به گزارش خبرنگار موسیقی سینما پرس، تماشاخانه ایرانشهر در شامگاه گذشته 19 اسفندماه میزبان مراسم یادبود «79 هنرمند درگذشته سال 91» بود که با حضور هنرمندان و مسوولان برگزار شد.

 

این مراسم که با اجرای فرزاد حسنی برگزار شد با گرامیداشت یاد و خاطره 79 هنرمندی که طی سال جاری از میان مان کوچ کرده اند، تا پاسی از شب ادامه داشت و در پایان نیز با کاشت نهال به صورت نمادین توسط هنرمندان در حیاط خانه هنرمندان شبی به یادماندنی را رقم زد.

 

عزت اله انتظامی، کیومرث پوراحمد، فرهاد توحیدی، حسن بلخاری، حمیدرضا نوربخش، خسرو سینایی، ابراهیم حقیقی، ایرج راد و مجید سرسنگی مدیرعامل خانه هنرمندان چهره هایی بودند که در مراسم شب گذشته حضور داشتند.

 

سرسنگی: هنرمندان بیش از نشان نیازمند توجه هستند

 

در ابتدا مدیر عامل خانه هنرمندان درگذشت این 79 هنرمند را به خانواده های شان و جامعه هنری کشور تسلیت گفت و افزود: همه ما از درگذشت این عزیزان متاثر هستیم ولی توفیق این را داشتیم که مراسم یادبودی برای آن ها برگزار کنیم. امروز نیاز حوزه فرهنگ و هنر کشور نهادینه کردن جریان های درونی است، امیدورام برپایی چنین مراسمی نهادینه شده و سال های آینده نیز برگزار شود تا به نوعی از کسانی که سال ها عمرشان را در راه فرهنگ صرف کردند قدردانی شود.

سرسنگی تصریح کرد: ما سعی کردیم از تمام هنرمندانی که در سال 91 از دنیا رفتند کتابچه ای جمع آوری کنیم و امروز طی یک مراسم، یادبودی برایشان برگزار کنیم اما اگر غفلتی شده و نام کسی از قلم افتاده است پوزش می طلبم و امیدوارم سال آینده نقص ها برطرف شود.

 

 

وی با بیان اینکه هنرمندان پیش از آن که نیازمند یک نشان باشند به توجه نیاز دارند، عنوان کرد: این روزها شاهدیم که تب اهدای نشان به هنرمندان زیاد شده که البته ارزشمند است اما هنرمندان بیش از آن نیازمند توجه هستند تا بتوانند با دغدغه های کمتری کار حرفه ای انجام دهند و مسائل معیشتی و سلامتی شان حفظ باشد. تعدادی از این هنرمندان که از میان ما رفتند معیشت سخت داشتند و با شرایط نامساعدی از دنیا رفتند، بنابراین از مسوولان انتظار می رود پیش از اهدای نشان به این هنرمندان ببینند چگونه می توانند شرایطی فراهم کنند که این هنرمندان آثار بی بدیل خود را ارائه کنند.

 

حمیدرضا نوربخش: هنرمندان در امر خالقیت با خدا شراکت دارند

در بخش دیگری از این مراسم حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی با ابراز ناراحتی از برگزار نشدن جشن سالیانه خانه موسیقی و تشکر از سرسنگی برای برپایی چنین مراسمی، گفت: ما هم هرساله در خانه موسیقی از هنرمندان درگذشته این حوزه یاد می کردیم اما متاسفانه امسال جشن سالیانه ما به هر دلیلی لغو شد و نشد این اتفاق رخ دهد. این جلسه بهانه ای شد تا یادی از اساتید هنر داشته باشیم و امیدوارم این سنت هرسال ادامه داشته باشد.

 

 

وی افزود: امیدوارم هیچ هنرمندی ما را ترک نکند چراکه هنرمندان گنجینه های عظیم بشری به شمار می روند و کسانی هستند که در امر خالقیت با خدا شراکت دارند. اینگونه مراسم ها از چند جهت تذکری برای ما محسوب می شود، اول اینکه با هم مهربان باشیم و به هم عشق بورزیم. به هرحال دنیا جای ماندن نیست و از طرفی انتظار می رود که ارگان های دولتی در زمان حیات هنرمندان از آنان حمایت کنند. این امر باید تذکری برای مسوولان فرهنگی هنری باشد که بعضی از هنرمندان در شرایط سختی جهان را ترک کردند، شرایطی که سزاوارشان نیست.

نوربخش با آرزوی اینکه سال 92 سال شکوفایی، سلامتی و زندگی باشد تاکید کرد: امیدوارم دیگر شاهد این حجم عظیم فقدان هنرمندان نباشیم که بیشتر شبیه یک رکورد است.

