مهدی نورعلیشاهی؛ خبرنگار حوزه رسانه تجسمی و میراث فرهنگی روزنامه جام جم در گفت و گو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری سینمای ایران گفت: شاید مهمترین دغدغه های شغل خبرنگاری را در دوران کنونی بتوان در این امر دانست که مدیریت رسانه ها بر عهده افرادی گمارده شده است که از جنس رسانه و از اهالی مطبوعات نیستند. این مدیریت غیر رسانه ای از سویی به جنس کار که جنسی نیازمند کنش های رسانه ای در برابر رفتار علمی رسانه ای است لطمه وارد می سازد و در این میان این مدیران غیر رسانه ای با به خدمت گرفتن افرادی که در این حوزه بیشتر سیاسیون رسانه ای هستند و نه روزنامه نگاران سیاسی یا فرهنگی و اجتماعی باعث می شوند که شخصیت کار رسانه ها در حد چشم انداز این افراد پایین بیاید.

وی افزود: سئوال اساسی در این میان آن است که چند درصد از مدیران مسئول روزنامه ها و خبرگزاری ها خود قبلآ مراحل مختلف خبرنگاری تا رسیدن به بالاترین مقامی که اکنون بر پشت صندلی آن تکیه زده اند را پشت سر گذارده اند تا از دغدغه های خبرنگار به معنی کامل با خبر باشند. این امر در مشاغل دیگر بسیار نمود دارد تا جایی که به عنوان مثال در بسیاری از مشاغل دیگر که حتی مانند روزنامه نگاری پر خطر نیز به شمار نمی روند توجه به مدیریت مرتبط انتخاب می شوند و اصولآ اجازه کار به افرادی غیر مرتبط با شغل مربوط را نمی دهند.

این خبرنگار حوزه رسانه تصریح کرد: به عقیده من روزنامه نگاری مثلآ با شغلی مانند جراحی هیچ تفاوتی ندارد و به عنوان مثال هیچ رییس بیمارستانی اکنون در ایران پیدا نمی شود که پیش از اینکه به این شغل منصوب شود مثلآ مشاور فلان ارگان مربوط در اموری غیر مرتبط با این امر باشد اما به عنوان مثال بسیاری از جراح ها حتی می توانند به خود این اجازه را بدهند که به عنوان مدیر مسئول یک خبرگزاری یا یک روزنامه به فعالیت بپردازند. اصلآ این یک سئوال رسمی است که معاونت مطبوعاتی ارشاد باید به آن پاسخی آماری داده تا اهالی مطبوعات نیز با این به صحت و سقم این ادعا بیشتر آشنا شوند که چند درصد مدیران رسانه ای ایران قبلآ درس خوانده رسانه و یا حتی کارکرده در این شغل هستند.

وی ادامه داد: از سویی دیگر این امر از طرفی بیشتر نمود پیدا می کند که معدود تشکل های صنفی که می بایست در زمینه بررسی و حل مشکلات حوزه خبرنگاری در کشور به فعالیت بپردازند نیز به واسطه رفتاری های سیاسی جناح های حاکم خود مشکلی مزید علت شوند و با در مقابل قرار گرفتن ایشان تعریف خبرنگاری از یک شغل به یک دوره کارکردی فرسایشی با رفتار رسانه ای برای آدم های دو شغله و یا چند شغله تغییر پیدا می کند.

نور علیشاهی در پایان خاطر نشان کرد: مدیریت سیاسی رسانه ها که از آنها تریبونی برای احزاب مختلف ساخته است باعث شده است تا خبرنگاری در ایران قبل از آنکه یک شغل به شمار رود مفری و راه گریزی برای گذران دوره ای مدیریتی برای ایشان و البته ارتقا شغلی آنها ایجاد کند. در صدر مشکلات صنفی خبرنگاران باید به نبود امنیت شغلی برای ایشان اشاره کرد که هیچ خبرنگاری نسبت به فردا روز خویش مطمئن نیست. این امر از آن روز بیشتر جلوه می کند که فارغ التحصیلان بیشمار این رشته که اکنون در خاورمیان حرف اول را نیز می زنند بعد از مدت کوتاهی فعالیت در یک رسانه به دلیل آنکه صاحبان رسانه به دلیل مشکلات مالی و یا غیر مالی تصمیم به تعطیلی رسانه خویش می زنند و این باعث می شود که خبرنگار بی هیچ دلیل موجه از کار خویش اخراج شده و تعریف بی امنیتی در شغل در شغل خبرنگاری معنی می شود.

انتهای پیام/ن.ف