد و بررسی کنیم که چه خوراکی را به رسانه ها داده ایم که آمار فروش با نوسان روبرو شده است. البته برخی از روابط عمومی ها هم حواسشان جمع است و مثلا می دانند از امروز چطور برای فروش آخر هفته شان برنامه ریزی کنند.

*مهر