کارگردان فیلم سینمایی «دریاچه ماهی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این جشنواره کاملاً مستقل است. موسس و دبیر آن خودم هستم و چشم انداز ما برای برگزاری پررونق تر این رویداد در سال های آینده است. همانطور که می دانید این رویداد سینمایی از دل کرونا بیرون آمد و هدف اصلی اش در آن روزگار ایجاد فرهنگ سازی در خصوص ویروس منحوس کرونا بود که همه دنیا از آن ترسیده بودند و بدل به یک معضل جدی و عمومی شده بود.

وی ادامه داد: اولین دوره جشنواره با موضوع کرونا و پساکرونا برگزار شد و با توجه به موضوع محوری و جریان سازی بسیار مورد توجه قرار گرفت و ما توانستیم جشنواره خوبی را برگزار کنیم و خوشبختانه امسال در دومین دوره توانستیم جشنواره ای درخشان را پشت سر بگذاریم.

دوستی سپس با بیان اینکه بی تردید اگر اتفاقی از دل سختی بیرون بیاید قشنگ و ماندگار می شود اظهار داشت: ما با تمام کم و کسری هایی که یک جشنواره کاملاً مستقل دارد توانستیم فرهنگ سازی خوبی داشته باشیم. من برای این جشنواره از جان و دل مایه گذاشته و می گذارم چرا که این رویداد برآمده از دغدغه هایم است.

این سینماگر در پاسخ به این سوأل که آیا هیچ یک از نهادهای دولتی و سینمایی کمک نقدی و غیرنقدی به جشنواره اعطا نکردند اظهار داشت: تمایلی ندارم در این رابطه به صورت جزئی توضیح دهم اما این را می گویم ارقامی که به جشنواره داده شد حتی هزینه های روزمره دوستان همکار در بخش تولید محتوا یا ستاد خبری ما را هم تأمین نکرد و من برای این جشنواره به صورت شخصی هزینه کردم و حتی داوران از من ریالی طلب نکردند.

وی خاطرنشان کرد: امیدوارم مدیران فرهنگی در سال های آتی حمایت بیشتری از جشنواره داشته باشند چرا که هدف این جشنواره کشف استعدادهای درخشان است و همین امسال هم خوشبختانه انجمن سینمای جوانان ایران از ۵ فیلمنامه برتر رسیده به جشنواره برای ساخت اعلام حمایت کرد.

دوستی تأکید کرد: امسال علاوه بر کرونا در جشنواره موضوع آزاد و سینماشعر را هم داشتیم که بخش سینماشعر دو زیرمجموعه فیلم های شاعرانه و فیلمنامه داشت و فیلمنامه های درخشانی از همه جای ایران حتی از روستاهای دور به دست ما رسید که برخی از آن ها به غایت عالی و بی نظیر بودند.

وی افزود: خوشبختانه جشنواره کاملاً شناخته شده و البته ما برای شناخته شدن این رویداد هزینه کردیم، خبرسازی کردیم، نه فقط مالی که جان مان را گذاشتیم تا مردم با این جشنواره بی تکلف آشنا شوند.

دوستی در پایان این گفتگو با اشاره به اینکه به زعم بنده سینما بر پایه ادبیات و شعر بنیان نهاده شده اظهار داشت: در بخشی از بیانیه هیأت داوران بخش سینماشعر این دوره جشنواره آمده است: «سینماسعر فرصت بدیع وقوع شعرهایی است که پرندگی واژه ها را از پشت پرده شعر به جهان تماشا می کشاند؛ شعرهایی که با دوربین می توان نوشت، آنجا که چشم های شاعر، لنزهای دور و نزدیک ثبت استعاره پنهان در گذار پلان سکانس ها باشند.»