بازیگر فیلم های سینمایی «در مسیر تندباد» و «تشریفات» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده خودم قریب به ۳ سال است که به صورت مطلق بیکار هستم؛ این روزها فقط تعداد انگشت شماری از نسل جوان سینماگر در پلتفرم ها مرتباً مشغول به کار هستند. اغلب پیشکسوتان که سال های عمر و جوانی شان را برای اعتلای سینمای کشور گذاشتند مدت ها است با معضلات و مشکلات زیادی در حال دست و پنجه نرم کردن هستند و هیچ مسئول یا نهادی به فریاد آن ها نمی رسد.

وی سپس با بیان اینکه آنچه عیان است چه حاجت به بیان است متذکر شد: بنده معتقدم مدیران سینمایی و فرهنگی خودشان به خوبی نسبت به مشکلات اهالی سینما واقف هستند اما گویا اصلاً برایشان این شرایط اهالی سینما اهمیتی ندارد که آن ها را به حال خود رها کرده اند.

صبرکن تأکید کرد: ما دستگاه‌ها و نهادهای متعددی در سینمای کشور داریم که برخی از آن ها وظیفه ذاتی شان رسیدگی به امور رفاهی و معیشتی هنرمندان است اما افسوس که آن ها هم وظایف خود را فراموش کرده اند. تنها اتفاقی که این اواخر افتاد این بود که به صورت پیامکی از برخی اهالی صنوف سینمایی پرسش شد که آیا در سال‌های اخیر کار کرده‌اند یا خیر اما اصلاً نفهمیدیم این پیامک برای چه بود!

این سینماگر خاطرنشان کرد: نکته ای که بنده به آن تأکید دارم این است که ما نباید در پی مسکن های موقتی باشیم؛ پیش از این یکی دو بار صندوق اعتباری هنر مبالغی را به حساب هنرمندان واریز کرد که بعداً دیگر تکرار نشد؛ این اتفاق چه دردی از زندگی هنرمندان درمان کرد؟ این ها حتی مسکن موقتی هم نبود که بتواند اندکی درد سینماگران را ساکت کند و تنها می توان به آن به چشم یک هدیه کوچک نگاه کرد.

بازیگر فیلم های سینمایی «جای او دیگر خالی نیست» و «زیباتر از زندگی» یادآور شد: ما نیازمند تدبیری عاجل از سوی مدیران دستگاه ها و نهادهای فرهنگی هستیم که یک بار برای همیشه معضلات زندگی سینماگران را به شکل بنیادین حل کنند. مبحث امنیت شغلی و بیمه بیکاری یکی از مهمترین مسائلی است که باید به آن توجه ویژه شود.

صبرکن در پایان این گفتگو افزود: خواهش من از مدیران فرهنگی و سینمایی این است که تنها افراد پرکار را نبینند! آن ها نباید فقط افراد خاصی که مدام از این پروژه به آن پروژه می روند را ببینند. این افراد به دلیل برخی روابط و باندبازی ها سر پروژه های متعدد می‌روند اما نکته اصلی اینجا است که بخش اعظمی از هنرمندان بیکار و خانه نشین هستند و باید به فکر آن ها بود.