به گزارش خبرنگار تلویزیون سینماپرس، «برنامه های زنده» همیشه یکی از پُربیننده ترین تولیدات هر شبکه تلویزیونی است. این برنامه ها به سهولت در تولید، به سادگی می توانند نسبت به حوادث و رویدادهای روز جامعه واکنش نشان دهند و به همین دلیل، قابلیت تبدیل شدن به آثاری پُرمخاطب را دارند.

 

برنامه شیش تایی ها در کنار این مولفه، با بهره گیری از آیتم هایی خلاقانه موفق شد مخاطبان فراوانی را در این مدت جذب کند. اجرای خوب عبدالله روا یکی از ویژگی های مهم این برنامه است. اولین سوال مطرح شده در این میزگرد، سابقه کاری این مجری جوان و نحوه ورود او به دنیای تلویزیون است.

 

سینماپرس: برای بسیاری از مخاطبان سیما عبدالله روا چهره ناشناخته ای است. بد نیست این میزگرد را با پاسخ به این سوال که چگونه وارد این عرصه شدید آغاز کنیم

 

عبدالله روا: من اهل شهرستان بروجن هستم و چند سالی در شبکه «جهان بین» که در استان چهارمحال و بختیاری فعالیت می کند، به عنوان مجری فعالیت داشته ام. تحصیلاتم در رشته حقوق تا مقطع کارشناسی است که در اصفهان صورت گرفت و در حال حاضر هم در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه شهید بهشتی در مقطع کارشناسی ارشد تحصیل می کنم.

 

 

در شبکه جهان بین هم به عنوان مجری رادیو و هم مجری تلویزیون فعالیت هایی انجام داده ام. حتی به عنوان گزارشگر هم فعالیت کرده ام. در همان شبکه مجری ـ گزارشگر برنامه ای به نام «روستا» بودم که در آن به روستاهای استان می رفتیم. در برخی برنامه ها هم  پیامک و مطالب علمی خوانده ام و از یک مقطع به بعد،برنامه شبانه شبکه جهان بین که «شب های بام ایران» نام داشت را اجرا کردم. در آن برنامه مجری اصلی بودم. در زمان حضور در شبکه جهان بین در برنامه صبحگاهی هم حضور داشته ام. برنامه ویژه ماه رمضان با نام «چند پله تا آسمان» را هم اجرا کرده ام اما ماهیت همه این برنامه ها با آنچه مخاطبان سیما در قالب برنامه شیش تایی ها و فرش سپید دیدند کاملا متفاوت بود.  

 

سینماپرس: چگونه جذب فعالیت در تلویزیون جهان بین شدید؟ این سوال می تواند برای بسیاری از جوان های علاقمند به اجرا جذاب و شنیدنی باشد.

 

عبدالله روا: من در شهرستان فعالیت های فرهنگی ـ هنری مختلفی داشتم و به واسطه کسب رتبه ها و موفقیت های مختلف، شناخته شده بودم. در پاییز سال 1387 گروهی از طرف صدا و سیمای شهرستان به خانه ما آمدند تا با من به عنوان یک جوان موفق مصاحبه کنند. در آن سال شبکه جهان بین برنامه ای در مورد هنر و ادبیات داشت که هر هفته یک نفر را از جوان های استان را معرفی می کرد و چون من درحوزه ادبیات و شعر فعالیت داشتم و در جشنواره های مختلف مقام آورده بودم، می خواستند با من مصاحبه کنند.

 

 

آقایی به نام «بهرامی» که صدابردار برنامه بود به من گفت شما برای مجری گری و گویندگی خوب هستید! من واکنشی نشان ندادم اما مادرم  به آنها گفت: پسر من هم به این کار علاقه مند است. عوامل برنامه هم شماره تلفن جایی که تست صدا و تصویر می گرفتند را دادند اما من هیچوقت با آنجا تماس نگرفتم و بعدها یکی از عوامل همان برنامه به نام «خانم فروزنده» که دستیار تهیه کننده بودند، با منزل ما تماس گرفتند و به مادرم گفتند اگر پسرتان تمایل به کار اجرا دارد می تواند فردا برای تست دادن مراجعه کند.

