علی خودسیانی نویسنده سریالهای ویژه نوجوانان مثل «دنیای شیرین» درباره حضور اسپانسرها در ساخت برنامهها گفت: وقتی کاری برای کودکان و نوجوانان تولید میشود موضوع و محتوای آن فرق میکند و با یک کار بزرگسال فرق دارد، اسپانسرها روی قصه، موضوع پیام و یا حتی روی مخاطب سرمایهگذاری نمیکنند بلکه روی سلبریتیها سرمایهگذاری میکنند.
وی ادامه داد: برخی از برنامههای کودک زمانی به دلیل اسپانسرهای مواد غذایی سراغ تبلیغات مواد غذایی در برنامههای کودک رفتند که برخورنده بود و در بحث کودک به هیچ عنوان نباید با اسپانسر وارد تولید شد چون میخواهند خودشان و محصولشان تبلیغ شود.
این نویسنده اظهار کرد: البته همه اینها به مدیریت برمیگردد. اسدالله اعلایی از مدیران و برنامهسازانی است که «نیمرخ» را با او میشناسیم و در آن زمان دغدغهاش این بود و برای برنامهها میجنگید، مسئولیت کارها را هم به عهده میگرفت. در دوره او حتی برنامههای گزارشمحور و مجریمحور نیز اتاق فکر داشت.
خودسیانی درباره حضور اسپانسرها در برنامهها عنوان کرد: حضور اسپانسر بر محتوای برنامه تاثیر میگذارد چون زمانیکه اسپانسر سرمایهگذاری میکند میخواهد نام برندش هم بیاید. پیش از این اسپانسر حدود ۶۰ درصد بودجه را میداد و محصولاتش در دکور دیده میشد یا نامی از او برده میشد و من به عنوان نویسنده درگیر اسپانسر نمیشدم اما امروز اسپانسر حداقل باید دو برابر هزینه تولید یک برنامه را پرداخت کند، بنابراین خودش تصمیم گیرنده میشود و مدیر احساس میکند اگر او را از دست بدهد حقوق دو ماه کارمندانش را هم از دست داده است.
وی اضافه کرد: اسپانسری که این همه پول میدهد دوست دارد در همه چیز دخالت کند و به این ترتیب الان سازندگان به اسپانسر متعهد هستند تا مخاطب. اساس برنامه سازی موفق این است که به مخاطب احترام بگذارید. به وقت او به آینده او احترام بگذارید و بدانید چه چیزی به خورد او میدهید.
خودسیانی در پایان درباره محتوای برنامههایی که باید به رشد و تربیت کودک و نوجوان بپردازد، نیز گفت: ظاهرا صداوسیما تربیت و آموزش را بر گردن خانواده و پدر و مادرها انداخته که آنها هم در این شرایط اقتصادی امروز ناگزیرند بیشتر به دنبال پول درآوردن باشند تا تربیت.
ارسال نظر