محمد علی سلیمانی/ حوزه هنری چند سالی است که به سبب حضور طیف خاص مدیریتی، منفعل تر از هر زمان دیگری در طول تاریخ خود به سر می برد و این انفعال در عرصه سینمایی کشور به نحوی چشمگیر بود که حتی، برخی وظیفه این نهاد انقلابی را تنها بنگاه داری و سینما داری فرض نموده و یادشان رفته بود که اصل و اساس تاسیس حوزه هنری، ساخت آثاری در جهت تبلیغ اهداف و منویات انقلاب اسلامی است! اما این تصور امسال و به سبب حضوری اثری با عنوان دیدن این فیلم جرم است! در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، به کلی متحول گردید و موجب شد تا حوزه هنری به رسالت اصلی خود بازگشته و همسو با تحولات پیش آمده در مدیریت کلان سازمان تبلیغات اسلامی، سعی نماید تا وجهه سینمای پیشرو و آوانگارد (Avant-garde) را پس از گذشت چندین سال؛ مجددا به نمایش گذارد و این نهاد سینمایی را به عرصه تولید محتوی در جهت منویات انقلاب اسلامی بازگرداند. فیلمی که در ژانر سیاسی ساخته شده است و اثری به شدت انتقادی می باشد. اثری که سعی می کند تا نقدی جدی به تمام مسئولان و متولیان اجرایی کشور در بخش های مختلف اقتصادی، سیاسی و امنیتی حال حاضر کشور داشته باشد و از این جهت است که می تواند عنوان دار یکی از جنجالی ترین فیلم های سینمای ایران در سال های اخیر گردد و نسخه ای جدید از برای فیلم سینمایی آژانس شیشه‌ای محسوب شود؛ نسخه ای که ۲۱ سال پس از آژانس شیشه‌ای تولید شده و روایتگر دغدغه های حال حاضر انقلاب اسلامی می شود.
|
فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است! ، روایتی نمادین و داستانی فرضی از جوانی انقلابی با نام امیر است؛ جوانی که زن محجبه و آبستن او در خیابان های شهر، مورد هتک حرمت توسط یک تبعه انگلیس، قرار گرفته و اکنون تمامی نهادهای امنیتی کشور خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط او می باشند. البته این فرد دو تابعیتی به سبب آنکه همسر منافق اش در دهه ۱۳۶۰ اعدام شده و... در سالگرد اعدام همسرش دست به چنین اقدامی زده و پس از این جنایت و اعلان کشته شدن جنین زن محجبه و ...؛ اثر به وادی سخنگویی می افتد و حضور شخصیت های نمادین را یکی پس از دیگری در خود جای می دهد؛ شخصیت های نمادین مختلفی که در همان ابتدای اثر با حضور پسر آیت الله احتشام از وجاهتی ویژه برخوردار گردیده و به صورتی قابل پذیرش، مخاطب را تا به پایان اثر با خود همراه می سازد. |
در مجموع فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است! روایتی نمادگرایانه و به تعبیری اثری سمبولیک از زیست نسل جدید انقلاب اسلامی است. نسلی که نه پیروزی انقلاب و تاسیس جمهوری اسلامی را شاهد بودند و نه جنگ تحمیلی را دیده اند؛ نسلی که با دغدغه های بسیار و انبوه سوالات مواجه بوده و در این میان تنها به سبب ولایت پذیری و اطاعت از امامت جامعه سکوت نموده و دَم بر نمی آورند. نسلی که دیگر تعارفات متداول نسل اول و دوم را در برخوردهای اجتماعی کنار گذاشته و از محافظه کاری به شدن متنفر می باشد. بر این اساس فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است! سعی می کند تا تصویری نمادین از وضعیت این نسل در شرایط کنونی کشور ارایه دهد؛ تصویری که به مخاطب سینمایی خود به خوبی نشان می دهد که این نسل در چه وضعیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی به سر می برد و از چه دغدغه هایی برخوردار است و چگونه طیف های مختلف زر و زور و تزویر اسباب عذاب و شکنجه ایشان گردیده و حال جوان انقلاب اسلامی را بَد می سازد!
نظرات