کارگردان فیلم «قهرمان من» در پاسخ به پرسش خبرنگار سینماپرس مبنی بر اینکه آیا خودتان معتقد نیستید که فیلم شما برای حضور در جشنواره فیلم سالمند یا دراماتیک مناسب تر بود و با توجه به تلخی بسیارش جایی در جشنواره فیلم کودک نداشت؟ گفت: «قهرمان من» فیلم خانواده است و قطعا خانواده ها می توانند مخاطبان این فیلم باشند.

آتش زمزم در پاسخ به این سوأل که مولفه های سینمای کودک از نظر شما چیست و آیا نباید کار مختص کودک را از فیلم های خانوادگی به صورت مجزا ارزیابی کرد؟ اظهار داشت: همانطور که اشاره کردم ما به موضوع تلخ قرن نگاه کردیم! فیلم از یک نگاه بچه و تأثیرات کرونا بر بچه های کادر درمان روایت می شود. من در اوایل کرونا در خصوص‌ این بیماری مستندسازی کردم و از نزدیک شاهد فشار شدید بر روی کادر درمان بودم. من می دیدیم که کادر درمذن به خانه های شان نمی رفتند تا بچه های شان کرونا نگیرند. این اتفاق برای من کاملا دراماتیک بود و از نظر من این فیلم یک اثر کاملا کودکانه است!

این سینماگر در خصوص اینکه چرا سال ها است خبری از فانتزی، رنگ، شادی و جذابیت فیلم های دوران طلایی سینمای کودک نیست و در عوض تلخی در فیلم ها حاکم شده است متذکر شد: بنده خودم قطعا به سینمای آن دوران علاقمند هستم اما قرار نیست همه فیلم های کودک شاد و فانتزی باشند.

وی ادامه داد: من معتقدم باید یک تناسبی برقرار باشد؛ یعنی اگر ۵ تا فیلم کودک فانتزی شاد ساخته می شود یک فیلم هم در حال و هوای کار ما باشد. به هر صورت ما در این سینما در دهه ۷۰ فیلم های شادی را شاهد بودیم که امثال ایرج طهماسب، حمی جبلی، مرضیه برومند و… بر اساس ذائقه کودکان آن را ساخته بودند.

آتش زمزم خاطرنشان کرد: به هر صورت من «قهرمان من» را برای دلم ساختم و با سنگ اندازی مسئولان وقت در سال ۹۹ مواجه شدم؛ من دو عزیز را به دلیل کرونا از دست دادم و در آن روزگار احساسی بودم؛ بهتر است بگویم این کار را برای دل خودم ساختم.

وی تأکید کرد: من خودم دو بچه دارم و کودکان را می شناسم و بر همین اساس سعی کردم فضا شاد باشد اما از سوی دیگر می خواستم این فیلم تلنگری باشد برای خودم و دیگران و این فیلم به مثابه یک آلارم بماند!

این کارگردان در خاتمه این گفتگو افزود: ما در این فیلم فضاهای شاد را هم شاهدیم مثلا رابطه پدربزرگ و بچه خوب درآمده بود. اگر بخواهیم بزن و بشکن راه بیندازیم سری دوزی می شود. این را هم بدانید که من اگر کار اجتماعی می کردم راحت تر بود اما ذات موضوع تلخ است و نمی توان برای مرگ فیلم شاد ساخت! به هر صورت «قهرمان من» ادای احترام به کادر درمان است.