به گزارش سینماپرس، سالن‌های سینمایی به نظر در روزهای پیش رو همچنان فعالیت خود را تعلیق کنند؛ حال چه این تعلیق اجباری باشد و یا به شکل خودخواسته. در دوره کرونا و طی یک سال اخیر، سینمای ایران نیز مثل کشورهای صاحب سینما به دوران معمول خود بازنگشته و گویا این رویه قرار است ادامه پیدا کند.

بسیاری از کشورهای صاحب سبک در سینما، این روزها حضور در سرویس‌های آنلاین سینما را جدی‌تر گرفته‌اند و چه بسا بسیاری از فیلم‌های پرسروصدا و باکیفیت نیز سر از این پلتفرم‌ها درآورده و توانسته‌اند به فروش قابل توجهی هم برسند. با این حال به رغم تزریق برخی فیلم‌های جدید اما در سینمای ایران این بخش از ماجرا مورد استقبال فیلمسازان قرار نگرفته است. گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا قصد دارد در قالب یک پرونده اکران آنلاین در ایران را در بوته نقد قرار داده و آن را بررسی کند. در سومین شماره از این پرونده گفتگوی آنا با محمد احمدی را می‌خوانید.

این ظرفیت را کتمان نکنید

محمد احمدی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «قتل عمد» که حضور در اکران آنلاین را تجربه کرده است در این باره به آنا گفت: سینمای آنلاین  پدیده‌ای است که در دنیا به خاطر قوت فضای مجازی و اینترنت، بیشتر جدی‌ گرفته شده، چرا که در این فضا افرادی وجود دارد که مخاطب بالقوه سینما هستند.

وی افزود: حضور در این سامانه‌ها نفعی دوطرفه هم برای مخاطب و هم منِ فیلمساز دارد که بتوانم از آن کسب منفعت کنم. در کشور ما نیز مقوله تازه‌تری است که نباید استفاده و ظرفیت آن را کتمان کرد. به نظرم جدی گرفتن این نوع توزیع فیلم به نفع صاحبان فیلم‌هاست.

البته فیلم دیدن در سالن‌ها در حالت عادی خود ایجادکننده سرگرمی و تفریح دوچندان است که ترجیح فیلم‌های بفروش نیز همین است. ضمن اینکه پتانسیل اکران مجازی هنوز این قدر نیست که بتواند تمام مخاطبان را به سمت خود بکشاند.

احمدی اعتقاد داشت: فیلم‌هایی که طی ماه‌های اخیر وارد این طرح شده‌اند، ممکن است همگی هم به سوددهی نرسیده باشند، منتها نباید این را ضعف کلی دانست؛ چون در اکران سینما هم همین وضعیت  حاکم بود و هر فیلمی به سوددهی نمی‌رسید.

فیلم‌های تجاری شاید انتظارشان برآورده نشود

تهیه‌کننده «قتل عمد» با اشاره به فیلم خود توضیح داد: فیلم من بازیگر سوپراستاری نداشت و در عین حال اثری از کارگردان فیلم‌اولی بود؛ با این شرایط می‌دانستم ممکن است به فروش مطلوبی هم نرسد. اگر در سینما نیز اکران می‌شد، بازهم ممکن بود به دلیل نداشتن ویژگی فیلم گیشه‌ای، سالن‌دارها از «قتل عمد» استقبال نکنند، بنابراین بهتر دیدم از ظرفیت سینمای آنلاین استفاده کنم.

به گفته این سینماگر؛ اکران آنلاین پتانسیل خوبی برای کمک به دیده شدن و فروش فیلم‌هاست. هرچند شاید فیلم‌هایی که صرفاً برای گیشه ساخته می‌شوند، انتظارشان از صرف حضور در اکران اینترنتی برآورده نشود.

وی در عین حال اکران صرف برخی فیلم‌ها و جداسازی میان اکران آنلاین و سینمای فیزیکی را بی‌معنا دانست و گفت:  همه فیلم‌ها را باید با هم دید وگرنه اینکه بگوییم این فیلم صرفاً اینترنتی توزیع شود و دیگری در سینما، کار را به جایی می‌رساند که مثالش را در مورد «هنر و تجربه» و سینمای حرفه‌ای می‌بینیم. این جداسازی درست نیست.

این نمایش را فرصتی برای سینما بدانیم

تهیه‌کننده «به دنیا آمدن» یادآور شد: این نحوه نمایش را یک فرصت برای کلیت سینما بدانیم. برخی دوست دارند سینما را در سالن‌های فیزیکی تجربه کنند و برخی هم در فضای مجازی سراغ فیلم‌ها می‌روند. خصوصاً در شرایط کرونا این دو می‌توانند مکمل هم باشند، یعنی فیلم روی پرده را بعد از مدتی به این سامانه‌ها ببرند تا از هردو فضا استفاده کند.

فیلم‌هایی که طی ماه‌های اخیر وارد این طرح شده‌اند، ممکن است همگی هم به سوددهی نرسیده باشند، منتها نباید این را ضعف کلی دانست چون در اکران سینما هم همین وضعیت  حاکم بود و هر فیلمی به سوددهی نمی‌رسید.

احمدی با تأکید بر اینکه فیلم‌های تجاری نمایش بر پرده سینما را ارجح می‌دانند، گفت: البته فیلم دیدن در سالن‌ها در حالت عادی خود ایجادکننده سرگرمی و تفریح دوچندان است که ترجیح فیلم‌های بفروش نیز همین است. ضمن اینکه پتانسیل اکران مجازی هنوز این قدر نیست که بتواند تمام مخاطبان را به سمت خود بکشاند.

وی اینگونه تأکید کرد: سینمای آنلاین در کشور ما هنوز نتوانسته جای سالن سینما را بگیرد که این در مورد اکران فیلم‌های پرهزینه بیشتر مصداق دارد؛ چون نمی‌توان تضمین کرد که این آثار در آنلاین به سود و فروش برسند. البته باید به آنان حق داد چرا که جای این فیلم‌ها بیشتر در اکران عمومی و روی پرده است اما نباید این دو بخش را جدا کنیم.