به گزارش سینماپرس، فرهاد آییش در گفتوگو با ایرنا اظهار داشت: من همیشه در زندگی به خودم تزریق کرده ام که به زور خوشبین باشم و این حاصلش در نهایت حتی برای آدمهای بدبین هم، خوشبین شدن است مثل شعر حافظ که می گوید: «منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن/ منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن» حافظ نمی گوید بد نیست، در واقع می گوید اینقدر بدی زیاد است که من چشمانم را میبندم تا جور دیگری دنیا رو ببینم.
وی افزود: تاثیر این ماجرا این است که چشمهایم را ببندم و جور دیگری دنیا را ببینم و این باعث می شود فکر کنم همه چیز خوب است، البته من دنیا را دیده ام، مثلا تئاتر آمریکا را دیده ام که خیلی از آن تعریف و تمجید میکنند، فرقی با اینجا ندارد، مسائلی اینجا وجود دارد مثل نظارت و سانسور، اما آنجا هم یک گونه دیگر سانسور جامعه را دارند، حرفهایی باید زده شود که اگر نشود توبیخ میشوند.
من تئاتر آمریکا را دیده ام که خیلی از آن تعریف و تمجید می کنند، فرقی با اینجا نداردآییش گفت: از سوی دیگر اندازه کار در دنیا با ایران متفاوت است، در ایران بازیگران زیادی در حال فعالیت هستند، بسیار بیشتر از بسیاری از نقاط دنیا، چون سریالها و فیلمها و تئاترهای بسیار زیادی در ایران ساخته میشود، اما بازیگر در اتریش، سوئد، آفریقا، اروپای شرقی و غیره با تنوع و کثرت کار روبه رو نیست و نهایتا ۵ تا ۶ بازیگر هستند که در آثار حضور دارند، در حالی که وسعت کار در ایران خیلی زیاد است.
این بازیگر پیشکسوت تئاتر ادامه داد: در خاطر دارم، یکی از روسای تئاتر شهر در دوره فعالیتش به جوان ها خیلی اهمیت می داد که این به مذاق ما پیشسکوتان زیاد خوش نمیآمد و برایمان قابل درک نبود، اما الان که نگاه میکنم همان جوانها در حال حاضر بزرگان تئاتر امروز ما هستند و الان میگویم شاید بهتر بود جلوی ما را می گرفت تا همان کارهای قدیمی را دوباره تکرار نکنیم.
آییش گفت: در مورد برخی انتقادات که به وضعیت تئاتر یا دیگر حوزهها میشود معتقدم آدم باید متخصص باشد تا نظر بدهد، پس بهتر میدانم بی مسئولانه در مورد شرایط کشور حرف نزنیم اگر متخصص نیستیم.
وی افزود: من عاشق هنرم و تئاتر خیابانی، چون تئاتر خیابانی در جهان هم اهمیت ویژهای دارد، اولین قلب تئاتر جهان از خیابان و بیابان است.
وی در مورد اثر نمایشی جدیدش «گالیله» که روی صحنه است نیز گفت: به نظر من «گالیله» موفق می شود چون همه چیزش خوب در آمده است. این نمایش به تهیهکنندگی آزیتا موگویی و کارگردانی شهابالدین حسینپور از جمله نمایشهای پربازیگر و پر ستاره امسال است که از ۲۹ فروردین ماه در سالن اصلی تئاتر شهر روی رفت.
در این نمایش فرهاد آئیش در نقش گالیله، نورا هاشمی در نقش ویرجینیا، صدف اسپهبدی در نقش خانم سارتی و کاوه آفاق در نقش خواننده دورهگرد ایفای نقش میکنند.
نمایشنامه «گالیله» نوشته برتولت برشت و ترجمه حمید سمندریان است و دراماتورژی متن را نیز محمدامیر یاراحمدی بر عهده دارد.
ارسال نظر