به گزارش سینماپرس زنده یاد منوچهر اسماعیلی متولد ۸ فروردین‌ سال ۱۳۱۸ در شهر کرمانشاه بود و فعالیت در دوبلاژ را از سال ۱۳۳۶ با گویندگی در شخصیت‌ های فرعی و کوچک در فیلم‌ ها و سریال‌ های ایرانی و خارجی آغاز کرده بود. گویندگی در مجموعه «هزاردستان» اثر زنده‌ یاد علی حاتمی؛ به‌ جای محمدعلی کشاورز در نقش «شعبان»، جمشید مشایخی در نقش «رضا تفنگچی» و بازیگرانی نظیرِ عزت‌الله انتظامی و جمشید لایق و گویندگی به‌جای محمدعلی کشاورز، جمشید هاشم‌پور و اکبر عبدی در دیگر فیلم خاطره‌ انگیز زنده‌یاد علی حاتمی؛ از شاهکارهایی‌ است که منوچهر اسماعیلی در عمر پر افتخار گویندگی‌اش در عرصه دوبلاژ به‌یادگار گذاشته است.

«استیو مک‌کوئین»، «همفری بوگارت»، «چارلتون هستون» و «کرک داگلاس» نیز از بازیگران مطرح خارجی‌اند که اسماعیلی، سال‌های سال، هنرمندانه به‌جای آنان در فیلم‌های مختلف شگفتی آفرید. از وی در ۱۲ بهمن‌ماه ۹۶ در آئین افتتاحیه جشنواره فیلم فجر تقدیر شد.

اسماعیلی در سال های اخیر یا به علت بالا رفتن سن و یا شاید هم کم حوصلگی حاصل کارش به شدت افت داشت و دیگر مانند سال های گذشته در سینما حضور چندان چشمگیری نداشت.

«خاک»، «تنگنا»، «قیصر»، «بلوچ»، «داش آکل»، «حسن کچل»، «دایره مینا»، «سوته دلان»، «رضاموتوری»، «غزل»، «دایی جان ناپلئون»، «ضربت»، «خط قرمز»، «هزاردستان»، «تاراج»، «طلسم»، «مادر»، «بایکوت»، «دستفروش»، «عروسی خوبان»، «پرستار شب»، «سرب»، «مهاجر»، «ردپایی بر شن»، «بهار»، «بای سیکل ران»، «دزد عروسک‌ها»، «حماسه مجنون»، «سرعت»، «امام علی(ع)»، «کاراگاه»، «دکل»، «ترن»، «دو خواهر»، «پهلوانان نمی‌میرند» و «ناخدا خورشید» ازجمله آثار ایرانی هستند که اسماعیلی در آنها نقش گفته و یا سرپرستی دوبلاژشان را بر عهده داشته است.

دو تن از اهالی هنر دوبلاژ آقایان: منوچهر والی زاده و تورج مهرزادیان همزمان با نوروز ۱۴۰۲ در فراق این هنرمند پیشکسوت سینمای کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.

*****************

منوچهر والی زاده دوبلور پیشکسوت در این باره به سینماپرس گفت: زنده یاد اسماعیلی چنان جایگاهی در عرصه هنر دوبلاژ دارد که به یقین می توان گفت دیگر هرگز در این هنر کسی مانند ایشان پدید نخواهد آمد و هیچ گوینده ای نمی تواند جای ایشان را بگیرد.

وی ادامه داد: منوچهر اسماعیلی یک اسطوره بود؛ او جادوگر صدا بود و من بسیار مفتخرم که امکان دوستی و شاگردی او را داشتم و در کنارش کار یاد گرفتم. زنده یاد اسماعیلی تنها دو سال از من زودتر وارد عرصه دوبلاژ شده بود اما آنقدر استاد بود و آنقدر این کار را بلد بود و زوایای کار را خوب می شناخت که همه اطرافیانش از علم و هنرش می آموختند.

والی زاده با بیان اینکه زنده یاد علی حاتمی و مسعود کیمیایی همواره تلاش می کردند منوچهر اسماعیلی دوبلاژ آثارشان را بر عهده بگیرد یادآور شد: زنده یاد اسماعیلی علاقه مفرطی به سینمای علی حاتمی داشت و همیشه می گفت من سعی می کنم برای فیلم های علی خودم را لخت کنم منظورش این بود که برای کارهای او هرچه در چنته دارم را رو می کنم و از همه جانم مایه می گذارم.

وی خاطرنشان کرد: نمونه اش این است که در فیلم «مادر» جای چند شخصیت حرف زد در «هزار دستان» هم همینطور؛ او اینقدر در کارش متبحر و مسلط بود که هیچ کس باورش نمی شود که این رل ها را یک نفر گفته باشد!

این هنرمند پیشکسوت در پایان این گفتگو افزود: من با او خیلی دوست بودم و بسیار متأسف شدم که از بین ما رفت. او روزهای آخر حیاتش به دخترش گفته بود به والی زاده بگویید بیاید که ببینمش و من که آن زمان تهران نبودم وقتی این پیام را شنیدم سریع خودم را به تهران رساندم و رفتم بیمارستان و او را ملاقات کردم که این ملاقات آخرین دیدار ما در این دنیا بود. من با زنده یاد اسماعیلی دوستی نزدیک داشتیم و جدا از دوستی ارادت خالصانه ای به وی داشتم و هرگاه در کنار او نقش می گفتم به خودم افتخار می کردم.

تورج مهرزادیان یکی دیگر از دوبلورهای پیشکسوت درباره زنده یاد اسماعیلی به سینماپرس گفت: زنده یاد اسماعیلی از بزرگان و جزو پیشکسوتان و اساتید هنر دوبلاژ بودند. ایشان به نوعی الگوی تمام علاقمندان و فعالان هنر دوبلاژ نیز بودند و همه سعی می کردند از ایشان و هنرشان بیاموزند.

وی ادامه داد: ایشان در دوبلاژ کمتر مدیریت می کردند چون قیمت شان بسیار بالا بود و هر پروژه ای توان پرداخت دستمزد ایشان را نداشت اما از سر محبتی که به بنده داشتند هر کاری را من مدیریت می کردم افتخار می دادند و در آن پروژه حاضر می شدند یعنی وقتی می شنیدند که مهرزادیان مدیریت دوبلاژ یک پروژه را بر عهده دارد بدون اعتراض حضور در آن پروژه را قبول می کردند.

مهرزادیان یادآور شد: کار ما بسیار حساس است و نیاز به شناخت نقش و درک مطلب و اجرای درست دارد که آقای اسماعیلی همه این ها را داشتند؛ ایشان هنرمندی متعهد، منضبط و بسیار باسواد بودند و حضورشان در هر پروژه ای باعث می شد تا اعتبار آن اثر بالا برود.

وی خاطرنشان کرد: صدای استاد اسماعیلی هیچ گاه از تصویر جدا نبود و وقتی اجرا می کردند آنچنان قدرتمند و با انرژی پیش می رفتند که حدی بر آن نمی توان قائل شد. یکی از ویژگی های ایشان این بود که وقتی فیلم های خارجی را دوبله می کردند آنچنان صدای خود را با بازیگر هماهنگ می کردند که هیچ کس باور نمی کرد آن بازیگر با زبان دیگری در فیلم سخن گفته است!