به گزارش سینماپرس زنده یاد آتیلا پسیانی فرزند جمیله شیخی هنرپیشهٔ مطرح سینما، تلویزیون و تئاتر ایران و همسر فاطمه نقوی بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر بود. او دارای دختری به نام ستاره پسیانی و پسری به نام خسرو است که هردو بازیگر تئاترند. آتیلا پسیانی فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. بازی در تئاتر را از سال ۱۳۵۶ آغاز کرد و بازی در سینما را از سال ۱۳۶۰ با فیلم «عفریت»، کاری از فرشید فلک‌نازی، تجربه کرد. ضمنا در برنامه «چهل تیکه» به گفته خودش در فیلمی که گم شده است در سال ۱۳۴۸ به مدت ۴۰ثانیه نقش داشته است! او برای زمانی کوتاه از سینما دور شد و در سال ۱۳۶۵، با «طلسم» که یکی از بهترین بازی هایش بود مجددا بازگشت. همچنین از سال ۱۳۶۳ تئاتر را به صورت حرفه ای با ایفای نقش در «هفت خان رستم» ادامه داد. درست مصادف با تولد آتیلا پسیانی، در روز یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، در خانهٔ هنرمندان ایران این مراسم برگزار شد. تعداد زیادی از پیشکسوتان و هنرمندان در این مراسم شرکت کردند. پسیانی بخاطر بیماری سرطان بسیار تحلیل رفته بود و نسبت به قبل تغییرات زیادی کرده بود و همین امر بسیار در فضای مجازی منعکس شد و شایعه ابتلای او به سرطان را تقویت کرد. چهرهٔ جدید پسیانی باعث ناراحتی هنرمندان حاضر در مراسم شد چرا که توقع نداشتند هنرمند محبوب به چنین بیماری مبتلا شود. این مراسم در شامگاه ۱۰ اردیبهشت ماه در خانهٔ هنرمندان با صحبت های پرویز پرستویی، رضا کیانیان، محمد چرم شیر، محمد صالح علا، نوید محمد زاده، بهرام محمد رحمانیان، فاطمه نقوی و … برگزار شد. در شهریور ماه ۱۴۰۲ اخباری مبتنی بر بستری شدن پسیانی در یکی از بیمارستان های فرانسه پخش شد. که او برای درمان خود به این کشور سفر کرده است. ستاره پسیانی از مردم، مطبوعات و رسانه ها خواسته بود از پخش کردن خبر هایی که مربوط به زندگی شخصی و خانوادگی آنان است پرهیز کنند و موجبات برهم خوردن آسایش و آرامش این خانواده را فراهم نکنند. سرانجام بخاطر بیماری سرطان در ۱۴ مهر ۱۴۰۲ دار فانی را وداع گفت و در کشور فرانسه از دنیا رفت. پیکر او در تاریخ ۱۹ مهر ماه به ایران رسید و روز بعد از آن با همراهی باشکوه هنرمندان در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران آرام گرفت.

امیرپورکیان کارگردان سینما که سابقه همکاری با این هنرمند در سریال خانگی «ممنوعه» را دارد به سینماپرس گفت: من افتخار این را داشتم که بتوانم با زنده یاد پسیانی در این پروژه همکاری کنم. او به معنای واقعی کلام هنرمندی به شدت با دیسیپلین بود؛ شاید برای برخی افراد نوع رفتار ایشان غرور به حساب می آمد اما از نظر من اینطور نبود و هیچ وقت این برداشت را نداشتم که زنده یاد پسیانی فرد مغروری است! او واقعاً یک استاد تمام عیار بود و به خود من نکات بسیاری را یاد داد. به عنوان مثال من در فیلمسازی این گونه رفتار می کنم که وقتی احساس می کنم یک سکانس نیاز به متن ندارد آن را به بازیگر توضیح می دهم و با دادن میزانسن از او می خواهم که کار کند. روزی در یکی از صحنه ها به زنده یاد پسیانی گفتم شما از فلان نقطه وارد صحنه می شوید. ایشان به من گفت همین را روی کاغذ بنویس تا من جلوی دوربین بروم! من آن روز از رفتار ایشان ناراحت شدم اما بعد یاد گرفتم که باید متن به صورت کامل در دست بازیگر باشد تا بتواند کارش را به نحو احسن انجام دهد. در واقع اجبار ایشان برای نوشتن آن یک جمله ساده برای من به مثابه کلاس درس بود. زنده یاد پسیانی به من آموختند که هرچقدر هم به بازیگر اعتماد و ایمان داشته باشی اما باید قانون و قاعده کار را رعایت کنی تا اثرت عاری از نقص شود. آتیلا پسیانی بر تارک فرهنگ و هنر این مرز و بوم ماندگار است و آثاری که از خود به جا گذاشته هرگز فراموش نخواهد شد. فقدان او آسیب جدی به سینمای ایران وارد کرد و امیدوارم روحش شاد باشد.

گیتی معینی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون نیز در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: آتیلا پسیانی یکی از هنرمندان تمام عیار سینمای ایران بود که نام و هنر نیکش هرگز از یاد ما نخواهد رفت. او همکاری مهربان و متعهد و کاربلد بود و بنده شخصاً برای از دست دادنش همچنان سوگوار هستم. افسوس که هنرمندان عزیز ما که برایمان مانند جان شیرین هستند اینطور از دست می روند. این سوگ ها و این فقدان ها بسیار تلخ و متأثرکننده است. این هنرمندان قطعاً هرگز هیچ جایگزینی نخواهند داشت.