 

من برای تست دادن به شهرکرد رفتم که دفتر شبکه جهان بین در آنجا قرار داشت. در همان جا چند نفر از دوستانم که در کارهای هنری با آنها آشنایی داشتم را دیدم که گویا برای چندمین بار بود که می آمدند. ما آن روز با هم تست دادیم اما در کمال ناباوری، من انتخاب شدم و دوستانم که سابقه بیشتری داشتند انتخاب نشدند!

 

پس از آنکه برای ادامه تحصیل به تهران آمدم، در یک دوره آموزشی به نام «طرح جم» شرکت کردم و در همان کلاس ها زمینه آشنایی من «حامد جواد زاده» تهیه کننده برنامه شیش تایی ها پیش آمد. در آن زمان جواد زاده مشغول تولید برنامه «روز از نو» برای شبکه دو بود و من در آن برنامه هم کارهایی انجام دادم تا اینکه در برنامه شیش تایی ها و سپس فرش سپید، به عنوان مجری اصلی مشغول به کار شدم.

 

سینماپرس: با توجه به اهمیت این بخش، بد نیست تهیه کننده برنامه هم روایت خود از پیوستن این مجری جوان به شبکه دو را بیان کند.

 

حامد جواد زاده: عبدالله روا توسط «محمد مقدسیان » به من معرفی شد. در جلسه اول بسیار محجوب و خجالتی بود. بعد از گفت و گویی کوتاه احساس کردم هنگام صحبت کردن لحنش تغییر می کند. همانجا به او گفتم: شما به درد برنامه های شبانگاهی رادیو  می خوری و نمی توانی اجرای تصویری خوبی داشته باشی ولی محمد مقدسیان اصرار داشت که او برای اجرای یک برنامه تلویزیونی خیلی خوب است. علتش هم این بود که عبدالله را در جمع دیده بود و می دانست او توانایی برقراری ارتباط با مخاطبان را دارد.

 

در نهایت قرار شدآقای روا برود و برای برنامه روز از نو از نمایشگاه کتاب گزارش تهیه کند.این هیچ وقت پخش نشد اما با تماشای آن چهره دیگری از عبدالله روا دیدم. او خیلی خوب با سوژه مواجه می شد، خوب دکوپاژ می کرد و کلا آدم خلاقی بود. همان موقع با خودم گفتم این جوان می تواند مخاطب خود را چهل هشت ساعت بدون طرح حرف تکراری بخنداند. بعد هم که وارد جمع ما شد دیدم که پا به پای بچه ها بذله گویی می کند و هیچ وقت هم کم نمی آورد.

 

مجتبی آذری: در بین گروه سازنده این برنامه قانونی وجود دارد که طبق آن اگر کسی اصطلاحا «تیکه» لوسی بیندازد تقریبا محکوم به اعدام می شود! در همان اوایل دیدیم که عبدالله همه ما را ساکت می کرد و یک تنه حرف می زد.

 

حامد جواد زاده: عبدالله روا در برنامه روز از نو هم چند اجرا داشت. در آنجا دیدم که از آنتن هم نمی ترسد.ولی من یک مشکلی که داشتم و دغدغه من بود این بود که ما نتوانیم این کاراکتر و شخصیت خاص او را روی آنتن بیاوریم. واقعا می ترسیدم او چهارچوب برنامه هایی که قبلا اجرا کرده بود را مقابل دوربین تکرار کند اما خوشبختانه عبدالله به من اعتماد کرد و با به کارگیری توصیه هایی که به او کردم توانست بسیاری از ساختار ها را بشکند و نزد مخاطبان تلویزیون دیده شود.

