به گزارش سینماپرس، این برنامه به همت مرکز موسیقی حوزه هنری و با حضور کیوان ساکت، فاضل جمشیدی و داریوش آریان‌پور در سالن صفارزاده حوزه هنری برپا شد.
کنسرت موسیقی ارکسترال ایرانی با عنوان «بوی بهار»، درآخرین روزهای قبل از ماه رمضان با قطعاتی خاطره‌انگیر که بر لبان مردم و در دلهایشان جاری و ساری است به صحنه می‌رود.
قطعات ساخته کامبیز روشن روان، کیوان ساکت، بابک زرین و داریوش آریان پور است.
فاضل جمشیدی خواننده دیرین در این ارکستر موسیقی ملی ایرانی و ارکسترال های سنتی ایرانی بر صحنه تالار اندیشه حوزه هنری ساعت ۸ شب تاریخ ۸ اسفند چهارشنبه با ارکسترال بزرگ ۳۰ نفره خواهد خواند.
ترانه‌هایی چون توای پری کجایی، سرگشته؛ امشب در سر شوری دارم، نوایی، پیک سحری، رواق سکوت، ملامحمد جان، وطنم ای شکوه پا برجا و …اجرا خواهد کرد.
رهبرارکسترعلیرضاشریفی و سرپرست گروه «تحریر خیال» داریوش آریانپوراست.
در ابتدای نشست، فاضل جمشیدی با بیان اینکه امروز جای کامبیز روشن روان؛ از شریف‌ترین و آگاه‌ترین‌های موسیقی ایران در اینجا خالی است، گفت: ۵ قطعه در این کنسرت از کارهای ایشان است که قبلاً آقای اصفهانی خواندند و دو کار از آقای کیوان ساکت عزیز است.
وی در ادامه درباره چرایی انجام این ارکسترال با مرور تاریخچه ارکستر ملی ایران و حضورش در این عرصه گفت: آثاری که آقایان شریعتی و آریان پورانتخاب کردند، کارهای فاخر و تنظیم شده ایست که درواقع باید درارکستر ملی ایران استفاده می‌شد که سال‌هاست می‌بینیم از آثار روشن روان در این ارکستر استفاده نشده است.
این خواننده اظهار داشت: دو اتفاق افتاد و من انگیزه ام برای حضور در این کار بیشتر شد.
ما سمفونی فلک الافلاک را داشتیم که سه سال برایش کار کردیم و من هم پای کار بودم ولی متاسفانه به علت عدم همکاری وزارتخانه‌های کار، میراث و ارشاد در نیمه راه ماند.
دوم مورد این بود که یک سری آثار که بین سال های ۷۹ تا ۸۳ و ۸۴ در ارکستر ملی خوانده بودم، ۱۵ قطعه نت آماده بود، دو سال است که دستور داده شده که این نت ها به عنوان شب خاطره‌های ارکستر موسیقی ملی ایران اجرا شود، ولی متاسفانه در دست انداز اداری است.
یک نوع عدم توزیع عادلانه در استفاده از ارکستر موسیقی ملی ایرانی وجود دارد، از اینجا می رسم به این موضوع که آقای آریان پور در سخت ترین شرایط این کار را انجام دادند.
چراکه قطعات کاملا فنی است و طبعا نمی توان ارکستر سنتی اجرا کرد و ما باید ارکستر بزرگ آماده می کردیم. در همین راستا حوزه هنری در کوتاه ترین مدت تمام شرایط کار ما را تسهیل کرد تا برسیم به اینجا.
وی تصریح کرد: اگر من از ارکستر ملی ایران که خواننده اش بود نتوانم استفاده کنم، پس چه کسی می تواند اجرا کند؟ جوان‌ها می‌توانند واقعا؟ خلاصه با این شرایط توفیق یافتیم که در تالار اندیشه حوزه هنری که تجهیز شده کار را انجام دهیم.
جمشیدی در ادامه داد: ما باید بالغ بر ۱۰۰ میلیون تومان دستمزد نوازنده بدهیم، ۶۰ تا ۷۰ میلیون نیز هزینه های دیگر داریم.
اگر قراراست که در کشوری که موسیقی‌های به شکل عمومی به هر دلیلی به طرف ژانرهای غیر ملی، غیرکیفی و غیر اصیل برود و اگر حمایت‌ها نباشد، کار ما بسیار بسیار سخت می‌شود.
