به گزارش سینماپرس، سیدجمال ساداتیان از تهیه‌کنندگان قدیمی سینما اعتقاد دارد که حال و احوالِ سینمای ایران اصلاً خوب نیست؛ جالب است بدانید که از من برای داوری جشنواره صالح که کارهای دینی و اعتقادی ارائه می‌دادند دعوت به کار شد و به این نکته رسیدم که در این حوزه‌ها و حتی کارهای دفاع‌مقدسی می‌توان کارهای خوب و ارزشمندی ارائه داد، ‌ اگر این عرصه خوب مدیریت شود. امیدوارم برگزاری این جشنواره‌ها شروعی باشد که در سال‌های بعد آثار خوبِ دینی، ارزشی و حتی دفاع‌مقدسی خوب روی پرده نقره‌ای سینمای ایران داشته باشیم.

بگذاریم سینما مسیرِ طبیعی‌اش را برود

او در گفت‌وگو با تسنیم به مطالبات و انتظاراتش از افرادی که قرار است بر مسندِ سازمان سینمایی تکیه بزنند، اشاره کرد و گفت: به نظرمن سینما یک مرکز و مقصد گردشگری است؛ مردم ساعتی پایِ تماشای فیلمی بنشینند که هم سرگرم‌کننده باشد و هم نکته و نکات آموزنده‌ای از آن مفاهیم و مضمون دریافت کنند. سینما خانواده‌ها را دور هم جمع می‌کند و لحظات خوبی را رقم می‌زند؛ اگر دنبال این هستیم اوقات فراغت مردم مطلوب‌تر طی شود بگذاریم سینما مسیری که در جوهره اصلی‌اش وجود دارد را ادامه بدهد. این طوری نباشد که مثلِ گذشته وزارت ارشاد در هر جای کشور اظهارنظر کند جز خودِ وزارت ارشاد!

ساداتیان تأکید کرد: بگذاریم سینما مسیر طبیعی خودش را طی کند. سینما هم می‌تواند مسیر اوقات فراغت مردم را درست طی کند و هم تلنگری به برخی از موضوعات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و... بزند. اگر سینما بتواند مسیر طبیعی خودش را طی کند به نظرمن هم برای پُرکردن اوقات فراغت مردم خوب است و هم معضلات کشور و جامعه را در قالب فیلم مطرح می‌کند.

تهیه‌کننده «متری شیش و نیم» خاطرنشان کرد: سینما اگر به لحاظ اقتصادی بزرگ شود مثل این روزها نیست که تا وقتی بلیه کرونا در کشور حاکم می‌شود سینما چشمش به دست این و آن باشد. در صورتی‌که تهیه‌کننده به لحاظ اقتصادی بنیه‌ای داشته باشد می‌تواند راحت‌تر اموراتش را طی کند.

از سنگ‌اندازی‌ها تا دلسوزی‌های نامتعارف!

او در پاسخ به این سؤال که فیلم مورد قبول مردم چیست، افزود: در فیلم مورد قبول مردم، هم موضوعات سرگرمی و هم طرح معضلات و آسیب‌های اجتماعی دنبال می‌کند. عموماً سینمایی که معضلات اجتماعی را مطرح می‌کند، همیشه دچار بحران است. یکسری‌ سنگ‌اندازی می‌کنند، دلسوزی‌های غیرمتعارف می‌کنند و در نتیجه، بحران درست می‌کنند.

ساداتیان درباره دغدغه‌ این روزهایش، گفت: الان یک فیلم، ۱۰، ۱۲ میلیارد به بالا هزینه دارد و باید ۳۰، ۴۰ میلیارد بفروشد تا جوابگوی هزینه‌هایش باشد. در این وضعیت بحرانی که کرونا وجود دارد نمی‌توان چشم‌اندازی برای سینمای ایران متصور شد. در مورد ساختن کار، باید قصه‌هایی که به دستم می‌رسد مناسب و جذاب باشند. باید حرفی داشته باشند که مناسب شرایط امروز جامعه باشد. مواردی هست که در حال بررسی آنها هستم. فیلمنامه‌ای هم برای شبکه نمایش‌خانگی دارم که منتظر مجوز آن هستم.

دوست ندارم از این کارهای بزن‌برویی و سلبریتی‌محور کار کنم

وی در خصوص تهیه‌کنندگی سریالِ نمایش خانگی، افزود: در درجه اول قصه مهم است و رسیدن به آن استانداردی که همیشه دغدغه‌ام بوده. برخی از پلتفرم‌ها سریال‌های بزن‌برویی تا الان تجربه کردند و باید به سمتِ کارهای جدّی‌تر و مهمتری بروند؛ درست‌ است هزینه‌های گران‌تری دارند اما به مخاطب‌ِ خودشان احترام گذاشته‌اند. هیچ‌وقت دوست ندارم از این کارهای بزن‌برویی و سلبریتی‌محور کار کنم و بیشتر دوست دارم فیلم حرفی برای گفتن داشته باشد.