 

سینماپرس: در ترکیب گروه سازنده این دو برنامه فقط جوان ها حضور دارند. این گروه چگونه شکل گرفتند و اعضای مختلف آن چگونه در کنار هم قرار گرفته اند؟

 

حامد جوادزاده: من متولد 28 مرداد 1360 هستم و از لحاظ سنی از بقیه بچه ها بزرگتر هستم. برخی از اعضای این گروه متولد سالهای 60 تا 70 هستند. شکل گیری دو برنامه «شیش تایی ها» و «فرش سپید» مقدمه ای دارد. من در سال 1390 در برنامه «نیمروز» حضور داشتم. این برنامه از شبکه سه سیما پخش می شد و «علی ضیا» هم مجری آن بود که اساسا با آن برنامه معرفی شد.

 

پس از این برنامه، از شبکه دو سیما به من پیشنهاد همکاری با برنامه «روز از نو» ارائه شد. این برنامه به تهیه کنندگی «پیام ابراهیم پور» ساخته شد ولی چون او فقط می توانست روزهای فرد در برنامه حضور داشته باشد، یک نفر دیگر باید در روزهای زوج مسوولیت تهیه کنندگی این برنامه را به عهده می گرفت که این مسوولیت به من سپرده شد. من تقریبا دخل و تصرفی در برنامه «روز از نو» نداشتم و به همین دلیل درباره محتوای آن اظهار نظر چندانی ندارم. به نظرم می توانست برنامه بهتری شود اما مدتی بعد از آنکه بحث تفکیک جنسیتی مهمانان و مجریان زن و مرد در آن برنامه اتفاق افتاد، قبل از ماه رمضان آن برنامه از ما گرفته شد. بعد از من تهیه کننده دیگری مسوولیت تولید برنامه را به عهده گرفت و الان که برنامه را نگاه می کنم می بینم ترکیب برنامه خیلی بهتر و منسجم تر شده است.

 

سینماپرس: این دو برنامه چطور پیش آمد؟

 

بعد از حضور «فرهاد مختاری» در شبکه دو سیما در مسوولیت گروه کودک و نوجوان شبکه،برای او پیغام فرستادم که حاضرم یک برنامه نوجوانانه مثل برنامه «نیمروز» بسازم. من در آن زمان به دنبال دفاع از حیثیت شغلی ام بودم چون روز از نو برنامه ای نبود که بتوانم از آن دفاع کنم. فرهاد مختاری با این پیشنهاد موافقت کرد و قرار شد اسم برنامه را «منفی هجده» بگذاریم. هدف هم این بود که بگوییم این برنامه مناسب افراز زیر 18 سال است اما مدیر شبکه پیشنهاد کرد چون ممکن است این اسم دردسر ساز شود، نام برنامه را تغییر دهیم. بعد از مشورت با دوستان نام برنامه به شیش تایی ها تغییر پیدا کرد.

 

سینماپرس: یکی از ویژگی های خاص برنامه نام آن است. اولین چیزی که با شنیدن «شیش تایی ها» به ذهن می رسد، فوتبال های دوران کودکی و نوجوانی است.

 

حامد جواد زاده: هدف ما این بود که مخاطب با شنیدن نام این برنامه گوش هایش تیز شود و به همین دلیل جذب برنامه شود. دوست داشتیم اسم برنامه جوری باشد که مخاطب عادی به سادگی از کنارش نگذرد. البته به جز اینها این نام گذاری دلایل دیگری هم داشت. مثلا اینکه ساعت پخش برنامه شش بعد از ظهر بود،شش روز در هفته پخش می شد، شش آیتم داشت و نکاتی از این دست که در همه آنها عدد شش مشترک بود.

 

نرگس فتحی: این نام گذاری حواشی مختلفی برای برنامه داشت. مثلا در روزهای اول ناظر پخش آیتم ها را به راحتی تایید نمی کرد چون استقلالی بود و با پرسپولیس مشکل داشت!