 

خسرو سینایی: اگر بخواهیم از نیست ها بگوییم باید یک کتاب بنویسیم

 

خسرو سینایی هنرمند سینمایی کشور از دیگر حاضران مراسم شامگاه گذشته بود که در سخنانی گفت: وقتی به من پیشنهاد شد که در این مراسم صحبت کنم اول به نظر کار ساده ای آمد چراکه فکر می کردم 5- 6 هنرمند هستند که می توانم درباره آن ها صحبت کنم اما وقتی با یک فهرست 79 نفره مواجه شدم دیدم اگر بخواهم درباره چند نفر صحبت کنم شرمنده سایرین می شوم.

 

 

وی ادامه داد: در این مراسم دفترچه ساده ای دیدم که نام این عزیزان در آن نوشته شده بود، دفترچه ای فارغ از اسامی ای چون استاد، بی نظیر و ... همه تبدیل به یک اسم ساده شده اند بنابراین می توانم این اسم ها را جمع کنم و تحت یک نام از آن ها صحبت کنم و آن هم نام هنرمند است. بالای فهرستی که به دست من دادند نوشته شده «این همه نیست». اگر بخواهیم از همه این نیست ها بگوییم باید یک کتاب بنویسیم پس بهتر است بگوییم «این همه هست» از موسیقی، معماری ،نقاشی، سینما، تئاتر و ...

 

سینایی اظهار داشت: اغلب به جوانان جویای هنر می گویم به خاطر ثروت به دنبال هنر نروند چراکه برای پول در آوردن راه های ساده تری هم وجود دارد به آن ها می گویم اگر به خاطر شهرت به دنبال هنر می روید رهایش کنید چراکه شهرت پس از مدت کوتاهی مایه آزار است اما اگر به دنبال تعالی هستید می توانید هنر را انتخاب کنید.

 

این کارگردان با اشاره به اینکه هنرمندان نقشی اساسی در زیباتر کردن جهان داشته اند، تاکید کرد: اگر به تاریخ بشریت نگاه کنیم می بینیم که هنرمندان چه نقش اساسی در زیباتر کردن جهان داشته اند. فقط به سرزمین خودمان می پردازم، اگر تخت جمشید نبود، اگر فردوسی نبود، اگر میرعماد و خطاطی های آن نبودند و اگر شاعران و آهنگسازان درگذشته نبودند. می گویند هنرمند رنج زیادی می کشد، این موضوع را راست گفته اند چراکه همچون درد زایمان است. اگر منجر به تولد شود تا آخر زیباست و اگر به هر دلیلی به نتیجه نرسد اینگونه نیست.

 

وی در پایان سخنان خود خاطر نشان کرد: هنرمند واقعی تا آخرین روزهایش در فکر آن است که شاهکاری بسازد و تا آخرین لحظه تلاش می‌کند. هنرمند چون چشمه‌ای جوشان است که اگر دریچه‌ای به روی آن بسته شود از دریچه‌ای دیگر بروز می‌کند. این 79 اسمی که در این فهرست آمده‌اند کسانی هستند که آثارشان به فرهنگ اعتلا می‌بخشد. ممنون آنها باشیم و به آنها احترام بگذاریم.

 

حقیقی: کاش این خانه برقرار بماند

 

در بخش دیگر مراسم ابراهیم حقیقی هنرمند گرافیست کشورمان با ذکر یادی از هنرمندان حوزه تجسمی که امسال از میانمان رفتند، بیان کرد: بخشی از این 79 هنرمند درگذشته، هنرمندان تجسمی هستند و وظیفه‌ی خود می‌دانم که یادی از آنها بکنم. آنها که با حسن رفتار، سلوک، اخلاق و آثاری که باقی گذاشتند جاودانه شدند و اجازه دادند ما انسان‌ها باز هم زیبایی را ببینیم. کاش با فکر هنرمندان زنده باشیم. هنرمندان تفاوت مهمی با همه‌ی انسان‌ها دارند. آنها وقتی از دنیا می‌روند یادگارهایی به جا می‌گذارند که زندگی را زیبا نگه می‌دارد و انسان‌ها را تلطیف می‌کند.

 

 

وی با بیان اینکه کاش خانه هنرمندان به سرنوشت خانه سینما دچار نشود، تصریح کرد: کاش این خانه برقرار بماند و خانه هنرمندان مثل خانه سینما نشود و کاش قدر هنرمندان دانسته شود.

 

این گرافیست افزود: فریده لاشایی با سختی‌ها جنگید و آثار زیادی را به جای گذاشت. حتی آخرین اثرش را روی تخت بیمارستان کار کرد. شهریار سرمست، طراح گرافیستی شوخ‌طبع بود. بیژن نعمتی‌شریف هنرمندی با مجسمه‌های پر از رنگ بود، آثاری که انگار برای مهد کودک ساخته‌ بود و پر از شادمانی هستند. فخری گلستان که بجز سفالگری‌هایش اولین بانویی بود که به آموزش کودکان بی‌سرپرست پرداخت. محمود جوادی‌پور از اولین کسانی بود که طراحی گرافیک را بنیان گذاشت و اولین گالری نقاشی را در تهران تاسیس کرد.

