کارگردان مستندهای «ما کتک نمی خوریم» و «مادر اسرائیل» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: من فکر می کنم مهمترین مسأله و معضل سینمای مستند کشورمان در این بخش است که فیلمسازان ما یا به سمت تولیدات از نگاه مردمی غش می کنند و یا تنها توجه شان به جشنواره ها است.

وی در همین خصوص تأکید کرد: برای رسیدن به نقطه مطلوب مستندسازان باید در خط وسط حرکت کنند؛ اینکه ما یا خیلی معطوف جشنواره و ذائقه جشنواره ای می شویم و این نکته را در نظر می گیریم که دید نخبگانی دارد و یا از سوی دیگر به این سمت می رویم که آنتن تلویزیون و کف جامعه و مردم چه آثاری را دوست دارند و باعث می شود تا ما از استانداردهای هنری دور شویم غلط است.

شادمانی متذکر شد: در واقع ما یا از آن طرف بام میفتیم یا از این طرف بام! بنده معتقدم برای رسیدن به یک نقطه مطلوب در سینمای مستند باید تعادلی بین این نوع تولید برقرار شود به نحوی که یا با آثار چشم نواز برای مخاطبان عام مواجه باشیم که همان اثر بتواند نظر خواص را نیز جلب کند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا شما از میزان تولیدات مرتبط با حوزه محور مقاومت و... رضایت دارید یا خیر گفت: خوشبختانه در همین جشنواره ما فیلم هایی را در این حوزه شاهد هستیم و این نشان می دهد که افراد دغدغه مند در این حوزه فعال هستند.

این مستندساز در خاتمه این گفتگو افزود: من می توانم از بسیاری مشکلات در سینمای مستند مانند نداشتن بیمه و... نام ببرم اما این ها را نمی گویم چرا که این مسائل صنفی است و معضل سینمای مستند محسوب نمی شود. بنده معتقدم ما باید ضعف های خودمان را در تولید آثار مستند ارزیابی کنیم، آن ها را تحلیل کنیم و راه چاره ای برای خروج از این بحران داشته باشیم؛ ما نباید فراموش کنیم که تولید سریع آثار مستند برای رسیدن به خروجی نهایی یک آفت است و این آفت را خود ما مستندسازان باید از بین ببریم.