«امیر دژاکام» کارگردان، مدرس و بازیگر سینما و تئاتر در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با انتقاد از وضعیت موجود تئاتر کشور بیان کرد: در حال حاضر تئاتر از سبد فرهنگی مردم حذف شده است. برای اثبات این ادعا دلایل محکمی دارم.

وی افزود: قیمت بلیت تئاتر از ۴۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان متغیر است. هیچ‌کدام از اقشار متوسط جامعه توان خرید چنین بلیت‌هایی را ندارند. فرض کنیم یک خانواده متوسط بخواهد پنج عدد بلیت تهیه کند؛ هزینه‌ای حدود پنج میلیون تومان باید بپردازد، که برای بسیاری مقدور نیست.

دژاکام با بیان این مطلب که سؤال اینجاست که چرا بلیت تئاتر تا یک میلیون یا حتی ۷۰۰ هزار و ۴۰۰ هزار تومان افزایش یافته است؟ اظهار داشت: علت اصلی آن به کرایه سالن‌ها بازمی‌گردد؛ کرایه‌هایی که بین ۷ میلیون تا ۳۰ میلیون تومان، و گاه تا ۷۰۰ میلیون تومان می‌رسند. دلیل این قیمت‌گذاری، ورود سرمایه‌داران به عرصه تئاتر است که موجب خانه‌نشینی فعالان تئاتر شده‌اند و در عوض چهره‌های سینمایی را در ایام بیکاری‌شان وارد این حوزه کرده‌اند.

وی تاکید کرد: البته حضور چهره‌های سینمایی، به‌خودی‌خود مشکلی ندارد، به شرطی که در ساختار مالی شفاف و اثر هنری با کیفیت حضور داشته باشند.

کارگردان نمایش های «دایره گچی قفقازی» و «ایوب خان» با بیان این مطلب که این سرمایه‌داران، نمایش‌هایی را روی صحنه می‌برند با لباس‌هایی درخشان، دکورهای باشکوه، ارکسترهای بزرگ و داستان‌هایی ساده با پیام‌های اخلاقی نظیر «با هم مهربان باشیم! یکدیکر را اذیت نکنیم!»اظهار داشت: حال این را مقایسه کنید با نمایشنامه‌هایی نظیر «پایین گذر سقاخونه» یا آثار محمد رحمانیان و نویسندگان برجسته‌ای چون آقای نعیمی، خانم نغمه ثمینی، آقای حسین کیانی، آقای جلال تهرانی و... سال‌هاست اثری از ایشان بر صحنه دیده نمی‌شود. این در حالی است که تئاتر ملی ما نیز عملاً از میان رفته است. چرا؟ چون مدیر تصمیم‌گیرنده معتقد است که تئاتر باید هزینه‌های خود را تأمین کند. در حالی که فرهنگ عمومی باید با بودجه عمومی پشتیبانی شود.

دژاکام با اشاره به لزوم حمایت های دولتی در کاهش نرخ بلیط تئاتر تصریح کرد: قیمت واقعی تئاتر شاید دو میلیون تومان باشد، اما دولت موظف است یارانه‌ای مشابه آنچه برای برق و انرژی می‌پردازد، برای فرهنگ نیز پرداخت کند. همان‌طور که غذا خوراک جسم است، تئاتر نیز غذای روح است. بنابراین باید حمایت شود تا آثار با کیفیت خلق شوند، نه نمایش‌هایی که صرفاً به دنبال درآمد هستند.

او ادامه داد: با وجود شلوغی سالن‌ها، مخاطبان اصلی یعنی مردم عادی به تماشای تئاتر نمی‌روند. آیا شما شخصاً می‌توانید هفته‌ای ۸۰۰ هزار تومان برای تئاتر هزینه کنید؟ افراد ثروتمند مشکلی در این زمینه ندارند، اما اقشار با درآمد ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان نیز به‌سختی می‌توانند چنین هزینه‌ای را متقبل شوند.

کارگردان نمایش «پنجره ای رو به آسمان» با انتقاد از عملکرد مدیران هنرهای نمایشی بیان کرد: مدیریت فرهنگی نیز بدون هیچ تعامل و گفت‌وگویی با هنرمندان در حال پیش رفتن است.

وی افزود: اکنون مدیریت تئاتر شهر نیز در بلاتکلیفی به سر می‌برد. جدول اجرایی تئاتر شهر امسال بدون هیچ سیاست‌گذاری مشخصی بسته شده است. در واقع، اگر آقای جودکی یا خانم رضایی تمایلی به اجرای نمایشی نداشته باشند، اجرا نمی‌شود و اطلاعی هم داده نمی‌شود.

این مدرس هنرهای نمایشی و بازیگری دانشگاه در ادامه گفت و گو با اشاره به توانمندی نسل جوان و نوظهور تئاتر کشور، اظهار داشت: من معتقدم نسل آینده نسلی پرتلاش و خلاق است. در کلاس‌ها اشک‌های آنان، دغدغه‌هایشان و آثارشان را دیده‌ام.

وی تاکید کرد: اما شرایط بسیار دشوارتر شده است. برای ورود به صحنه، باید رضایت سرمایه‌گذار را جلب کنید؛ سرمایه‌گذاری که بیش از هر چیز به تضمین بازگشت سرمایه فکر می‌کند. جوانانی هستند که با ذوق و استعداد بسیار، زندگی خود را فروخته‌اند تا تئاتر کار کنند؛ و نمایش‌هایی درخشان خلق کرده‌اند، اما چون چهره‌ای شناخته‌شده نیستند، حتی هزینه‌های خود را نیز نتوانسته‌اند جبران کنند.

«امیر دژاکام» در پایان این گفت و گو خاطرنشان کرد: پرسش این است که بودجه‌های فرهنگی کجا هزینه می‌شود؟ امثال من که بالغ بر ۵۰ سال در این عرصه فعالیت کرده‌ایم، از این بودجه‌ها استفاده نمی‌کنیم. جوانان تازه‌کار نیز بهره‌ای از آن نمی‌برند. چه کسانی بهره‌مند می‌شوند و چگونه؟ البته شنیده‌ام در جشنواره فجر امسال به چند نفر کمک‌هزینه‌هایی بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان داده شده که حق آن‌ها نیز بوده است.