کارگردان مستندهای «بوی جوی مولیان» و «لعل بدخشان» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: توجه به مستندهای بحران و استراتژیک می تواند کار دولت را در بسیاری از زمینه ها هموار سازد. به عنوان مثال دولت می تواند برای ریشه یابی مشکلات درون روستاهای کشور از مستندسازان بهره بگیرد تا آن ها با تهیه و تولید فیلم های ارزشمند تمامی مشکلات پیرامون زندگی روستائیان را در آثارشان به تصویر بکشند و دولتمردان مجبور نباشند برای سرکشی به روستاها بروند.

وی ادامه داد: توجه به مستندسازی بحران و استراتژیک ضمن آنکه باعث رشد و رونق سینمای مستند می شود حرمت را نیز به این گونه مهم سینمایی بازمی گرداند چرا که مدیران سینمای مستند طی سال های اخیر ما را در چاه تاریک و تحقیرکننده جشنواره های غربی انداختند که جز تصاویر ناامیدکننده، سیاه و زشت از کشورمان چیز دیگری در آن ها ارائه نمی شد.

این سینماگر خاطرنشان کرد: این باعث شرمساری است که در این سال ها مدیران سینمایی به دستاوردهای بسیار ارزنده و مهم کشور در حوزه های نظامی، دانش بنیان و... توجه نکردند و آب در آسیاب دشمنان نظام و انقلاب اسلامی ریختند و مستندهایی را به آن ها ارائه کردند که دل غربی ها و معاندان را خوش و قلب ملت شریف و انقلابی ایران را به درد آورد.

جعفریان تصریح کرد: ما نباید فراموش کنیم که جشنواره های غربی از نشان دادن دستاوردها و خشنودی و رضایت مردم ما استقبال نمی کنند و تنها دنبال فیلم هایی هستند که ایران اسلامی را بسیار سیاه و تیره به تصویر بکشد و در راستای اهداف رسانه ای آن ها تولید شده باشد.

وی در همین زمینه یادآور شد: چندی قبل یکی از دوستان بنده که فیلمی را برای شرکت در یکی از جشنواره های کشور آلمان ارائه کرده بود تعریف می کرد که مسئولان آن جشنواره علناً عنوان کرده اند که ما نیاز به فیلمی نداریم که دستاوردهای شما در آن نمایش داده شود!

این مستندساز در خاتمه این گفتگو افزود: دیگر همه می دانند که جشنواره های غربی دنبال آثاری هستند که تنها تصویر فقر، خشونت، گرسنگی، فحشا و... را از ایران نشان بدهد و از این رو مدیران سینمایی برای اینکه دشمنان را دلشاد نکنند نباید اجازه تولید چنین آثاری را بدهند.