 

 

حامد جواد زاده: استفاده از این نام برای برنامه ای نوجوانانه دلایل دیگری هم داشت. اگر دقت کنید می بینید که نوجوان ها بیش از دیگران از این نوع واژه ها استفاده می کنند. این واژه شیطنت این سن را می رساند و به همین دلیل،جذاب است. معتقد بودم کمی که از پخش برنامه بگذرد، جنبه ناخوشایند این کلمه از بین خواهد رفت و شش تایی ها یک برنامه جذاب تلویزیونی خواهد شد. البته در اواخر برنامه نام آن به «فرش سپید» تغییر کرد.

 

سینماپرس: به چه دلیل این تغییر رخ داد؟

 

حامد جواد زاده: مدیر گروه نوجوان شبکه دو طبق یک تعریف عام نام «سپید» را برای برنامه های نوجوان در شبکه انتخاب کرده بود و به همین دلیل نام برنامه ما هم به «فرش سپید» تغییر کرد. ما خیلی به ایشان اصرار کردیم اگر می خواهید اسم "سپید" باشد حداقل بگذاریم"سفید" چون کلمه سپید خیلی ادبی است و نوجوانانه نیست ولی اصرار ایشان بر همین نام بود.

 

سینماپرس: در میان شبکه هایی که در زمینه تولید برنامه برای مخاطبان کودک و نوجوان فعال هستند، شبکه یک سابقه ای طولانی تر دارد و پیش از انتقال برنامه های کودک و نوجوان آن به شبکه دو، مخاطبان برای سال هایی طولانی شاهد برنامه هایی پُرمخاطب از این شبکه بودند. «نیمرخ» یکی از این برنامه های مجری محور بود. «عمو پورنگ» هم برنامه دیگری بود که سال ها از شبکه یک پخش می شد و بعدها به شبکه دو منتقل شد. به نظر شما شبکه ای که برنامه را پخش می کند چقدر در موفقیت آن تاثیر دارد؟ اگر برنامه شما از شبکه یک پخش می شد، آیا با همین میزان استقبال مواجه می شد یا علت استقبال فعلی از برنامه، پخش آن از شبکه ای است که قرار است صرفا برای مخاطب کودک و نوجوان برنامه پخش کند؟

 

حامد جواد زاده: اگر قرار بود این برنامه مخاطب بیشتری داشته باشد باید به سراغ شبکه سه می رفتیم.چون شبکه سه از شبکه های دیگر مخاطب بیشتری دارد. ما در شبکه سه برنامه «نیمروز»را ساختیم که سال گذشته پر مخاطب ترین برنامه گروه سنی نوجوان شبکه بود اما این برنامه سفارش شبکه دو تهیه بود و به همین خاطر از این شبکه پخش شد. اگر شبکه آموزش از ما می خواست که برنامه ای برای آنها بسازیم، ما می توانستیم برنامه شیش تایی ها را با مختصات شبکه آموزش تطبیق دهیم. چون مخاطب شبکه دو کودک و نوجوان است و رسالت این شبکه تامین نیازهای این گروه است، فضای برنامه به گونه ای است که موضوع کودک و نوجوان در آن پُر رنگ تر است.

 

سینماپرس: اما به نظر می رسد جدای از شبکه پخش کننده، این برنامه حتی برای قشر بزرگسال نیز جذابیت دارد. علت آن هم این است که در درجه اول به لحاظ ساختاری برنامه خوبی است.

 

حامد جواد زاده: از این تعبیر بسیار خوشحالم اما می توان از این زاویه هم به موضوع نگاه کرد که شاید برنامه های دیگر ضعیف هستند که برنامه ما دیده می شود. افراد توانمند و مستعد زیادی را می شناسم که اگر امکانی برای فعالیت در تلویزیون داشته باشند حتما برنامه های موفقی می سازند که خود ما هم مخاطب آنها خواهیم بود.

 

--------------------------------------------------------------

گزارش از: مرتضی فتحی

ادامه دارد

انتهای پیام/ب/ن.ف