این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: کوشش گروهی از هنرمندان برای به روز بودن و همسویی با نیازها، سلیقه ها و انتظارهای مخاطب که سینما بدون او معنا ندارد شایسته تحسین است ولی این هنرمندان و سازندگان آثارسینمایی، باید میان به روز بودن و انطباق تولیدات خود با نیازهای واقعی تماشاگران و جو زدگی گیشه ای و در واقع بازارگرایی اکران تفاوت قائل شوند به عبارتی نباید به صرف داغ بودن بازار فروش فیلمک های بی مسمای به ظاهر کمدی و فروش آن ها، به قصد شانس آزمایی در گیشه فیلم بسازند.

وی ادامه داد: خیلی خوب است که برخی تولیدکنندگان، در شرایطی که سینما و جشنواره کودک  و نوجوان، به دلیل ندانم کاری، اهمال و غفلت نامدیران سینما وتمایل جماعتی از سینماگران که به ساختن فیلم های نازل و گیشه ای روی آورده اند با زندگی سینمایی در ایران وداع گفته اند، احساس مسئولیت کرده و برای قشرهای کودک ونوجوان فیلم تولید می کنند  با این همه اینان باید چند نکته مهم را آویزه گوش کنند!

این مدرس سینما خاطرنشان کرد: نخست اینکه فیلم سینمایی خوب و استاندارد بسازند و از عوامل حرفه ای و توانا برای تولیدات خود استفاده کنند. دوم اینکه تولید فیلم طنز و کمدی مانند ساختن فیلم برای کودکان و نوجوانان به دانش و تخصص و تبحر ویژه سینمایی نیاز دارد؛ صرف علاقه مندی و آشنایی با ابزار فیلمسازی و سینمابرای تولید این نوع فیلم ها کافی نیست، چراکه حاصل کار فیلم هایی ضعیف خواهد بود که از منظر هنری و سینمایی چیزی برای ارائه ندارند و مضمون و محتوای سطحی آن ها مخاطب را راضی نمی کند.

آذین سپس با تأکید بر اینکه مصداق این نوع تولیدات پرزحمت ۲ فیلم درحال اکران «وای آمپول» و «امین واکوان» است که آثاری ضعیف اند و دومی برای سوخت نشدن و دیده شدن، در چند سالن محدود آن هم در شهرستان ها اکران شده است اظهار داشت: فیلم شبه کمدی کودکانه «وای آمپول» که خواسته هم کمدی باشد و هم مناسب کودک و نوجوان، نه کمدی است و نه مناسب مخاطب خاص خود زیرا افزون بر اینکه در قالب ژانر کمدی نمی گنجد با عوالم و نیازها وخواسته های کودکان هم فاصله دارد.

وی افزود: «امین واکوان» نیز یک انیمیشن ضعیف و آماتوری است که از نظر انیمیشن سازی و داستان گویی و پرداخت سینمایی در ارضای مخاطب موفق نیست. حیف است که علاقه مندان به تولیدفیلم های کمدی و کودک باسرمایه و عمر و توانایی خود ریسک کنند و نتوانند حتی بخشی ازسرمایه خود را در گیشه بازگردانند. تولیدکنندکان ۲ فیلم یادشده از نقش و سهم پژوهش، تخصص، مولفه های ژانری سینمای کودک و کمدی و دانش اجتماعی، درتولیدات خود غافل بوده اند.

آذین تصریح کرد: لودگی و مسخرگی و ادا و اطوار وشکلک ساختن توسط چند بازیگر تاریخ مصرف گذشته آثار طنز و سطحی نگری و سطحی سازی تصاویری از مفاهیم ارزشمند زندگی کودکان و نوجوانان، ربطی به فیلم وسینما وآثارکمدی و کودک ونوجوان ندارند!