«محمود سالاری» معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت و گویی اختصاصی با سینماپرس به تشریح وضعیت معاونت هنری و نیز استراتژیها و بضاعت عملیاتی خود که در مدیریت بخشهای گوناگون این معاونت اعمال گردیده پرداخت و بیان نمود: ما تمام تلاشمان را می کنیم تا قلب اصحاب هنر با نظام گره بخورد. ما حق نداریم کسی را از دایره نظام بیرون کنیم. باید تا جایی که می شود، البته نه تا جایی که مجبور به باج دادن شویم، بعضی اوقات از طریق یک گفت و گو و دلجویی ساده، اتفاقات خوبی را رقم بزنیم. بنده این حقیقت را سال گذشته تجربه کردم. در اوج اغتشاشات وقتی با یک هنرمند تماس میگرفتم و احوال پرس او می شدم و گفت و گو میکردم؛ در ابتدا کمی تندی می کرد اما بعد از اینکه کمی حرف می زد بالاخره احساس می کرد لااقل یک نفر حرفش را شنیده است. ما به چنین گفت وگوهایی بسیار نیازمند هستیم. من بارها عرض کرده ام که ما به کاتالیزورهای فرهنگی هنری نیاز داریم. افرادی که در این میان قرار گیرند و این پیوند ها را مستحکم کنند. به نظر من تعداد چنین افرادی مقداری کم بوده و باید این اتفاقات بیشتر رقم بخورند.
این مدیر ارشد فرهنگی در دولت سیزدهم سپس به موضوع میل وافر ادارات و دفاتر زیر مجموعه این معاونت برای تبدیل شدن به «سازمان» ورود پیدا نمود و در پاسخ به پرسش سینماپرس مبنی بر اینکه آیا استقلال طلبی زیر مجموعههای معاونت هنری و بالاخص اصرار اداره کل هنرهای نمایشی برای تبدیل شدن به «سازمان تئاتر» و همچنین دفتر موسیقی برای تبدیل شدن به «سازمان موسیقی» حاصل فشار های بودجه ای است و یا اینکه بصورت برنامه ریزی شده طرحی برای این استقلال وجود دارد، گفت: بنده این مطلب را بارها عرض کرده ام که شخصا چنین سیاستی را ندارم. ما باید ببینیم معاونت هایی که سازمان شده اند و یا حتی نشده اند چه مقدار توفیق بیشتری کسب کردند. من همواره به هنرمند فکر میکنم؛ سازمان شدن زمانی ارزشمند است که بتوانیم خدمت بیشتری به هنرمندان ارائه کنیم و بتوانیم تولیدات بیشتری داشته باشیم. باید ارزیابی شود که مثلا معاونت سینمایی با سازمان سینمایی چه تفاوت هایی در تولیدات سینمایی و ماهوی داشته است. اگر در آنجا موفقیت هایی بوده، باید ببینیم این توفیقات و نیز عوامل آن چه بوده است؟ تا ما نیز آن را در معاونت خود طراحی کنیم. ولی در شرایط کنونی ما درباره این موارد اطلاعاتی نداریم و ارزیابی مشخصی نیز در این زمینه وجود ندارد. قطعا برای بنده ریاست سازمان تیتر بزرگ تری از معاون هنری است اما این تغییر به این معنی نخواهد بود که هنرمندان و کار هنر کشور نیز ارتقا خواهد یافت.
این استاد برجسته دانشگاه تصریح کرد: ارتقا کار هنر کشور به اندیشه و میدان دادن است؛ به افزایش دادن تولیدات است. تا زمانی که در تولیدات دامنه وسیعی وجود نداشته باشد؛ هیچ وقت قله خلق نمیشود. قله های هنری حاصل دامنه های فراوان است. تا زمانی که ما بودجه کافی به اندازه تولیدات فراوان نداشته باشیم قله های کم تری خواهیم داشت. این ربطی به ساختار معاونت هنری یا هر سازمان و مجموعه ی دیگری ندارد و تحت این شرایط نمی تواند بار اندیشه را ببرد؛ می تواند بار سازمان را ببرد که بنده با این تفاسیر هنوز به این نتیجه نرسیده ام که باید این بخش ها به سازمان تبدیل شوند. اما اگر سازمانی در وزارت ارشاد تشکیل شود؛ تحت عنوان سازمان هنر، که این سازمان بتواند بار تئاتر، موسیقی و تجسمی را به طور یکسان بکشد شاید در این شرایط بتوان اتفاقات خوبی را رقم زد ولی ایجاد سازمان های مستقل و جزیره کردن هنرهای مختلف(تئاتر، موسیقی، تجسمی) شاید بتواند برای مدیران اتفاقات مبارکی را بوجود آورد؛ اما نمیتواند اتفاقی را برای اصحاب هنر رقم بزند.
معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین در خصوص محدودیت های بودجهای این معاونت و چالشهای هرساله در اختصاص منابع و اعتبارات لازم مالی و عدم تناسب میان بودجه و فعالیتهای پرتعداد و پرشمار این بخش مهم در وزارت ارشاد بیان داشت: بودجه ما در معاونت هنری بودجه بسیار اندکی است. کل بودجه معاونت هنری در سال ۱۴۰۱ صد و پنج میلیارد بود. که این بودجه برای بخش تئاتر، تجسمی، موسیقی، ششصد هنرستان و شش هزار آموزشگاه بوده است. طبیعتا این بودجه نمی تواند بار هنر کشور را بکشد. در این زمینه اقداماتی که انجام شد در چند جبهه صورت پذیرفت. در ابتدا مذاکراتی با کمیسیون های مجلس در خصوص بودجه انجام شد؛ که واقعا وزیر ارشاد برای بودجه سال ۱۴۰۳ جنگیده و ایستاده است. ما انشالله برای بودجه سال آینده بسیار امیدوار هستیم. البته باید گفت که بودجه های سال چهارصد و یک و چهارصد و دو نیز جهش های قابل توجهی نسبت به سال های قبل از خود داشتند؛ اما اگر واقع بین باشیم، هیچ یک از این ارقام برای هنر کشور کافی نیست. به دلیل اینکه اساسا از ابتدا چانه خمیر معاونت هنری کوچک گرفته شده است. همه این موارد نشان می دهد که باید فکری جدی در زمینه بودجه معاونت هنری صورت بگیرد و باید به این وضعیت پایان دهیم.
محمود سالاری افزود: جلسات متعددی با مجلس و سازمان برنامه و بودجه گذاشته شد. یک درصدی که قرار شد از بودجه جاری کشور به وزارت ارشاد واگذار کنند؛ می تواند بخشی از بار مشکلات را بر طرف کند. ما بسیار امیدوار هستیم که در سال آینده اتفاقات خوبی برای بودجه وزارت ارشاد بی افتد. اجمالا باید عرض کنم که ما تمام تلاشمان را کردیم که دستگاه های مربوطه را نسبت به این نقیصه آگاه سازیم. امیدوار هستیم که سیاست، اقتصاد، صنعت و نظامی گری که در جای خود بسیار مهم هستند؛ بر روی فرهنگ و هنر سایه نیفکنند. به دلیل اینکه تمامی این موارد اگر به هنر گره نخورند. اساسا تاریخ آنها را نمی بیند و حذف می کند. تاریخ هنرمند و هنر را می بیند.
معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان این گفت و گو به موضوع چرایی انتصاب افراد تکنسین در جایگاه مدیریتهای کلان برخی دفاتر در زیر مجموعه این معاونت پرداخت و در پاسخ به این پرسش که آیا اجباری در انتصاب مدیران کل این معاونتوجود داشت و یا اینکه کاملا با رضایت خودشان این انتصاب ها صورت گرفت و همچنین چه معیاری برای انتخاب افراد، برای مدیریت بخش های مختلف وجود داشته است بیان داشت: بنده معتقد هستم بدنه هنر جبهه فرهنگی انقلاب در حوزه تولید نحیف است. و تعداد کسانی که در این حوزه تولید کننده هستند را نباید نحیف تر و ضعیف تر کنیم. اگر کسی مانند آقای سمیعی و دوستان دیگری که در موسیقی، تولید کننده آثار آبرومند برای جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی هستند را وارد مدیریت کنیم؛ از آن طرف کاسته ایم.
محمود سالاری تصریح کرد: اعتقاد بنده از ابتدا این بود که کار خطایی است؛ اگر هنرمندی را که کار تولید انجام می دهد را بر سمت مدیریت قرار دهیم. اما از طرفی دیگر این نگاه نیز وجود داشت که اگر این عزیزان تجربه مدیریتی را کسب کنند و این مقوله با تجربه تولید و خلاقیت هنری شان پیوند بخورد؛ می توانند در آینده برای نظام تبدیل به مدیران خلاق شوند. زمانی هم که این عزیزان مطرح شدند بنده عرض کردم که مخالفتی در این زمینه ندارم ولی ترجیح من بر این بود که ما افرادی را خارج از این حوزه تولید را به عنوان مدیر وارد کنیم و به این عزیزان کمک کنیم تا تولیدات جبهه انقلاب را بالا ببرند. و دست ما در این حوزه خالی نشود. اما باز هم عرض می کنم مخالفتی با مدیریت آقایان سمیعی و یا آقای خراسانی زاده نداشتم و هیچ گونه فشاری نیز در جهت انتصاب آنها از سوی شخص وزیر و یا افراد دیگر وجود نداشت.
ارسال نظر