«غریب منوچهری» کارگردان نمایش «بوغاج» که با همین نمایش در چهل و سومین دوره جشنواره تئاتر فجر حضور دارد در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس به معضلات تئاتر شهرستان ها پرداخت و تصریح کرد: مشکلات زیادی وجود دارد که یکی از آن‌ها به توزیع ناعادلانه اعتبارات و توجهات مربوط می‌شود. اول از همه، در شهرستان‌ها مشکل اصلی این است که آموزش آکادمیک بسیار ضعیف است و خیلی کم پیش می‌آید که دانشگاه‌ها و هنرستان‌های تخصصی در سطح استانی وجود داشته باشند.

وی افزود: اما مسئله مهم‌تر این است که در شهرستان‌ها کمبود زیرساخت‌ها بیشتر از همه به چشم می‌آید. این موضوع در شهرستان‌ها و تهران مشابه هم است و تفاوت زیادی ندارد. استعداد و توانایی‌ها ثابت شده‌اند که بسیاری از بچه‌های شهرستانی وقتی به تهران می‌روند، موفق‌تر و بهتر عمل می‌کنند. اما مشکل این است که در خود شهرستان‌ها شرایط حمایتی و مالی وجود ندارد.

او ادامه داد: برای مثال، در تهران ممکن است یک پروژه یا اجرا حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان حمایت مالی دریافت کند. در حالی که در استان‌هایی مانند اردبیل، در عرض سه سال، کل استان حتی یک ریال هم حمایت مالی دریافت نکرده است. این عدم پشتیبانی مالی باعث می‌شود گروه‌های هنری مجبور شوند هزینه‌ها را از جیب خودشان پرداخت کنند. مسئله دیگر جمعیت و مخاطب است. به دلیل جمعیت کمتر در شهرستان‌ها، طبیعتاً مخاطب تئاتر هم کمتر می‌شود و این موضوع باعث می‌شود که درآمد زیادی از تئاتر حاصل نشود.

منوچهری در انتقاد نسبت به مسئولین عنوان کرد که در اردبیل حتی یک سالن تئاتر وجود ندارد و در این خصوص اظهار کرد: به علاوه، استان اردبیل تنها استانی است که مرکز آن هیچ سالن اختصاصی برای تئاتر ندارد. تمامی استان‌های دیگر سالن‌های خود را دارند، اما اردبیل به ویژه شهر خودمان فاقد سالن تئاتر است. در واقع، سالن‌ فرهنگی هنری در اردبیل معمولاً برای انواع برنامه‌های عمومی از جشن تولد گرفته تا مهدکودک‌ها، اتحادیه آرایشگران، هیئت‌های فوتبال و حتی کنسرت‌ها استفاده می‌شوند، نه برای تئاتر. وقتی یک یا دو روز زمانی خالی می‌ماند، تئاتر به طور موقتی در آنجا اجرا می‌شود. این در حالی است که ما نه پلاتو داریم و نه بلک باکس که فضاهای تخصصی برای تئاتر باشند.

کارگردان نمایش «بوغاج» همچنین در خصوص سالن داری خصوصی تصریح نمود: واقعیت این است که در استان ما این تجربه هنوز به وقوع نپیوسته و من نمی‌توانم اظهار نظر کنم که آیا سالن‌های خصوصی به درآمد تئاتر ضربه زده‌اند یا نه، چرا که تجربه‌ای در این زمینه نداریم. اما آنچه که از تهران مشخص است، این است که هم مدافعان و هم مخالفانی دارد. عده‌ای می‌گویند که بخش‌هایی از تئاتر که به سالن‌های خصوصی منتقل شد، در سال‌های ۹۶، ۹۵ و ۹۷ موج خوبی ایجاد کرد. ولی در ادامه به دلیل مسائل اقتصادی، شاید سالن‌داران مجبور شدند که تعطیل کنند. شاید هم به دلیل عدم هدایت، نظارت و حمایت در این مسیر این مشکلات پیش آمده باشد.

منوچهری در پایان گفت و گو بیان کرد: به نظر من، در تمام دنیا تلاش می‌شود که سالن‌های خصوصی و مستقل در کنار سالن‌های دولتی فعالیت کنند. اما چه تعداد سالن دولتی وجود دارد که بتواند آن‌ها را در اختیار گروه‌های هنری قرار دهد؟ در واقع، نبود نظارت کافی در هر دو نوع سالن چه دولتی و چه خصوصی می‌تواند باعث بروز مشکلات مشابه شود.

شایان ذکر است که چهل و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر از سوم تا دوازدهم بهمن در دو بخش صحنه‌ای و خیابانی به دبیری خیرالله تقیانی پور در گوشه و کنار پایتخت برگزار خواهد شد.