بازیگر فیلم های سینمایی «کلید ازدواج» و «زن امروز» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: مهمترین توقع ما از دولتمردان توجه ویژه و فوری به مقوله وضعیت وخیم معیشتی سینماگران است. معیشت ما اهالی هنر سال های متمادی است که در خطر است اما امروزه معیشت هنرمندان مرحله بحرانی را هم رد کرده و در وضعیت فوق اضطراری است!

وی یادآور شد: ما بارها و بارها از طریق صفحات مان در فضای مجازی و گفتگو با رسانه های دیداری و مکتوب و شنیداری و... در این خصوص دغدغه ها و مسائل مان را مطرح کرده ایم اما افسوس که تا امروز گوش شنوایی برای شنیدن دردهای مان وجود نداشته است.

سماواتی سپس با بیان اینکه شغل ما در تمام دنیا جزو مشاغل سخت محسوب می شود متذکر شد: خواهش اصلی ما از دولتمردان این است که با توجه به این مسأله توجه جدی به مقوله معیشت مان داشته باشند. مسئولان باید بدانند که کل افرادی که در شغل ما دستمزدهای بالا می گیرند به تعداد انگشتان دست هم نمی رسند؛ ما با خیل عظیمی از هنرمندانی روبرو هستیم که سال ها برای اعتلای فرهنگ و هنر این کشور زحمت کشیده اند اما اینک مدت ها است در بیکاری و سرگردانی به سر می برند.

این هنرمند تأکید کرد: حرف من فقط در مورد سینما نیست؛ تمام عزیزانی که در مشاغل هنری فعالیت داشته و دارند امروزه با این سرگردانی روبرو شده اند. ما مجموعه ای هستیم که در نهایت یک زنجیره واحد به عنوان جامعه فرهنگی و هنری کشور را تشکیل می دهیم و این وظیفه متولیان فرهنگی و هنری است که به این مجموعه توجه ویژه داشته باشند.

بازیگر سریال های تلویزیونی «نقطه چین» و «نود شب» خاطرنشان کرد: بنده با مدرک اثبات می کنم که ۳۲ سال سابقه بازیگری دارم؛ من از ۱۹ سالگی کار کرده ام اما سابقه بیمه ام فقط ۱۲ سال است! چرا باید بعد از ۳۲ سال تلاش در این عرصه سابقه بیمه بنده ۱۲ سال باشد؟ من جوانی ام را در تو در توهای سالن های تولید گذراندم؛ به گواهی قراردادهای سازمان صدا و سیما و قراردادهای تهیه کنندگان و فیلم های سینمایی و تئاترهای من که تمامی اسنادش موجود است بیش از ۳ دهه فعالیت مستمر در این حوزه داشتم. حال چرا تدبیری برای اینکه سابقه بیمه ما افزایش یابد نمی شود؟

سماواتی در همین راستا ادامه داد: مگر کل تعداد بازیگران و هنرمندانکه با این مشکل روبرو شده اند چند نفر هستند؟ چرا دستوری نمی دهند که ما خودمان مابقی پول بیمه مان را پرداخت کنیم و اما بیمه مان بر اساس سال های سابقه کارمان محاسبه شود؟ ما شغلی نداریم که الکی بتوانیم درباره اش حرف بزنیم. ما با مدرک حرف می زنیم که از چه زمانی کار کردیم.

وی خطاب به مدیران فرهنگی و سینمایی گفت: چرا کارگران و کارمندان حقوق بازنشستگی و بیمه بیکاری و سنوات و... دارند اما هنرمندان از همه این مواهب محرومند؟ من چه فرقی با کارمند بانک دارم که سنوات می گیرد و بعد از بازنشستگی اش هیچ دغدغه ای ندارد؟ چرا وقتی من نوعی بیکارم نمی توانم از بیمه بیکاری ام استفاده کنم؟ فرق ما با دیگران چیست؟ چرا کارگر می تواند بیمه بیکاری بگیرد اما ما نمی توانیم؟ مسئولان باید بدانند که این مسائل امروزه برای هنرمندان بسیار حیاتی است.