در ادامه این برنامه کیوان ساکت با ذکر خاطره‌ای از اجرای کنسرت در خانه خود، بیان داشت: تلاشم از نخستین روز این بود هر اثری که از پنجه و از ساز من جاری می‌شود و موسیقی که اجرا می کنم خیلی باشکوه و غرورانگیز باشد حتی اگر غم و مرثیه را بیان می کند، باشکوه باشد.
وی ادامه داد: من همه آثارم را به خاطر دلم و عشقم به موسیقی و عشق به ایران ساختم و خوشحالم که هیچ وقت اثری را سفارشی نساختم و من یقین دارم این کنسرت شبی به یادماندنی خواهد بود.
در ادامه داریوش آریان پور، بیان داشت: قصد من این بود یک ارکستر صد نفره داشته باشیم، اما نمی‌شود.
وی تاکید کرد: موسیقی کلاسیک هر کشوری اگر از سوی بخش دولتی حمایت نشود روی زمین می‌ماند و در همه جای دنیا همه هزینه‌ها توسط دولت‌ها تامین می‌شود و نوازنده‌ها فقط دغدغه‌شان نواختن و اجرا است‌ و من به شما می‌گویم اگر آقای رمزی نبود این کنسرت غیرقابل اجرا بود، چراکه اینقدر برای ما تسهیلات قرار دادند که ما ترغیب شدیم که آن را جرا کنیم وگرنه انجام آن با این میزان هزینه‌ایی که در بردارد، واقعا غیر ممکن بود.

آریان پور در ادامه گفت: من به خاطر ارادتی که به استاد ساکت دارم و سالها شاگرد ایشان بودم و سبک و نگرش ایشان را به موسیقی خیلی می پسندم و به نظرم قبل از اینکه ارکستر ملی تشکیل شود، ارکستر وزیری این کار را انجام داده بود.
وی اظهار داشت: موسیقی که غرب و شرق ندارد و موسیقی یک هنر برای همه مردم دنیاست. ساز ویولن و سازهای بادی که در کشورهای دیگر استفاده می‌شود بسیار سازهای کاربردی هستند و بسیار می توانند به موسیقی ما کمک کنند و استاد ساکت این کار را انجام دادند و من این موسیقی از کودکی و بعد دوران شاگردی من در گوشم مانده بود همیشه دوست کار ارکسترال را انجام دهم.
این موسیقی دان ادامهداد: استاد روشن روان چند قطعه شان را در اختیار ما گذاشتند و همین طور استاد ساکت. و به جهت اینکه می خواستم بیشتر از کارهای استادید مذکور استفاده کنیم من فقط دو قطعه از کارهایم را گذاشتم.
کارهایی که قرار است اجرا کنیم قطعه های سرگشته و پیک سحر ساخته استاد همایون خرم و تنظیم استاد کامبیز روشن روان است.
کارهای محلی نوایی و ملامحمد جان و غوغای ستارگان با تنظیم استاد کامبیز روشن روان هستند.
چراغ و رواق سکوت از ساخته‌های خودم هست.
در ادامه احمد رمزی، ‌مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری بیان داشت: روزی که آقای آریان پور با من درباره این کنسرت موسیقی صحبت کرد گفتم من آماده این هستم که به دوستان موسیقی کمک کنم چه در بحث مجوز و چه سالن های حوزه هنری.
وی ادامه داد: چه من، چه دوستان در حوزه هنری، عزم‌مان این است که کار را تسهیل کنیم چرا که موسیقی ایرانی هر چه بیشتری در جامعه ترزیق بشود، بهتر است واین رویه کلی ما در حوزه هنری است و به نظرم شب بسیار با ارزش و به یادماندنی با این اجرا خواهیم داشتم.
در بخش دیگری از این نشست خبری فاضل جمشیدی بیان داشت: این خوشنویسی در پوستر این کنسرت در پشت سر من مشاهده می‌کنید به خط بسیار خوش اسرافیل شیرچی است و نام بوی بهار را هم به یاد استاد گلچین، بر آن گذاشتیم.
وی تاکید کرد: اگر حوزه هنری نبود این ارکستر قطعا اجرا نمی‌شد. من توجه دولت را جلب می کند به خاطر آرامش جامعه و انتقال فهم درست به مردم و به فرهنگ و موسیقی توجه کنند.