سینماپرس: در حالی که طی سال های اخیر اجتناب از خرد و اندیشه و پیشواز از فساد و ابتذال به بهانه رونق گیشه سینماها و فروش بیشتر یکی از دغدغه های جدی مدیران و مسئولان سینمایی بود و همین امر بارها با واکنش های تند و منفی صاحب نظران، دغدغه مندان و دلسوزان حوزه فرهنگ و هنر بالاخص سینما مواجه شد و حتی انتقاد مقام معظم رهبری از ولنگاری در دستگاه های فرهنگی را در پی داشت و انتظار می رفت با روی کار آمدن دولت انقلابی سیزدهم بساط آثار مهوع که از سینما کسب درآمد می کنند برچیده شود اما متأسفانه همچنان شاهد اکران آثار سخیفی هستیم که به هیچ وجه در شأن سینمای جمهوری اسلامی ایران نیستند!
سیدرضا منتظری: به گزارش سینماپرس نیم نگاهی به لیست فیلم های در حال اکران نشانگر آن است که بخش اعظمی از ظرفیت اکران را آثار سخیف، پوچ و متبذل احاطه کرده اند! این در حالی است که با توجه به تعطیلی دامنه دار سالن های سینما طی حدود ۲ سال گذشته به دلیل پاندمی کرونا انتظار می رفت فیلم هایی در زمان بازگشایی سینماها روی پرده بروند که بتوانند ضمن جذب مخاطب فهیم و آگاه امروزی، اندیشه و اخلاق را رواج دهند. اینک زمان آن رسیده که مدیران سینمایی تصمیم بگیرند کدامیک از موارد زیر برایشان بیشتر اهمیت دارد؛ اخلاق و ترویج سبک زندگی مومنانه در آثار سینمایی یا پول و ترویج فرهنگ منحط غربی و ولنگاری دامنه دار؟
به عنوان مثال فیلم سینمایی «گشت ارشاد۳» که به تازگی روی پرده رفته و بنا به اظهارات دست اندرکاران فیلم با فروش نسبتاً خوبی هم روبرو شده با انتقادات گسترده مردم مواجه شده است. نگاهی به نظرات مخاطبان این فیلم در سایت های فروش بلیت نشانگر آن است که مردم این حجم از لودگی، ابتذال و ضعف را تاب نمی آورند و در پی آن هستند تا سینمایی اندیشه ورز و خردمند به آن ها ارائه شود.
فردی به نام محسن دهقانکار در یکی از سایت های فروش بلیت نوشته است: «فیلم بسیار ضعیف و سخیف بدون شخصیت بدون داستان بدون فیلمنامه...»
امیر آرام نیز درباره این فیلم نظر داده: «یعنی نمیتونست بدتر ازین بسازه... چقد آبکی بود فیلنامه و چقد خواست حرف انتقادی بزنه و اصلا نتونست... خیلی ضعیف بود و ادم نمیفهمه این شوخیای مسخره چرا تمومی نداره»
رضا دارایی نیز در این خصوص نوشته است: «چیزی فراتر از فاجعه، فیلمنامه افتضاح، بازی های درنیامده و درب و داغون، یه فیلم کنسرت و تبلیغ مکنزی نشونمون دادید، شما و امثال شما قطعا کلاهبرداران بزرگی هستید که به این مردم و جیبشان خیانت میکنید، حتی یه زحمت به خودتون در بازسازی درست لوکیشن ندادید، رفتید فرهنگسرای خاوران رو تبدیل به مثلا یکی از شهرهای همجوار مشهد کردید، فاجعه بود فاجعه، نکنید لطفا با آبروی خودتون و این سینما که داره نفس های آخرشو می‌کشه بازی نکنید، با این کاراتون تیر خلاص رو زدید به این هنری که داره به نابودی میره، این همه جوان شهرستانی دارن یه گوشه صحنه و تئاتر خاک میخورن بعد شما یه خواننده رو آوردید از کنسرتش فیلم گرفتید و تبدیل به یه کار سینمایی کردید؟ فقط بدونید این پولی که داره میلیارد میلیارد از جیب این ملت میره توی جیب شما از هر چیزی حرام تره»
احمد زرقانی نیز این گونه نظر داده: «افتضاح ترین فیلم کمدی ایران»
امیر عبدی نیز درباره این فیلم نوشته: «مزخرف تر از این نمیشه. خواهشا اونایی که مثل من گول قسمتهای قبلی و خوردن. بیان نظر هاشونو بگن و امتیاز بدن. تا بقیه لااقل نرن ببینن این افتضاح و. تا شاید درس عبرتی بشه که دیگه مردمو به مسخره نگیرن»
فردی به نام بهاره نیز اینطور نوشته: «گول تبلیغات رو نخورید ۳روز ۳ میلیارد فروش و ۴ روز ۴ میلیارد فروش، فقط اومدن جو راه انداختن واسه فروش فیلم...واقعا مسخره بود همش سانسور بود، با چهارتا فحش زشت خواستن مثلا باحالش کنن، واقعا این فیلم بی احترامی به فهم و شعور مردم بود!»
حال پرسش اینجا است که مدیران فرهنگی و سینمایی دولت سیزدهم آیا می خواهند همان روش امتحان پس داده و فاجعه بار مدیران دولت موسوم به تدبیر و امید را ادامه دهند و سینمای ایران را بدل به لجنزاری متعفن کنند یا اینکه با نگاهی قهری و ایجابی مانع از تولید، عرضه و پخش آثار فاقد اندیشه که به غلط عنوان سینمای کمدی را با خود به یدک می کشند خواهند شد؟ سلب اعتماد مخاطبان از سینمای ایران تا چه زمانی قرار است ادامه داشته باشد؟ این سوألی است که آقای خزاعی به عنوان رئیس سازمان سینمایی کشور باید پاسخگوی آن باشند.
درست است که ایشان در دیدار با اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی مطرح کردند: «زین پس هیچ مجوزی برای ساخت فیلم‌های سخیف و مبتذل صادر نمی‌کنیم»؛ اما مسأله اینجا است که سازمان سینمایی باید با جدیت در مقابل فیلم های مبتذل ساخته شده ایستادگی کرده و حتی اجازه یک سانس اکران به این آثار ضدفرهنگی، ضدسینمایی و ضداخلاقی را ندهد.
از سوی دیگر باید با سیاستگذاری مناسب و اصولی بساط نگاه تجاری به فیلم ها برداشته شده تا دیگر فیلمی برای اینکه خود را نزد افکار عمومی مهم جلوه دهد دست به خبرسازی در خصوص میزان فروشش نزند. مدیران سینمایی نباید فراموش کنند که سال ها است بخش کثیری از جامعه به سینما نمی روند و یک فیلم سینمایی حتی اگر ۱۰۰ میلیارد تومان هم فروش کند با احتساب بلیت ۳۰ هزار تومانی مخاطبی حدود ۳ و نیم میلیون نفر خواهد داشت! یعنی تقریبا ۴ درصد از جمعیت کل کشور!
این مسأله نشان از آن دارد که مدیران سینمایی باید تدبیری برای آشتی بیش از ۹۶ درصد از افراد جامعه که با سینما میانه ای ندارند، داشته باشد!
ارسال نظر