به گزارش سینماپرس، ادامه فیلم سازی های اجتماعی حامد محمدی از فیلم طلا و مس تا فرشته ها با هم می آیند اغاز حیرت برانگیزی فیلم های مذهبی برای او در سینما ایران رقم زد و اعتماد مخاطب را جلب کرد و تحسین های بزرگان سینما را برای او به همراه داشت. مشغول شدن او از سال ۹۵ به ساخت فیلم های طنز_ مذهبی اورا به گفته منتقدان وارد چالش همیشگی و فراز نشییبی عجیب کرد. که به نمونه های آن فیلم اکسیدان و قبله عالم میتوان اشاره کرد.
در اثرآخر محمدی که فیلم چپ راست هست که میتوان گمان برد سعی داشته با بیان طنز گلایه امیز احزاب سیاسی ایران مورد انتقاد قرار بدهد. ولی ایا موفق این امر شده است!؟
از اتمام ضبط این فیلم که با حاشیه توقیف و جلوگیری از مجوزاکران همراه بود محمدی در یک مصاحبه خبری اثر چپ راست خود را به اثری شبیه مارمولک توصیف کرد باعث تشویق مخاطب به دیدن او بعد رفع مشکل اکران اش شد. بعد از او افراد دیگر به صورت پراکنده فیلم هنوز اکران نشده اورا با اثار مختلف سینمایی مقایسه کردن که از جمله انان میتوان به مقایسه با فیلم خوب بد جلف اشاره کرد.
جالب تر این بود تمام این مقایسه ها حکایت از برتری اثر اخر محمدی نسبت به اثار مقایسه شده داشت. و همه این ها مخاطب اهل سینما تهیج میکرد در اولین فرصت اکران خود را به اولین گیشه برساند و شاهده اثر چپ راست باشد.
فارغ از این که اثر محمدی در یک شوآف رسانه در فضا رسانه قرار گرفته و بعد بررسی خود فیلم بدون مقایسه با اثر بی ربط اش یک فرافکنی بیش نیس برای جلب مخاطب هرچه بیشتر.
سراسر فیلم هر دو جریان سیاسی را افراد لاکچری و بی مبالات معرفی میکند که جبهه راست بوی عرق همراه با گلاب مانده دو انگشتر به دست راست معرفی میکند. جبهه چپ را اهل مد و تفاخر و تکنوگرات محض نمایش میدهد و چندین بار از زبان رامبد جوان که نماینده جبهه راست هست جبهه مخالف دشمن قلمداد میشود نه رغیب جناحی و حزبی و در مقابل این مفهوم رسانی به مخاطب در ابتدا فیلم در اوسط فیلم از تضاد فرهنگی دو خانواده سیاسی میتوان گفت نوعی مبالغه امیز حکایت میکند تا بتواند ژانر کمدی خود را حفظ کند و خنده ای از تماشاگران بگیرد.

اواخر فیلم هم مخاطب سرگردان و متحیر نقشه اول فیلم هست که که بود؟ نتیجه گیری فیلم برای مخاطب فیلم جز شوخی های سیاسی نخ نما شده که قسمت ای از آن هم نامفهوم و گذرا هست بسنده میشود. مخاطب گنگ از نتیجه گیری با پایان فیلم مواجه میشود.

ساخت فیلم های که نقد سیاسی همراه داشته باشد تبحر خاص و تیزبینی ویژه ای می‌طلبد.

*محمد احمدی