جلیلوند به خبرنگار خبرگزاری سینمای ایران گفت: " جرم" یک عقب گرد نسبی در سینمای کیمیایی نسبت به آثار قبلی اش بویژه " محاکمه در خیابان " است . اثر قبلی این فیلمساز به لحاظ بصری و نوع روایت داستان جذاب تر بود اما در " جرم" به روال فیلم های گذشته کیمیایی یک قهرمان یک ضد قهرمان و یک چاقو کاراکترهای اصلی داستانند.

وی افزود: البته قهرمان های زخم خورده کیمیایی بدلیل نگاه چند لایه این فیلمساز همچنان برای مخاطب جذاب است اما فیلم ریتم کندی دارد و قصه کشش یک اثر 110 دقیقه ای را ندارد .

جلیلوند تصریح کرد: از دیگر ضعف های بارز " جرم" نبود داستان و قصه های فرعی است و همین امر ملال آور بودن فیلم را تشدید می کند .

عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران اظهار داشت: اما دیالوگ های کیمیایی منحصر به فرد است و او سبکی در گفتگو نویسی دارد که مختص خودش است و فرد دیگری نمی تواند مانند او بنویسد.

وی افزود: بازی پولاد کیمیایی نسبتاً خوب است و حامد بهداد به رغم آنکه بازی متوسط دارد اما در کاراکتر جای گرفته است اما بازی شبنم درویش که در اثر قبلی کیمیایی نیز حضور داشت بد است؛ شخصیت های زن داستان های کیمیایی حضور پر رنگی ندارند اما همین حضور های کوتاه هم درخشان است همانند مریلا زارعی در" سربازهای جمعه" اما اینجا این اتفاق نیفتاده است .

جلیوند اظهار داشت: در مجموع" جرم" یک اثر متوسط به بالا است که اتفاق متفاوتی در کارنامه کیمیایی محسوب نمی شود.

انتهای پیام/