 

حقیقی خاطر نشان کرد: وقتی وارد سالن شدم یاد سمندریان افتادم که چندی پیش مجسمه‌اش به همت خانه هنرمندان ساخته شد و انسانی با شرافت بود. فهیمه راستکار با لبخند همیشگی‌اش در ذهنم می‌ماند. مسعود بهنام که چه آثار ماندگاری از سینمای ایران را صداگذاری کرد.

 

ایازی: آیا وظایفمان را نسبت به هنرمندان انجام داده‌ایم یا خیر؟!

 

ایازی؛ معاون فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران نیز در بخش دیگری از این مراسم اظهار کرد: روزی که با آقای سرسنگی درباره‌ی چنین مراسمی صحبت می‌کردیم، اصلا فکر نمی‌کردیم که در سال 91 این تعداد هنرمند ما را ترک کرده باشند و از نظرم برگزاری چنین مراسمی پیشنهاد خوبی بود. خیلی مهم است که در این جلسات مروری داشته باشیم بر فعالیت‌های خودمان و ببینیم آیا وظایفمان را نسبت به هنرمندان انجام داده‌ایم یا خیر؟! هنرمندانی که به هر نحوی آثارشان را عرضه می‌کنند اما مسائلی وجود دارد که گاهی مشکلاتی را برای آنها فراهم می‌کند که ما شاهد هستیم.

 

وی اشاره کرد: امیدوارم روزی را شاهد باشیم که مسائل و مشکلات هنرمندان حل شود و مسوولان هم با مدیریتشان این موضوعات را حل و فصل کنند.

 

ایرج راد: هنرمندان مقابل دوربین بازی می‌کنند تا حقیقت عریان شود

 

پایان بخش مراسم سخنان مدیر عامل خانه تئاتر بود، ایرج راد عنوان کرد: این هنرمندان نه تنها از خاطر ما محو نخواهند شد بلکه نسل در نسل در خاطر ما حضور دارند و تاثیر آنها در فرهنگ این مملکت دیده خواهد شد، آنها که شرایط سختی داشتند و هیچ‌ گاه دم نزدند. یاد سخنی از «میلر» افتادم که می‌گفت: «من خواهان احساس گناه شما نیستم بلکه خواهان احساس مسوولیت شما هستم که می‌توانستید با آن کاری انجام دهید.» منظورم هنرمندانی است که شاید اگر به آنها می‌رسیدیم ممکن بود سال‌های سال در عرصه‌ی فرهنگ و هنر حرکت کنند اما در بسیاری از مواقع کوتاهی کردیم و هنوز این کوتاهی وجود دارد.

 

 

وی ادامه داد: فراموش نمی‌کنم آن عزیز هنرمندی را که به خاطر بدهی 15 میلیون تومانی، جنازه‌اش را در بیمارستان گرو گرفته بودند و یا کسانی که با بیماری‌های صعب‌العلاج دست و پنجه نرم می‌کنند و خانواده‌هایشان به خانه تئاتر می‌آیند، اشک می‌ریزند و من هم اشک می‌ریزم از این‌که کاری از دستم برنمی‌آید.

 

مدیرعامل خانه تئاتر درخصوص تاسیس بیمارستانی برای هنرمندان توضیح داد: بیمارستانی برای هنرمندان در نظر گرفته شده بود و قرار بود که هنرمندان با در اختیار گرفتن کارتی در صورت بروز مشکل به این بیمارستان مراجعه کنند اما هنوز خبری از این بیمارستان نیست، امیدوارم خبری بشود.

 

وی با اشاره به اینکه قطعه هنرمندان بهشت زهرا نیز دیگر  به انتها رسیده است، یادآور شد: ظرف چند سال اخیر 500 هنرمند در این قطعه آرمیده‌اند. هنرمندان به دنبال پول و مال‌اندوزی نبودند بعضی هنرمندان از همان روزهای اول در سالن‌های سرد تئاتر تمرین می‌کردند و سر این‌که چطور دردشان را بازگو کنند سر هم داد می‌زدند.

 

ایرج راد در پایان خاطر نشان کرد: اگر در زندگی می‌گوییم کسی بازی می‌کند به خاطر این است که حقیقت را پنهان می‌کند. هنرمندان مقابل دوربین بازی می‌کنند تا حقیقت عریان شود. آنها تمام صداقتشان را به کار می‌گیرند و هیچ توقع مالی ندارند، آنها آرزو دارند که برایشان احترام و عزتی درخور شأن قائل شویم.

 

انتهای پیام/ص/ن.ف