ساداتیان همچنین در پاسخ به این سؤال که چرا در تلویزیون و نمایش‌خانگی، شاهدِ این همه ممیزی چندگانه‌ایم؛ تا جایی که برخی از کارگردان‌های تلویزیون و بازیگران سریال‌های صدا و سیما دوست دارند از نمایش‌خانگی سردربیاورند و اصطلاحاً می‌گویند آنجا کار راحت‌تر است؛ چرا باید شاهدِ این چندگانگی ممیزی در تلویزیون، سینما و نمایش‌خانگی باشیم، تصریح کرد: شاید بخشی از آن برمی‌گردد به کسانی که مرتب هر کاری می‌کنیم شروع می‌کنند به غر زدن و نقد کردن و بعد به خودشان می‌گوییم بیایید خودتان تولید کنید، نمی‌توانند کاری پیش ببرند و فقط عادت به غر زدن دارند. آن‌قدر به وزارت ارشاد و تلویزیون حمله کردند که من می‌بینم مدیران وزارت ارشاد اعتماد به نفس‌شان را از دست دادند. آن‌قدر به مدیران سازمان سینمایی حمله کردند اعتماد به نفس‌شان را از دست دادند. من خودم فیلم داشتم که ۵ سال توقیف شده و کلی مشکلات برای آن درست کردند.

وی ادامه داد: پیگیری‌ها باعث شد تا این فیلم بیاید رنگِ اکران ببیند و بعد که غبارها کنار رفتند به عنوان فیلم فاخر از آن نام بردند. من می‌گویم بگذارید سینما مسیر طبیعی‌اش را طی کند. از بس که از جاهای مختلف به تلویزیون حمله می‌کنند مدیران تلویزیون هم می‌گویند سری که درد نمی‌کند چرا دستمال ببندند. آن‌قدر قلع و قمع می‌کنند اعتماد به نفس مدیران را گرفتند.

الان همه نسبت به آثار تلویزیون شاکی‌اند

تهیه‌کننده قدیمی سینمای ایران در پاسخ به این سؤال که حال و روزِ تلویزیون و نمایش‌خانگی را چطور می‌بیند، خاطرنشان کرد: قبول دارم این سریال‌ها آن کیفیت لازم را ندارد. قرار بود نمایش‌خانگی دستِ وزارت ارشاد باشد تا یک رقابتی با تلویزیون شکل بگیرند و به افزایش کیفیت آثار ختم شود.

وی همچنین در پاسخ به این سؤال که محتوایِ نمایش‌خانگی در زمان مسئولیت وزارت ارشاد آرام آرام به سمتِ ناامیدکننده‌ای می‌رفت که اصطلاحاً کارشناسان می‌گفتند با مضامینِ نمایش‌خانگی داریم به قهقرا می‌رویم، گفت: محتوا به قهقرا می‌رفت مسئولینش را عوض می‌کردند چرا صورت مسئله را پاک کردید. هرچیزی در ابتدای مسیر به سمت کمّی می‌رود تا کیفی! و آرام آرام آن توجه به کیفیت ایجاد می‌شود. خودمان به اندازه کافی به دوستانی که تولید کردیم غرغر و انتقاد کردیم اما بچه تازه به دنیا آمده را قلع و قمع کردیم.

ساداتیان در خصوص اینکه با تغییرات در صداوسیما مثلِ تغییرات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چطور این منازعه‌ها و یک بام و دو هوایی‌ها در ممیزی‌های نمایش‌خانگی و تلویزیون مرتفع می‌شود، تأکید کرد: باید بگذاریم این عرصه‌ها مسیر طبیعی خودش را طی کند؛ چه تلویزیون، چه سینما و چه نمایش‌خانگی. یک بچه‌ای که نابغه و استعداد است عموماً اگر هدایت نشوند به بیراهه می‌روند و اگر درست هدایت شوند به یک دانشکده تبدیل می‌شوند. من خودم اثری می‌سازم واکنش‌های اجتماعی می‌گیرم و سعی می‌کنم در ادامه راه، در جهت ارتقای کیفی قدم برداریم. در قالب فیلم و سریال خیلی از مطالبات مردم و مشکلات مطرح می‌شود و خیلی مردم نیازمندِ این مفاهیم‌اند. مدیرانِ جدید اجازه بدهند این حرف‌ها و محتواها در قالب فیلم و سریال مطرح شوند تا اینکه مردم در تاکسی ضدونقیض این حرف‌ها را بزنند.