بازیگر فیلم های سینمایی «متهم» و «حامی» تصریح کرد: زهره حمیدی مریض است و بیمه ندارد چون زمانی که بیمه هنرمندان شروع شد از نظر قانون بیمه ۴۰ سال را رد کرده بود. حالا چه کسی باید به فریادش برسد؟ شما مسئولان که وجهه ما را برای اعتباربخشی خود قبول دارید و به مناسبت های مختلف ما را به این مراسم و آن مراسم دعوت می کنید باید در اینجا به فکر ما هم باشید؛ ما امروزه دست یاری به سوی شما دراز می کنیم و از شما می خواهیم امکانات معیشتی و رفاهی حداقلی را برای ما فراهم کنید.

سماواتی افزود: مثلاً ورزش برای هر انسانی لازم و در شغل ما مسأله ای حیاتی است؛ چرا نباید امکاناتی در اختیار ما گذاشته شود تا مثلاً بتوانیم با همین هنرکارت های مان به صورت رایگان از امکانات ورزشی و تفریحی و... در سراسر کشور استفاده کنیم؟ کارتی که صندوق اعتباری هنر برای ما صادر کرده باید یک جایی کارآمدی داشته باشد و چه چیز شایسته تر از آنکه ما بتوانیم با این کارت امکان این را داشته باشیم که از همه امکانات فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و... از طریق نشان دادن این کارت و بدون پرداخت هیچ وجهی استفاده کنیم؟

وی در همین خصوص ابراز داشت: چرا کارمندان شهرداری، بانک ها، شرکت نفت و... همه نوع امکاناتی دارند اما برای هنرمندان و فعالان فرهنگی و رسانه ای هیچ امکانات ویژه ای در نظر گرفته نمی شود؟ بودجه ای که صندوق اعتباری هنر در اختیار دارد باید به صورت عادلانه و یکسان به یکایک هنرمندان تعلق بگیرد. اگر قرار است وامی به هنرمندان اعطا شود باید با رعایت شأن آن ها باشد و سرشار از دردسر نباشد.

این بازیگر افزود: مسئولان باید دغدغه مندانه توجه ویژه ای به هنرمندانی داشته باشند که آبرو دارند و هر سال مجبور به اسباب کشی هستند؛ آن ها باید تدبیری اندیشه کنند که هنرمندان هر سال مجبور نباشند وسایل شان را روی کول شان بگذارند و از این خانه به آن خانه بروند. بی تردید اگر مدیری دغدغه مند در وزارت ارشاد و صندوق اعتباری هنر وجود داشته باشد همه این معضلات رفع خواهد شد.

سماواتی افزود: البته این مسأله هم مهم است که بودجه صندوق اعتباری هنر افزایش پیدا کند تا آن ها بتوانند با دست بازتری به اعضای شان خدمت رسانی کنند. همه نهادهایی که برای توجه به مسائل رفاهی و معیشتی هنرمندان تأسیس شده اند باید بودجه بیشتری داشته باشند. این بسیار تلخ است که من چند روز قبل با فرحناز منافی ظاهر صحبت می کردم و ایشان به من گفتند که به ما به عنوان یک هنرمند پیشکسوت ماهانه مبلغ ۱۵۰ هزار تومان می دهند؟ آیا این در شأن هنر و هنرمند است؟

این هنرمند در خاتمه این گفتگو با بیان اینکه ما بیش از هر مسأله دیگری نیازمند تخصیص بیمه بیکاری هستیم گفت: آنچه بنده از مسئولان توقع دارم این است که ما را در سطح یک کارگر ببینند؛ به ما سنوات بدهند؛ چطور رئیس بانک حقوق و مزایا و عائله و سنوات و... دارد؟ باید به همه روزنامه نگاران و نویسندگان و هنرمندان نیز این سنوات اختصاص یابد. این حق ما است؛ تا زنده ایم به فکر ما باشید!