«جواد ارشاد» کارگردان سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با بیان این مطلب که تلویزیون ما در گذشته بیشتر بر مضامین اخلاقی و آموزشی تأکید داشت. هدف آن تولید فیلم‌هایی با محتوای معناگرا بود که از یک طرف به سرگرمی و تفریح مردم پرداخته و از طرف دیگر، مفاهیم زندگی و مهارت‌های مختلف را آموزش می‌داد؛ تصریح نمود: این رسانه در واقع به نوعی یک «دانشگاه» برای مردم بود، هدفش آموزش ایدئولوژی و مهارت‌های زندگی بود. با این حال، عادت دادن مردم به این نوع محتوا کار ساده‌ای نیست و باید با دقت و به صورت تدریجی انجام شود.

کارگردان مجموعه تلویزیونی «خاک گرم» در خصوص تاثیر ورود رسانه های خصوصی بر ذائقه مخاطب ایرانی تصریح کرد: تلویزیون ملی در طول سال‌ها تلاش کرده بود که این مسیر را با موفقیت طی کند، اما وقتی که رسانه‌های خصوصی به بازار آمدند، با الگوهای غربی و سرگرمی‌های پررنگ‌تر روبه‌رو شدیم. این تغییر باعث شد که تمرکز بیشتر به سمت محتوای سرگرم‌کننده و کم‌عمق برود، به طوری که حتی برخی برنامه‌ها به نوعی مبتذل و بی‌کیفیت تبدیل شدند.

ارشاد با بیان این مطلب که تلویزیون نمی‌تواند در رقابت با پلتفرم‌ها با استفاده از همین نوع محتوا ادامه دهد. اظهار داشت: اگر تلویزیون بخواهد با همان سوژه‌های ضعیف و ناپسند مسابقه بدهد، قطعاً شکست خواهد خورد. برعکس، تلویزیون باید بر اساس اصول انسانی و اخلاقی، موضوعات مهم و قابل توجه را برای مخاطب ارائه دهد.

وی ادامه داد: اینجاست که فیلمنامه‌ها نقشی کلیدی ایفا می‌کنند. در واقع، اگر تلویزیون به فیلمنامه‌ها توجه بیشتری داشته باشد و روی محتوای داستانی دقت بیشتری بکند، قطعا مردم به تماشای آثار تلویزیونی جذب خواهند شد.

کارگردان فیلم های سینمایی «ماه پیشونی» و «راه بی پایان» بیان کرد: تلویزیون نباید خود را با پلتفرم‌ها مقایسه کند. هر یک از این رسانه‌ها مختص به خودشان هستند و تلویزیون باید در مسیر خودش حرکت کند. مردم در نهایت به محتواهای ارزشمند و مفید برای زندگی روزمره‌شان نیاز دارند. اگر تلویزیون بتواند به این نیازها پاسخ دهد، قطعاً مخاطب خود را خواهد یافت.

جواد ارشاد دلیل افول فیلمنامه در سال های اخیر تلویزیون و سینما را این چنین بیان کرد: دلایل مختلفی وجود دارد. یکی از مهم‌ترین دلایل، عدم سرمایه‌گذاری کافی روی فیلمنامه است. بسیاری از نویسندگان و کسانی که کارشان نوشتن است، به اندازه‌ی کافی حمایت مالی و فنی دریافت نمی‌کنند. در این شرایط، فیلمنامه‌ها از نظر دراماتیک ضعیف می‌شوند و نمی‌توانند تأثیرگذاری لازم را داشته باشند.

«جواد ارشاد» در پایان این گفت و گو خاطرنشان کرد: علاوه بر این، عدم مشورت گروهی و کار تیمی روی فیلمنامه‌ها یکی دیگر از دلایل ضعف آن‌هاست. برای حل این مشکل، لازم است که فیلمنامه‌ها در جلسات گروهی و با مشورت چند نفر از نویسندگان و کارشناسان بازبینی شوند تا نقاط ضعفشان به حداقل برسد.