پروانه معصومی بازیگر در گفت و گو با خبرنگار سینمای ایران با بیان این مطلب اظهار داشت: حضور روح انگیز سامی نژاد به عنوان اولین بازیگر سینمای ایران، شروعی برای حضور زن در سینمای کشور بود. البته در ادامه «عصمت صفوی» اولین بازیگر لیسانسه در رشته بازیگری بود که در برابر وضعیت و جو فکری آن دوران جنگید، این بانوی جسور برای حضور در سینما حتی در برابر خانواده خود ایستاد تا بتواند به بازیگری در سینما ادامه دهد.
وی تصریح کرد: این هنرمند بازیگری بسیار محترم و بی نظیر بود که در سینما و تئاتر خوش درخشید و من افتخار همکاری با وی در چند فیلم از جمله «غریبه و مه» را داشتم و با افتخار می گویم که الگوی من در سینما این هنرمند بزرگ بود، چرا که توانست خود را از حاشیه ها دور نگه دارد.
معصومی ادامه داد: سینما شغلی است که بسیار حاشیه دارد. در واقع سینما مانند مکعب شیشه‌‌ای است که از همه طرف دیده می شود به همین دلیل بازیگران به عنوان الگوهای جامعه باید مراقب خود در سینما باشند و تلاش کنند تا خوب زندگی کنند.

وی ابراز داشت: دهه 60، درخشان ترین دهه سینمای ایران بود، نه تنها فیلم های خوبی در کشور ساخته شد، بلکه بازیگران بسیار خوبی نیز حضور داشتند. اما زمانی که در سینما مسئله رقابت مطرح می شود، جو هنری ناسالم می شود. چرا که در این زمان نمی توان امیدوار بود تا بازیگری که در عرصه هنر و به خصوص بازیگری تحصیل کرده در جایگاه اصلی خود قرار گیرد. امروز در سینما شاهد آن هستیم که کسانی در موقعیت های بزرگی قرار می گیرند که هیچ آشنایی با علم سینما و بازیگری نداشته و تنها از سوی افرادی توصیه شده اند.

وی در پایان افزود: در واقع می توان گفت در سینما سفارشات جای هنر را گرفته است و درست در این زمان است که جو ناسالمی در سینما ایجاد می شود. متاسفانه امروز پیشرفت از طریق مطالعه و علم بازیگری صورت نمی گیرد و همین امر سبب می شود تا تلاش امسال هنرمندان بزرگی چون روح انگیز سامی نژاد و عصمت صفوی بی‌ثمر می‌ماند.

انتهای پیام/ ر