رضا منتظری، فعال رسانه‌ای و کارشناس سینما درباره حاشیه‌ساز شدن اعلام برگزیدگان جشنواره فجر گفت: وقتی یک سری چهره تکراری، هر سال یا در هیئت انتخاب حضور دارند و یا در هیئت داوری، در نتیجه شائبه باندبازی و لابی‌گری هم شکل می‌گیرد.

وی افزود: همچنین امسال در جشنواره سی و هفتم، شاهد یک بدعت‌گذاری عجیب و غریب بودیم. در جشنواره‌های معتبر دنیا که ممکن است آنها را قبول هم نداشته باشیم، اما داورها یا همراه مردم و یا همراه اهالی رسانه فیلم‌ها را می‌بینند و داوری می‌کنند و نتایج داوری همزمان با آخرین فیلم اعلام می‌گردد و این باعث می‌شود که شائبه هر زد و بند و لابی‌گری از بین برود. اما امسال در جشنواره فجر شاهد بودیم که برای اولین بار داوران زودتر از آغاز جشنواره شروع به دیدن فیلم‌ها کردند و یک هفته قبل از مراسم اختتامیه نیز به کار تماشای فیلم‌ها پایان دادند! ضمن اینکه شما اگر فهرست داوران این دوره از جشنواره فجر را در نظر بگیرید نام افرادی را می‌بینید که اغلبشان شایسته داوری در مهمترین رویداد سینمایی کشور نیست. این مسئله هم زمینه را برای اعتراض ها در موقع اعلام نتایج فراهم می کند.

دبیر خبرگزاری سینماپرس، نبود راهبرد و هدف مشخص را از دیگر عوامل ایجاد بحران در داوری جشنواره فجر دانست و گفت: در هیچ یک از ارکان برگزاری جشنواره فیلم فجر، راهبرد دیده نمی‌شود. این جشنواره، مولود انقلاب است، نام فجر دارد و همزمان با سالگرد پیروزی انقلاب برگزار می‌شود. اما سوال این است که آیا اغلب آثار جشنواره از نظر فرم و محتوا و همچنین شکل اجرای جشنواره، قرابتی با اهداف و آرمان‌های انقلاب دارد؟ سوال این است که فیلم‌های حاضر در جشنواره چقدر انقلابی هستند که داورها هم بتوانند به درستی آنها را ارزیابی کنند؟ وقتی اکثریت فیلم های جشنواره امسال یا خنثی و بی‌هویت هستند و یا سیاه‌نما و قبح‌شکن هستند و تعداد اندکی هم فیلم مقاومت و استراتژیک حضور دارد، داوران هم مجبور می‌شوند از میان همین فیلم‌ها آثاری را انتخاب کنند.

جواد محرمی، فعال رسانه و دبیر بخش فرهنگی روزنامه جوان نیز  گفت: داوری جشنواره فیلم فجر اساسا مشکل دارد. مثلا در یکی از ادوار، فیلمی در ۱۱ رشته نامزد شد اما در نهایت هیچ جایزه‌ای نگرفت. این نشان می‌دهد روند داوری جشنواره، منطقی و علمی نیست.

در جشنواره های معتبر جهانی از افرادی انتخاب می‌شوند که در چند سال قبل از برگزاری آن جشنواره، اتفاق مهمی را رقم زده باشند و مثلا فیلم خوبی ساخته باشند. اما در جشنواره فجر این گونه نیست. همین امسال فیلمسازی که آثار اخیرش از مبتذل‌ترین فیلم‌های سینمای ایران محسوب می‌شود، به عنوان داور منصوب شده است! چطور ممکن است فیلمسازی که آثار سخیفی را تولید کرده در اصلی‌ترین جشنواره سینمایی کشور داوری می‌کند؟ داوری ضعیف، اعتبار جشنواره را زیر سوال می‌برد.