روز گذشته اداره کل هنرهای نمایشی فروش هفته گذشته سالن‌های تحت نظارت خود را اعلام کرد که نشان می‌داد تماشاخانه سنگلج تا ۲۰ آبان ماه برای اجرای نمایش «آهسته با گل سرخ» هادی مرزبان به فروش ۳۵۱میلیون و ۴۳۰ هزار ریالی رسیده است. طبق این آمار این نمایش میزبان ۱۷۷۵ تماشاگر بوده است که به تفکیک  برای این نمایش ۶۳۷ بلیط تمام بها (۴۲۲ بلیط ۴۰ هزار تومانی – ۱۱۹ بلیط ۳۰ هزار تومانی و ۹۶ بلیط ۲۵ هزار تومانی)، ۶۰۹ بلیط نیم‌بها (۲۸۷ بلیط ۲۰ هزار تومانی – ۱۵۱ بلیط ۱۵ هزار تومانی و ۱۷۱ بلیط ۱۲ هزار و ۵۰۰ تومانی ) و ۴۶۱ بلیط میهمان ارائه شده ارائه شده است.

سنگلج ۲۳۶ صندلی دارد که براساس ۱۰ روز اجرای نمایش هادی مرزبان و با احتساب قیمت ۴۰هزار تومانی بلیت نمایش، این سالن می‌توانسته در این مدت به فروش ۹۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی دست یابد. این در حالی است که از ظرفیت موجود مرزبان تنها ۳۸درصد استفاده کرده است.

اما این حساب و کتاب به چه معنایی است؟ چرا باید در وضعیتی که رقم فروش سنگلج از قضا درشت و جذاب به نظر می‌رسد، باید نگاهی موشکافانه به فروش نمایش هادی مرزبان داشت؟ پاسخ را باید ابتدا در گفتگوی مرزبان درباره قیمت‌گذاری بلیت‌ها جستجو کرد، جایی که او به کنایه گفته بود «خیلی از دوستان گمان می‌برند تئاتر هم هندوانه است که اگر گران‌تر باشد، پس لزوماً بهتر است!  با آنکه اجرای نمایش ما با استقبال مردم همراه است؛ اما وقتی دیدیم در روز یکشنبه که تئاتر نیم‌بها است مردم از ۱۰ روز جلوتر برنامه‌ریزی می‌کنند، خودمان اجرای دوشنبه‌ها را نیز نیم‌بها کردیم.»

این گفته هادی مرزبان در حمایت از مخاطب مورد توجه بسیاری از رسانه‌ها قرار گرفت؛ اما بودند در این میان کسانی که گفتار مرزبان را پوپولیستی توصیف کردند و برای آن دلایل جذابی داشتند. مهمترین دلیل آن بود که مرزبان با حضورش در سنگلج رکورد قیمت بلیت سنگلج را شکسته است. نمایش‌های پیش از «آهسته با گل سرخ» با قیمت حداکثری ۲۵هزار تومانی به فروش می‌رفتند و البته بخش مهمی از فروش کماکان روی دوش بلیت‌های نیم‌بهایی بود که در قالب بلیت دانشجویی در تمام روزها و تخفیف‌های تشویقی تیوال رخ می‌داد.

صحبت‌ها و رفتارهای هادی مرزبان از دید هنرمندان یک تناقض آشکار بود؛ اما کسی به بخش متناقض ماجرا دقت نداشت. با این حال فروش نمایش نیز نشان می‌دهد که استراتژی غلط مرزبان در قیمت‌گذاری سنگلج موجب می‌شود که تنها ۳۸درصد از ظرفیت فروش متصور از گیشه حاصل شود. به آمار ارائه شده دقت کنید. تنها ۳۵درصد بلیت‌های فروخته شده با صفت تمام‌بها توسط مخاطب خریداری شده است. کما اینکه از این تعداد تنها ۲۴درصد بلیت‌ها به قیمت واقعی تمام‌بها فروخته شده است. در مقابل ۴۶ درصد بلیت‌ها با قیمت شکسته شده به فروش رفته است، به عبارتی گیشه در اختیار همان مخاطبی است که پیش از این هم با بلیت‌های زیر ۲۰هزار تومانی به این قدیمی‌ترین سالن تهران پا می‌گذاشته است.

استراتژی فروش هادی مرزبان در ایرانشهر نیز موجب شد، نمایش «آمیز قلمدون» دچار شکست تجاری شود و نمایش با فروش نازلی به کارش خاتمه دهد. اگرچه نکته مغفول ماجرا آن است که چگونه در عرض کمتر از یکسال هادی مرزبان موفق می‌شود در سنگلج روی صحنه رود، روندی که به شکل عرفی دو سال فاصله نیاز دارد. هادی مرزبان در اجرای اخیرش بدون داشتن نمایش جانبی روی صحنه رفته است، امری که برای گروه‌های جوان‌تر ممکن نمی‌باشد.