کارگردان فیلم های سینمایی «شب کایت ها» و «تارهای نامرئی» در پاسخ به پرسش خبرنگار سینماپرس در مورد عملکرد یکساله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اینکه این وزارتخانه در طول گذشت یک سال از حضور دولت چهاردهم به چه میزان در اعمال سیاست حمایت، هدایت و نظارت چقدر در تحقق اهداف فرهنگی مندرج در قرآن و قانون اساسی موفق بوده است، بیان داشت: این موضوع سؤال مفصلی است و شاید حق آن در یک گفتگوی کوتاه ادا نشود. زیرا دست کم با چهار کلان سؤال و چند مفهوم مواجه هستیم. اول خود هفتۀ دولت. دوم، تبیین نقش وزارت ارشاد اسلامی در حوزۀ هنر. سوم، اهداف فرهنگی مندرج در قرآن و قانون اساسی. چهارم سیاست گذاری در سه حوزۀ حمایت، هدایت و نظارت. پنجم؛ ارزیابی موفقیت این سیاست. با این حال سعی می‌کنم به طور مختصر درمورد هرکدام نظرم را بیان کنم.

بهمنی در ادامه با بیان این مطلب که درود می‌فرستم به روان پاک تمامی شهدای انقلاب اسلامی ونیز شهیدان بزرگوار رجائی و باهنر که این هفته به یاد این دو اسوۀ دولتمردی نامگذاری گردیده است، تاکید داشت: ای کاش در کنار بزرگداشت رسانه‌ای این عزیزان، برای تبیین راه، سیره و منش آنان نیز تولیدات سینمائی، تلویزیونی و محتواهای مناسب برای فضای مجازی نیز تولید می‌شد. البته هنوز هم دیر نشده است. اگر همین حالا کسی تصمیم بگیرد در این مورد کاری بکند. ان‌شاءالله برای سال آینده تلویزیون و سینما و ظرف چند روز هم برای فضای مجازی دست پری برای ارائه خواهد داشت.

عضو هیأت امنای اسلامی هنرمندان سپس در مورد تبیین نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، افزود: ترجیح می‌دهم مسئولیت حوزۀ فرهنگ و هنر را به وزارت ارشاد محدود نکنم. زیرا اولاً فرهنگ چیزی نیست که با یک وزارتخانه قابل مدیریت باشد، ثانیاً چه بسا دیگر دستگاههای فرهنگی با حوزۀ وسیع تری از جوامع هدف سر و کار دارند. آنچه مهم است هماهنگ بودن این دستگاه‌ها برای رسیدن به اهداف مشترک است. بنابراین قبل از بررسی نقش یک دستگاه باید موانع رسیدن به راهبری یک‌دست تمامی دستگاه‌های فرهنگی و هنری شناسائی شوند و راهکار گذر از آنها مورد بررسی قرار گیرد. بدیهی است این هم کار گسترده‌ای است که نیاز به عزم ملی دارد. اما می‌توان به پیش نیاز آن اشاره کرد؛ درک این نیاز همراه با طراحی راهبرد مورد نیاز آن توسط «شورای عالی انقلاب فرهنگی». بعد از آن برداشتن گامهای اولیه برای این هدف بزرگ و مهم.

کارگردان فیلم های سینمایی «راننده سفیر» و «مروارید سیاه» در ادامه با اشاره به اهداف فرهنگی مندرج در قرآن و قانون اساسی اظهار داشت: ما بر این باور هستیم که قانون اساسی ما هم برای تحقق خواسته های قرآن تدوین شده است. اگر به قرآن مراجعه کنیم شاید بتوانیم تمامی خواسته های این کتاب الهی در مورد انسان را در یک کلمه خلاصه کنیم: «فلاح»، به معنای رستگاری. همانطور که یک دانۀ گیاه در دل تاریکی خاک قرار دارد اگر همانجا رها شود تا ابد همانجا خواهد ماند. در حالیکه ذاتاً مستعد خروج از ظلمت است. اما نیازمند رسیدن به زمان مناسب و آبیاری است تا به حرکت درآید و خود را از آن تاریکی رها سازد. بعد از سربرآوردن از دل خاک نیز نیاز به نگهداری و حمایت باغبان دارد تا به ثمر بنشیند. موضوع رها شدن انسان از ظلمت جهل و شرک و کفر و ظلم به رها شدن یک گیاه از دل خاک شباهت دارد، اما تفاوت‌هایی هم دارد. دانۀ گیاه با استعدادی که در درونش برنامه ریزی شده وقتی در شرایط مناسب قرار گیرد شروع به رشد برای رهائی می‌کند. اما انسان باید موقعیت ظلمت خود را درک کند و راه‌های برون رفت از ظلمت را در میان راههای کاذبی که مشاهده می‌کند، جستجو نماید راه واقعی را پیدا و انتخاب کند تا بتواند از تاریکی رها شود. کار پیامبران مانند آن باغبانی است که به گلها کمک می‌کنند از دل ظلمت رها شوند تا شکوفا گردند. خوب با ابن تعبیر اگر هدف کلان دستگاه‌های فرهنگی رستگاری انسان باشد، پس جایگاه آنان و روش آنها نیز ادامه راه پیامبران خواهد بود. این کلید ارزیابی نظام فرهنگی ماست.

کارگردان فیلم های سینمایی «سیب و سلما» و «زندانی ۷۰۷» سپس به موضوع سیاست‌های حمایت و هدایت و نظارت در امور فرهنگی پرداخت و در این خصوص تصریح کرد: بنظر می‌رسد. این شیوه شاید ناشی از همان نگاه باغبانی باشد. اما اگر باغبان یک باغ گیاه شناس نباشد یا فن باغبانی نداند. هم آب را هدر می‌دهد و هم باغ را می‌خشکاند. شاید آنچه در ارزیابی عملکرد دستگاه‌های فرهنگی می‌توان برشمرد عدم توازن در اجرای سیاست‌های حمایتی و هدایتی و نظارتی است. مراجعه به آمار و ارقام و ارائۀ اتاق شیشه‌ای هم نیاز نیست. می‌توان نتیجه را در بازتاب رفتارهای فرهنگی جامعه جستجو نمود. در مقایسه با انتظاراتی که قرآن و قانون اساسی از رفتارهای فرهنگی جامعۀ دین‌مدار دارد امروز نمی‌توان ادعا کرد برآیند عملکردها در طول مسیر اجرای این سیاست‌ها رستگاری بوده است. البته این بدان معنا نیست که الزاما اجرای این سیاست تنها مسیر درست باشد. بلکه باید دهها میزان دیگر هم برای سنجش وضعیت فرهنگی در نظر گرفت، مثل: درک اهداف مشترک، هماهنگی و تقسیم کار متناسب میان دستگاه‌ها، میزان عملیات مخرب مخالفان قرآن و معاندان سیاسی و فرهنگی و ... که هرکدام بحث مفصلی را می‌طلبند.

«حبیب الله بهمنی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: برای دولت‌های خدمتگذار که علاوه بر آب و نان و مسکن و آزادی، دغدغه رستگاری ملت را نیز دارند آرزوی موفقیت می‌کنم.