به گزارش سینماپرس، مسعود کرامتی بازیگر و کارگردان با بیان این مطلب به «جوان» گفت: ماه رمضان ماه ویژه‌ای برای تلویزیون است که بتواند به عنوان رسانه‌ای فراگیر توجه مخاطبان را جلب و اوقات معنوی آن‌ها را پر بارکند و امسال که گرفتار کرونا شده‌ایم و سینماها هم تعطیل است، اهمیت تلویزیون بیشتر شده است. کرامتی ادامه داد: تلویزیون به غیر از سریال‌هایی که برای این ماه روی آنتن فرستاده است از طریق برنامه‌های گفت‌وگومحور نیز باید بتواند جلب مخاطب کند، البته این موضوع از طریق ایجاد آرامشی که مکمل معنویت حاکم بر رمضان باشد تحقق پیدا می‌کند.
مسعود کرامتی که ماه رمضان امسال با برنامه افطاری «مکث» روی آنتن شبکه ۲ است درباره اجرا در این برنامه گفت: اصل اساسی در پذیرفتن اجرا همین بود که برنامه بر افزایش شعور عقلانی تأکید داشته باشد. این بازیگر افزود: آنچه حرکت یک برنامه گفت‌وگومحور را تسری می‌دهد درگیر کردن مخاطب با استفاده از راستی و راستگویی است و خوشبختانه «مکث»، چون تیم تولیدش امتحان‌پس‌داده بود و سابقه تولیداتی نظیر «هزارداستان» را داشت، خیلی راحت توانستیم به درک مشترک و تعابیری برسیم که مخاطب را همراه سازد. بازیگر «ضدگلوله» و «چهارراه استانبول» با اشاره به لزوم تاثیرپذیری مثبت از آن‌ها که با کرونا درگیر بوده یا هستند، گفت: ایجاد ترس و دلهره در مخاطب فقط به نومیدی می‌انجامد و باید سعی کرد در کنار حرف زدن از کرونا پیرامون ابزار غلبه بر آن هم اطلاعات کاربردی داد.
این بازیگر ۶۳ساله خاطرنشان ساخت: تجربیات مختلفی که در بازیگری یا کارگردانی داشته‌ام به من یاد داده بهترین روش برای ارتباط با بیننده، حرف زدن و تصویرسازی همان چیزهایی است که مخاطب به طور روزمره با آن‌ها درگیر است. کرامتی تأکید کرد: این ارائه روزمرگی‌ها باید با ذات هنرهای تصویری که رؤیاپردازی است، همراهی داشته باشد، چون جذابیت تلویزیون و سینما به همین است که در عین تصویر آدم‌ها و ارتباطات‌شان بخشی از رؤیاها را هم مصور سازد.
کارگردان آثاری، چون «پاتال و آرزوهای کوچک» و سریال ماندگار «خانه ما» درباره چگونگی تولید محصولات کاربردی و در عین حال جذاب در دوران کرونایی اخیر گفت: پایبندی به اصول کلاسیک داستان‌پردازی، واجب است و همیشه باید رعایت شود، حتی در برنامه‌های گفت‌وگومحور نیز این پایبندی لازم است و در همین برنامه «مکث» هم تلاش شده برای اینکه داستان‌گویی و شرح‌حال‌گویی از زبان مهمان را داشته باشیم، داستان‌مان را بی‌لکنت بیان کنیم، یقین بدانید که نیمی از راه را رفته‌ایم و مابقی‌اش به استفاده از تکنسین‌های کاربلد برای تصویر کردن داستان بستگی دارد.