کارگردان فیلم های سینمایی «چک» و «نقاب» در خصوص دستمزدهای نجومی برخی سلبریتی ها در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: دستمزد کسانی که تماشاگران به خاطر آن ها وارد سینما می شوند و فیلم می بینند و تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر است، زیاد که هیچ حتی کم هم هست! ما نباید فراموش کنیم که اگر همین افراد نبودند امروز دیگر رسماً چیزی از سینمای کشورمان باقی نمانده بود.

وی ادامه داد: آنچه ما باید به آن توجه کنیم دستمزد اندک سایر عوامل سینما به ویژه فعالان پشت صحنه است. بی شک مدیران و سیاست گذاران فرهنگی و سینمایی باید به جای جلوگیری از افزایش دستمزد بازیگران تدبیری برای جلوگیری از بی عدالتی در حق سایر سینماگران شوند. این اتفاق بسیار تلخ است که بسیاری از فعالان پشت صحنه مجبور می شوند با دستمزدهای اندک کار کنند که اصلاً در شأن شان نیست.

این سینماگر سپس با ذکر یک مثال اظهار داشت: بنده معتقدم اگر برای یک فیلم سینمایی مثلاً به بازیگری خاص یک میلیارد تومان دستمزد بدهیم درست مانند آن است که هیچ پرداختی به او نداشته ایم و حتی ۱۰۰ میلیارد تومان هم از او پول گرفته ایم چرا که حضور او در فیلم تضمین کننده آن است که اثر با استقبال خوب مخاطب روبرو خواهد شد و به فروش بالا دست پیدا خواهد کرد.

راست گفتار در همین زمینه خاطرنشان کرد: از سوی دیگر درست در نقطه مقابل اگر بیاییم و به یک بازیگر متبحر تئاتری که تماشاگر سینما او را نمی شناسد و به خاطر او به سینما نمی رود ۱۰ میلیون تومان به عنوان دستمزد پرداخت کنیم درست مانند این است که به او یک میلیارد تومان دستمزد داده ایم چرا که پول و سرمایه فیلم هدر شده است.

وی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه عدالت در سینمای کشور وجود ندارد تصریح کرد: بنده به ضرس قاطع عرض می کنم که سینمای ایران از سینمای هالیوود غیر اسلامی تر است. عدل که یکی از ارکان دین مبین اسلام است در هیچ کجای بدنه سینمای ایران وجود ندارد اما در هالیوود ۷۰ درصد به بالا وجود دارد. یک نمونه اش همین که در سینمای ما افراد حرفه ای نمی توانند با دستمزدهای معقول فعالیت کنند اما در سینمای هالیوود این افراد با دستمزدهای معقول و رو به بالا کار می کنند.

کارگردان فیلم های سینمایی «عروس خوش قدم» و «پسر تهرانی» تأکید کرد: ما شاهد فساد وحشتناک اقتصادی و اخلاقی و بی اعتقادی به مبانی ایدئولوژیک و بی اعتقادی به مرز و بوم و اهداف ملت در سینمای مان هستیم؛ دسترسی به سرمایه های کلان توسط کسانی وجود دارد که سرنوشت آینده کشور و فیلمسازان تحصیل کرده برایشان مهم نیست.

راست گفتار در همین زمینه متذکر شد: یک شبه یک پسر ۱۸ ساله به راحتی کارگردان می شود در صورتی که کارگردانان قدیمی امکان کار و فعالیت ندارند. ما اصلاً نمی دانیم عقبه این افراد چیست و با کدام زد و بند به راحتی وارد سینما می شوند و پول های نجومی دارند و در سینما خرج می کنند. این افراد همت همت پول وارد سینما می کنند و در واقع این پول ها را هدر می دهند اما در نقطه مقابل شخصی مثل مازیار شیخ محبوبی باید با آن عبقه با کابل صدابرداری اش خود را دار بزند!

این فیلمساز تصریح کرد: این ها چه کسانی هستند که در سینما امثال فیلم های «ما همه با هم هستیم» را می سازند؟ چرا کسی نیست جلوی این ها را سد کند؟ آیا این باعث تأسف نیست که در همین سینما که همت همت پول هدر می رود بنده آدمی را می شناسم که ۷۲ سال سن دارد و از ۱۲ سالگی در سینما کار کرده و بسیار خوشنام است و تنها حقوق ماهیانه اش ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است؟

وی در پایان این گفتگو گفت: مدیران سینما اگر اهل ایمان و تقوا و عمل صالح هستند باید بروند و جلوی این بی عدالتی ها را بگیرند. باید حق سینماگران را فریاد بزنند و اجازه ندهند در حق هیچ کس اجحاف صورت گیرد.