محمدرضا شاه حسینی/ فیلم سینمایی سرخپوست به کارگردانی نیما جاویدی یکی از پنج فیلم برترآرای مردمی است که توانسته توجه مخاطبان را به خود جلب کند و از معدود آثار ژانرمعمایی سینمای ایران باشد. تهیه کننده فیلم مجید مطلبی است که پیش از این هتریک را تهیه کرده بود و این دومین تجربه تهیه کنندگی او بوده است. سرخپوست داستان گم شدن یکی از زندانیان در زندانی را روایت می کند که سرهنگ نعمت جاهد با بازی متفاوت نوید محمدزاده، رییس آن است؛ زندانی که در حال انتقال به مکانی دیگر است و در همین حین است که این زندانی گم می شود. سرهنگ نعمت جاهد که در آستانه ریاست شهربانی است به دنبال این است که به هر قیمتی احمد سرخپوست را پیدا کند تا موقعیت خود در خطر نیافتد. این فیلم که از موسیقی قابل توجهی نیز برخوردار است با کار قبلی نیما جاویدی تفاوت های زیادی دارد و زندان آن کاملا ساخته شده است و گویا خرج زیادی را هم دردست سازندگان آن گذاشته است که البته به فضا سازی اثر کمک کرده است در کل فیلم تمام شخصیت های به خصوص شخصیت مددکار با بازی پریناز ایزدیار، سعی دارند به نعمت جاهد ثابت کنند که احمد سرخپوست بی گناه است و ناجوانمردانه قصد اعدام او را دارند ولی او مصمم است که سرخپوست را پیدا کند این فیلم با بهره گیری مناسب از کاشت های فیلمنامه ای توانسته داستان خود را بدون لکنت پیش ببرد و از فیلمنامه های قابل توجه این دوره است که حادثه محرک طراحی شده و نقاط عطف درست و به جا دارد در کارگردانی جاویدی پیشرفت چشمگیری داشته است و سعی کرده است میزانسن ها و دکوپاژ خلاقانه ای را خلق کند و مهمترین نکته این است که او از حرف های سیاسی و اجتماعی پرهیز کرده است و فیلم خود را به مانند خیلی از فیلمسازان دیگر  به بیانیه سیاسی و اجتماعی تبدیل نکرده است.