به گزارش سینماپرس، ارکستر مجلسی ایران به رهبری منوچهر صهبایی با اجرای چند قطعه مشهور از آهنگسازان ایران و جهان، شب خاطرهانگیزی برای علاقهمندان موسیقی کلاسیک خلق کرد. نخستین قطعه که ارکستر با اجرای آن بخش اول رپرتوار خود را آغاز کرد، دو قسمت از سوئیت بیژن و منیژه، اثر حسین دهلوی بود. استاد دهلوی در سال ۱۳۵۴ یکی از مهمترین آثارموسیقی سمفونیک ایران را با نام باله بیژن و منیژه تصنیف کرد که اثری عظیم و باشکوه برای ارکستر سمفونیک بود. این اثر بعداً به صورت یک سوئیت پنج قسمتی زهی نیز تنظیم شد که بارها به اجرا درآمد. بیژن و منیژه هنوز هم یکی از قلههای آهنگ سازی در موسیقی سمفونیک ایران محسوب میشود که از توانایی بی حد و حصر آهنگ ساز در تکنیکهای آهنگ سازی و ارکستراسیون و همچنین تسلط او بر موسیقی اوایل قرن بیستم و ترکیب هوشمندانه آن بر موسیقی ایرانی دارد. این اثر سالها پیش توسط مؤسسه فرهنگی-هنری ماهور در قالب یک آلبوم منتشر شد. در ادامه، با آمدن پدرام فلسفی، سولیست گیتار کلاسیک، کنسرتو گیتار آرانخوئز، اثری خواکین رودریگوز، آهنگ ساز اسپانیایی قرن بیستم توسط ارکستر نواخته شد. این قطعه را مهران روحانی برای ارکستر زهی تنظیم کرده است. منوچهر صهبایی در مصاحبهای که با یکی از خبرگزاریها داشته، درباره این قطعه گفت:« این اثر یکی از زیباترین تصنیفهای شناخته شده در جهان موسیقی است که در سال ۱۹۳۹ نوشته و در سال ۱۹۴۰ برای اولین بار در شهر بارسلون اجرا شد و از آن پس نیز به عنوان یکی از بهترین و زیباترین کنسرتوها برای ساز گیتار معروف شد.
بر اساس این گزارش، بعد از پایان بخش اول و تنفسی کوتاه، بخش دوم اجرای ارکستر مجلسی ایران با اجرای سمفونی روستایی، اثر آنتونیو لوچو ویوالدی، کشیش ونیزی و یکی از مشهورترین آهنگ سازان دوره باروک و نوازنده چیره دست ویولن آغاز کرد. او به کشیش موقرمز مشهور بود که در ۱۷۰۶ از مقام کشیشی استعفا کرد. این کنسرتو اثری در سه قسمت کوتاه برای ارکستر زهی است که دربر گیرنده فضای بسیار شاد و پر شور است.
آوازها و رقصهای آنتیک، اثر اتورینو رسپیگی، قطعه بعدی بود که ارکستر اجرا کرد. این اثر از چهار قسمت با ملودیهای بسیار زیبا روی تمهای آهنگسازان ایتالیایی قرن هفده تشکیل شده است.
بر اساس این گزارش، ارکستر مجلسی ایران بعد از اجرای رپرتوار خود، قطعات پیتزیکاتوپولکا و مارژ رادیسکی اثر یوهان اشتراوس و والس دیمیتری شوستاکوویچ را نواخت. در پایان منوچهر صهبایی ضمن ابراز احساس از اینکه همچنان در تالار وحدت همراه با ارکستر مجلسی ایران کنسرت اجرا میکند، اظهار داشت:« من در سالنهای بزرگ اجرای کنسرت داشتم، اما همیشه این احساس را دارم که جای من اینجاست و در اینجا بهترین برنامهها را اجرا کردهام. میدانم که شما هم علاقمند هستید لحظههای بیشتری را در این سالن بگذرانید. به همین علت، والس شوستاکوویچ را که سراسر احساس قلبی و به مصداق سخن کز دل برآید، لاجرم بر دل نشیند است، دوباره اجرا میکنیم.»
بعد از صحبتهای صهبایی والس شوستاکوویچ به عنوان قطعه بیز توسط ارکستر اجرا شد و با اجرای این قطعه، کنسرت ارکستر مجلسی ایران پایان یافت.
ارسال نظر