سه‌شنبه ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۹:۲۷

نگاهی به فیلم سینمایی آبادان یازده ۶۰

سوژه ای مهم همراه با فیلمنامه و اجرایی ضعیف

فیلم سینمایی آبادان یازده 60

سینماپرس: فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» تجربه ای از مهرداد خوشبخت است که متاسفانه نه در فیلمنامه و نه در ایجاد تعلیق موفق و کامیاب نیست.

شمش الدین حمیدیان/ فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» تجربه ای از مهرداد خوشبخت است که متاسفانه نه در فیلمنامه و نه در ایجاد تعلیق موفق و کامیاب نیست و شاید تنها نکته مثبت این اثر در احیای یک بخشی از تاریخ جنگ، حائز اهمیت باشد که آن هم سراسر آمیخته با پیام های ضد جنگ بوده و این در حالی است که موضوع فیلم درباره رادیو نفت آبادان است که ابتدای وقوع جنگ ایران و عراق، تلاش کرد تا صدای اخبار جنگ قطع نشود و اگر چه فیلم از آبادان و بمباران مرکز نفت، تصویری درست ساخته است اما مردمش را از حماسه و سلحشوری، حذف کرده و این در صورتی است که اثر به خوبی می توانست بجای قرار دادن سیم و کابل رادیو به عنوان تعلیق، ذهنیت دقیق و روشنی به مخاطبان خود از حماسه مردم آبادان در ماجرای کوی ذوالفقایه ارایه دهد.



«آبادان یازده ۶۰» سوژه مهمی را با فیلمنامه ضعیف همراه کرده است. حماسه پردازی فیلم اشتباه است و ضعفش را خواسته است با کپشن اول و آخر، فیلم جبران بکند. فیلم در حد تله فیلم است و چون قصه ی پرمایه ندارد، عملا به کش دادن موقعیت، روی آورده است.ضعف فیلمنامه باعث شده بداهه‌پردازی نادر سلیمانی و مثلا قابلمه گرفتن و تنبک زدن یا خاطره‌گویی‌ها و حرف برای حرف و استفاده  از مستندهای آرشیوی،جهت آکنده کردن زمان فیلم.


«آبادان یازده ۶۰» به دلیل نداشتن پشتوانه قوی از تعریف ایدئولوژیک جنگ، و همچنین برخوردار نبودن از پژوهش و تاریخ شفاهی دقیق، به نوعی به یک روایت انتزاعی و احیانا تحریف شده رسیده است. مثلا «اریک» مرد ارمنی فیلم و اقدامات گاه مضحک او همچون روشن کردن ژنراتور با مشروب و ... از کجا آمده است و تا چه میزان حتی در تاریخ شفاهی دفاع مقدس اعتبار دارد؟‌ و آیا اساسا فیلمساز مجاز است که بودجه بیت المال تصویری اینچنین بین الادیانی و به شدت ناسیونالیسمی از دفاع مقدس ارایه کند؟

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.