وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه فساد و ابتذال سینمای کشور را احاطه کرده و این فساد در همه جای سینما به خصوص در خانه سینما دیده می شود.

شکراله با بیان اینکه خانه سینما، خانه ۷-۸ نفر است که با رانت خواری و باندبازی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند اظهار داشت: این خانه به سینماگران تعلقی ندارد. همه صنوف این روزها از دست رفتارهای غلط مدیران این نهاد عاجز و نالان شده اند اما با این همه مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره این نهاد همچنان به میزهای شان چسبیده اند و نمی گذارند این نهاد صنفی درست به وظایف خود عمل کرده و دردی از  انبوه سینماگران بیکار و خانه نشین درمان کند.

این کارشناس فرهنگی تأکید کرد: خانه سینما به صورت تشکیلاتی و مدل حزب توده اداره می شود. مدیران این نهاد تنها به فکر منافع مادی و کاری خودشان هستند و به همین علت است که نارضایتی سینماگران طی سال های اخیر همواره در حال افزایش است.

وی با اشاره به عدم پرداخت عیدی میلیاردی به یکایک اهالی سینما و ایجاد تبعیض و بی عدالتی توسط مدیران این نهاد به اصطلاح صنفی اظهار داشت: سوأل بنده این است که چرا این پول چند وقت در حساب مانده و پرداخت نمی شود؟ آیا این پول اصلاً قرار است به اعضای خانه سینما داده شود یا خرج بریز و بپاش روسای خانه سینما گردد؟ این آقایان که امروز با وقاحت در خانه سینما کار می کنند و به دیگران انگ و تهمت می زنند باید در قبال جامعه سینمایی پاسخگوی اعمال شان باشند.

شکراله یادآور شد: سال ها پیش، جواد شمقدری رئیس وقت سازمان سینمایی گفت خانه سینما باید التزام به ولایت فقیه و قانون اساسی داشته باشد و بر اساس قانون مداری اداره شود اما همین افراد بودند که با وی مخالفت کردند.

وی ادامه داد: بعد از اظهارات آقای شمقدری بود که شخص محمد بهشتی مصاحبه ای کرد و گفت مدیران سینما به سینما کاری نداشته باشند ما خودمان می آییم و سینما را درست می کنیم! بله ایشان آمدند و تمام اعضای خانواده و دوستان و همفکری های شان را در مناصب مهم سینمایی و بالاخص خانه سینما نشاندند و سینماگران را بیچاره تر از گذشته کردند.

این فعال سینمایی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه ابتذال در دولت حسن روحانی سیستماتیک است تصریح کرد: ۷ سال مدیریت آقای روحانی ثابت کرد که ما شاهد نئولیبرالیسم فرهنگی و سرمایه داری قاطع هستیم. ما در حوزه فرهنگ و هنر شاهد حضور افرادی هستیم که می خواهند برای خود سلیقه و طرفدار درست کرده و مانند حزب کار کنند.

وی افزود: ابعاد فساد و ابتذال در سینما طی این سال ها پله پله رشد کرد. این ابتذال از فیلم های کاهانی شروع شد و به امثال «خانه دختر» و «پنجاه کیلو آلبالو» و «رحمان ۱۴۰۰» رسید و همچنان به پیش می رود و هیچ عقب نشینی در آن دیده نمی شود. در دولتی که چندین دبیر جشنواره و معاونت سینمایی و مدیر اداره نظارت و ارزشیابی عوض می کند مشخص است چوب ابتذال را مدیر به مدیر و وزیر به وزیر و دبیر به دبیر تحویل می دهد. این رفتارها کاملاً حساب شده است.

شکراله متذکر شد: این میزان ابتذال در دوره دوم روحانی خیلی خیلی بیشتر شد دلیل آن این است که با این میزان ولنگاری فرهنگی مدیران دولت سعی دارند همه سینماگران را روبروی قوه قضائیه قرار دهند و قوه قضائیه را مقابل سینماگران نشان دهند و سینماگران را نسبت به نظام بی اعتماد کنند. به عقیده من همه چیز فکر شده است.

وی در پایان این گفتگو تصریح کرد: آقایان درصدد هستند تا آخرین نفس ابتذال را ترویج کرده و ما را از هویت ایرانی-اسلامی مان دور کنند. ما کاملاً شاهد اجرای نئولیبرالیسم در سینما هستیم. این یک ایسم شکست خورده است. مدل سرمایه سالاری که متأسفانه آقایان دارند برای آن سلیقه و فرهنگ بصری تربیت می کنند در هیچ کجای دنیا ابتذال پرفروش نیست. حتی در سینمای آمریکا ابتذال موفق نیست اما در سینمای ما مبتذل ها موفق هستند. این نشان از آن دارد که خط تهاجمی از داخل ایران وجود دارد که مدیران به جامعه ارائه می دهند.