به گزارش سینماپرس زنده یاد ماهچهره خلیلی ۲۵ دی ماه ۱۳۵۵ در تهران به دنیا آمد. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه آکسفورد انگلیس بود و یک دوره بازیگری را در «مدرسه متد» واقع در لندن گذرانده بود.

وی نوه دختری زنده یاد پروین سلیمانی هنرمند پیشکسوت و نام آشنای سینما و تلویزیون و تئاتر ایران بود و به واسطه همین ارتباط خانوادگی توانست وارد عرصه بازیگری شود. او  در سال ۱۳۸۲ برای اولین فعالیت سینمایی خود جهت بازی در فیلم «چشمان سیاه» به کارگردانی زنده یاد ایرج قادری پس از ۲۲ سال به ایران آمد و دوره دیگری از بازیگری و کارگردانی را در مؤسسه سمعی و بصری استاد سمندریان در سال ۸۴ پشت سر گذاشت.

این بازیگر در سریال های «در چشم باد»، «مختارنامه» و «کلاه پهلوی» ایفای نقش کرد و از جمله فعالیت های دیگرش فیلمسازی فیلم کوتاه و مستند/ داستانی «عید قربان» (مراسم عید قربان از دید قربانی) می باشد که برنده جوایز بسیاری از جشنواره های گوناگون از جمله جشنواره فیلم سان فرانسیسکو ۲۰۰۶ شده است. خلیلی همچنین در سال های آخر حیاتش مستندی با عنوان «ستاره من پروین» را در مورد زندگی مادربزرگش مرحومه پروین سلیمانی هنرمند نام آشنای کشور کارگردانی کرد.

هنرمندان مطرحی همچون: نعیمه نظام دوست و علی عطشانی در آستانه نوروز ۱۴۰۰ در فراق این بازیگر مطرح سینما، تلویزیون کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.

*****************

نعیمه نظام دوست بازیگر مطرح سینما و تلویزیون کشور که یکی از دوستان صمیمی زنده یاد خلیلی بود در این باره به سینماپرس گفت: من اولین بار ماهچهره را در سریال «نردبام آسمان» دیدم؛ ما در آن سریال با هم همکاری داشتیم و دوستی مان از همانجا آغاز شد. یادم می آید مسیر لوکیشن این سریال به خانه ما بسیار دور بود و ماهچهره به من پیشنهاد داد برای مدتی به منزل آن ها که به لوکیشن نزدیک تر بود بروم و هر روز با هم به لوکیشن برویم که من این کار را کردم و مدت ها در خانه آن ها زندگی کردم.

وی ادامه داد: هر لحظه از دوستی ما سرشار از خاطرات شیرین و حس و حال ناب و خوبی بود، ما دیگر دو همکار یا دو دوست نبودیم عین دو خواهر صمیمی شده بودیم تا اینکه ماهچهره تصمیم گرفت ازدواج کند و به همین علت ارتباط ما با یکدیگر کمرنگ شد.

نظام دوست یادآور شد: حدود ۳ سال قبل از آنجا که من سفیر یک خیریه در مشهد مقدس بودم و جشنی در آنجا داشتیم از ماهچهره دعوت کردم و او دعوتم را پذیرفت و دوباره توانستیم چند روز در مشهد مثل گذشته ها با هم زندگی کنیم و از خاطرات مان حرف بزنیم. این سفر برای من بهترین خاطرات را بعد از سال ها دوری از ماهچهره رقم زد.

این هنرمند تأکید کرد: متأسفانه جز سریال «نردبام آسمان» من و ماهچهره دیگر همکاری مشترکی با هم نداشتیم؛ ماهچهره این اواخر بیمار شده بود و قرار بود بعد از درمانش در «بچه محل» با هم همکاری کنیم که متأسفانه اجل مهلت نداد و این نازنین را از ما گرفت.

وی در مورد خصوصیات و ویژگی های بارز زنده یاد خلیلی اظهار داشت: ماهچهره همیشه خندان بود؛ شاید باور نکنید او همیشه در هر حال و شرایطی خنده های پر انرژی داشت و انرژی مثبت همیشه در وجودش موج می زد و دیگران را آرام می کرد و من هیچ وقت خنده هایش را از یاد نمی برم. ماهچهره هنرمندی بود که همیشه به کارش و اطرافیانش عشق می داد و همه این ها باعث شده تا هرگز نتوانم وی را فراموش کنم.

نظام دوست سپس با اشاره به تلخی های مکرر سال ۱۳۹۹ متذکر شد: ما در این سال هنرمندان بسیاری را از دست دادیم. من هنوز داغ ماهچهره را بر دل داشتم که خبر درگذشت زنده یاد علی انصاریان هم روحیه ام را درهم شکست. متأسفم که ویروس منحوس کرونا در سال ۹۹ باعث شد تا ما بسیاری از هنرمندان ناب مان را از دست بدهیم. جدا از جامعه هنری اغلب خانواده ها در این سال شوم عزادار شدند و عزیزان شان را از دست دادند. بی شک ما بعد از فروکش کردن پاندمی کرونا با موجی از بیماران روحی و روانی در جامعه مواجه خواهیم شد که شوک های ناشی از کرونا حال آن ها را دگرگون کرده است.

وی در پایان این گفتگو افزود: امروزه حال و احوال ما خوب نیست؛ عید و نوروز دیگر برایمان معنایی ندارد و در شرایط بسیار پیچیده و بحرانی روزگار می گذرانیم و امیدوارم به زودی با ورود گسترده واکسن به کشور از این وضعیت شوم رهایی پیدا کنیم.

علی عطشانی کارگردان سینما نیز که با زنده یاد خلیلی در فیلم سینمایی «یادم تو را فراموش» همکاری داشته در رابطه با این هنرمند به سینماپرس گفت: ماهچهره هنرمندی دوست داشتنی، کاربلد، متعهد و بااخلاق بود که همکاری با وی یکی از جذابیت های دوران کاری ام محسوب می شود.

وی ادامه داد: این هنرمند به معنای واقعی کلمه مهربان و رفیق باز بود و با همه دوست می شد و هرگز کسی را آزرده خاطر نمی کرد. ما بعد از همکاری مان در این فیلم با هم بسیار رفیق شدیم و از آنجا که ماهچهره سال ها در انگلیس زندگی کرده بود و بزرگ شده بود مدام سر لهجه انگلیسی با هم بحث می کردیم و قرار بود بعدها با من لهجه انگلیسی تمرین کند که متأسفانه اجل به وی مهلت نداد و این هنرمند جوان و کاربلد را از ما گرفت.

عطشانی تأکید کرد: غم از دست دادن زنده یاد خلیلی برای بنده بسیار سنگین بود و از درگذشت او بسیار متأثر شدم چرا که وی در عین جوانی یکی از بااخلاق ترین هنرمندان سینمای ایران بود و قطعاً تا مدت ها سینما مثل او را نخواهد یافت.